1 min
Afgelopen week vond in Parijs het internationale vleescongres plaats. De om zijn genuanceerde optreden gerespecteerde landbouwcommissaris van de EU Dacian Ciolos noemde de vleesindustrie "een sector van contrasten die niet het respect krijgt dat hij verdient”.
Een verslaggever van de Vlaamse agrarische nieuwssite Vilt.be maakte een kort verslag van Ciolos' uitspraken die een aantal tegenstrijdigheden ziet:
1. extensieve veehouderij draagt bij aan het behoud van biodiversiteit en de strijd tegen de klimaatverandering
2. intensieve veehouderij roept vragen rond de impact op landgebruik en waterkwaliteit
3. een aantal regio’s in Europa profiteert van de toenemende vraag naar vlees in groeilanden, terwijl de veehouderij in andere bijna niet meer kan concurreren met de import van goedkoop vlees.
Vilt.be noteert woorden uit de mond van de commissaris die suggeren dat hij stelt dat de EU een deel van zijn eigen vleesmarkt weer moet gaan beschermen in plaats van die over te laten aan de internationale vrije markt. De Europese landbouwsector heeft zich noodgedwongen meer op de wereldmarkt georiënteerd, wat niet wil zeggen dat de eigen vleesproductie uit de markt geconcurreerd mag worden. “De EU streeft naar het behoud van veehouderij in de minder competitieve regio’s, gelet op het belang van de sector voor de plattelandseconomie”, benadrukt Ciolos. “Veehouderij heeft zijn plaats in Europa, ook met het oog op voedselzekerheid, het onderhoud van de open ruimte en het beheer van natuurlijke hulpbronnen.”
Ciolos besloot met het uitspreken van een ambitie voor de Europese vleessector. “Vandaag wordt de sector te vaak aangevallen en krijgt hij niet genoeg respect. Er is niet genoeg aandacht voor de positieve economische, ecologische en sociale invloed van veehouderij en vleesproductie”, alsnog Ciolos.
Lees verder op vilt.be.
Fotocredits: Alexandre Vialle
Dit artikel afdrukken
1. extensieve veehouderij draagt bij aan het behoud van biodiversiteit en de strijd tegen de klimaatverandering
2. intensieve veehouderij roept vragen rond de impact op landgebruik en waterkwaliteit
3. een aantal regio’s in Europa profiteert van de toenemende vraag naar vlees in groeilanden, terwijl de veehouderij in andere bijna niet meer kan concurreren met de import van goedkoop vlees.
Vilt.be noteert woorden uit de mond van de commissaris die suggeren dat hij stelt dat de EU een deel van zijn eigen vleesmarkt weer moet gaan beschermen in plaats van die over te laten aan de internationale vrije markt. De Europese landbouwsector heeft zich noodgedwongen meer op de wereldmarkt georiënteerd, wat niet wil zeggen dat de eigen vleesproductie uit de markt geconcurreerd mag worden. “De EU streeft naar het behoud van veehouderij in de minder competitieve regio’s, gelet op het belang van de sector voor de plattelandseconomie”, benadrukt Ciolos. “Veehouderij heeft zijn plaats in Europa, ook met het oog op voedselzekerheid, het onderhoud van de open ruimte en het beheer van natuurlijke hulpbronnen.”
Ciolos besloot met het uitspreken van een ambitie voor de Europese vleessector. “Vandaag wordt de sector te vaak aangevallen en krijgt hij niet genoeg respect. Er is niet genoeg aandacht voor de positieve economische, ecologische en sociale invloed van veehouderij en vleesproductie”, alsnog Ciolos.
Lees verder op vilt.be.
Fotocredits: Alexandre Vialle
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Een zeer zorgzaam bericht voor de Nederlandse agrarische sector. De economische concurentieslag met de wereldmarkt is verloren en Europa wil zich meer gaan richten op de eigen markt. De meer extensieve manier van vleesproductie zal nog begrip en ondersteuning krijgen vooral ook vanwege zijn belang naar beheer van de open ruimte en beheer van de natuurlijke hulpbronnen. Vertaal ik dit naar de Nederlandse intensieve veehouderij met zijn 70% export, en waar aanzienlijk minder gebieden zijn voor beheer open ruimte en natuurlijke hulpbronnen als elders in Europa , dan zal er een behoorlijke stap terug gezet moeten worden. Inzake de rundveehouderij denk ik dat er eenzelfde spanningsveld aankomt. De grote Nederlandse agro-sector is overigens zijn kapitaal en kennis al aan het investeren buiten Europa en politieke partijen nemen ook al afscheid van de agrarische belangenbehatigers.( zie CDA) Ga je de vraag stellen op welke manier Nederland b.v. zijn 50% vlees/melk productie t.o.v. nu wil schikken dan komt er dus een argument bij , bij duurzaamheid.
Naast welzijn, milieu,veiligheid zal ook volgens de woorden van Ciolos onderhoud open ruimte en beheer van natuurlijke hulpbronnen een zwaarder argument worden in de toekomst.
Ik denk dat Jack de spijker op zijn kop slaat: de Eurocommissaris neemt afscheid van intensieve dierhouderij in Europa. Dat is een verbazingwekkend voorstel. Dat dichtbevolkte gebieden - zoals Nederland - niet geschikt zijn voor de concentratie van intensieve dierhouderij is evident. Dat Europa vele gebieden kent die er wel geschikt voor zijn is echter ook evident. Dat de vraag naar vlees in de wereld toeneemt ook en dat de FAO stelt dat die door middel van intensieve dierhouderij zal moeten worden ingevuld ook.
De bevolking van Europa krimpt en zal straks alleen nog heel duur, extensief geproduceerd vlees kunnen eten. De rest van het vlees zal elders en voor anderen geproduceerd worden omdat we nu niet bereid zijn de Europese vleesproductie te beschermen tegen die uit andere werelddelen.
Is dat wat we moeten willen? En verschepen we straks onze reststromen van de voedselproductie naar elders - of verhuist die zelfs mee omdat wij hier krimpen? En gaan we de akkers hier bemesten met kunstmest (zeer onduurzaam, want energieverslindend). Of gaan we hier inderdaad terug in productie terwijl de vraag blijft staan: hoe voeden we straks 10 miljard mensen?
Dat dat niet vanuit het overbevolkte Nederland kan, is evident. Maar dat Europa de pijp aan Maarten geeft omdat het zijn landbouw economisch nauwelijks op de been weet te houden mag verbazing wekken.
Onlangs sprak ik met een wereldwijd opererende Nederlandse ondernemer uit de dierlijke sector en drie Franse senatoren die wilden weten hoe Nederland tegen agri aankijkt. Deze ondernemer gaf hen een niet mis te verstane boodschap mee: Europa is vergeten dat het zijn eigen belangen moet verdedigen tegen de rest van de wereld. Alle continenten verdedigen hun handelsbelangen die uiteindelijk volksbelangen zijn. Behalve Europa.
Die gedachte ligt dichtbij het geopolitieke denken van Rob de Wijk dat - volgens hemzelf - nogal ontbreekt in Europa in het algemeen en Nederland in het bijzonder.
Kunstmest raakt op. Klopt. Dierlijke (en menselijke?) mest moeten daarvoor in de plaats komen. Klopt. Mijn vraag: hoeveel vee is daarvoor nodig? Ik zou me kunnen voorstellen dat dat aanmerkelijk minder is dan nu in Europa rondloopt. Of in ieder geval Nederland.
En zou die mestbehoefte dan niet de leidraad kunnen worden voor de hoeveelheid vee die we houden? Vooralsnog hypothetisch uiteraard.
Als 'concurrent' van de Nederlandse intensieve veehouderij, ben ik zeer ingenomen met de woorden van experts zoals Ciolos. Maar als ik besef dat de voordelen van de verantwoorde manier van veeteelt die ik voorsta, niet worden (h)erkend door nl consumenten, dan hoeven de nl veehouders zich geen zorgen te maken: zij kunnen tot in de lengte der dagen dier- en milieuonvriendelijk vlees van lage kwaliteit tegen nog lagere prijzen blijven verkopen aan die (doorsnee) consument die de inhoud van zijn portemonnee laat prevaleren boven zijn eigen gezondheid, die van de planeet en die van de dieren.