De Nederlandse voedselbanken willen meer voedsel. Dat komt goed uit, want boeren en tuinders maken teveel terwijl de voedselbanken tekort komen omdat steeds meer mensen een beroep doen op de voedselbanken. Boer en tuinder weten de weg echter nog niet te vinden. In Rotterdam is een wachtlijst van kracht geworden omdat het aanbod achterblijft bij de vraag.
De voedselbanken zijn regionaal georganiseerd en bedruipen in principe zichzelf. Ger Schopman, van de Voedselbank Arnhem, merkt dat het steeds moeilijker wordt om producten aangeleverd te krijgen. Er is vooral behoefte aan vers, zoals groenten en aardappelen. Vanuit die gedachte zegt hij in boerenkrant Nieuwe Oogst:
"Het zou mooi zijn als we structureel, bijvoorbeeld één keer in de maand of één keer in de twee maanden, een kilo aardappelen in het pakket konden doen. Of bijvoorbeeld uien of knolselderij".
Schopman benadrukt dat de Voedselbank alleen producten wil die 'over' zijn, die anders afgevoerd zouden worden. Dat principe wordt immers ook gehanteerd voor de overige leveranciers: "Wij nemen alleen voedsel aan waar de industrie afscheid van neemt, wat ze commercieel niet meer van waarde achten." Door dit voedsel niet te vernietigen, maar weg te geven, kunnen bedrijven hun (groene, duurzame, maatschappelijk betrokken) imago versterken. Diezelfde argumentie legt Schopman de boeren voor, hij denkt aan aardappelen of uien die nu nog onverkocht in de schuur liggen of aan uitgesorteerd product. "Als de boer het dan naar ons brengt, hoeft hij zijn product niet af te voeren. Het leveren aan de voedselbank draagt daarnaast positief bij aan het imago van boeren en tuinders." Hij ziet een samenwerkingsverband voor zich tussen een groep boeren en de regionale voedselbank - en hoopt met dit artikel het balletje aan het rollen te krijgen en boeren, al dan niet georganiseerd, voor zich te winnen.
De vraag van de voedselbanken is waarschijnlijk maar een druppel op de gloeiende plaat van de overproductie in de Nederlandse tuinbouw.
Mogelijk wordt de desinteresse van boer en tuinder verklaart door het minieme aantal kilo's dat ze aan de voedselbanken kwijt kunnen.
Voor boeren en tuinders die met echt verse producten dreigen te blijven zitten, en voor de supermarkten voor wie hetzelfde geldt, is nog een andere optie te overwegen: Too Good to Waste! Daar is een prima gaarkeuken concept van te maken waar de pizzakoeriers van zullen sidderen.
Fotocredits: Gerard Stolk (vers le Santiago)
Dit artikel afdrukken
"Het zou mooi zijn als we structureel, bijvoorbeeld één keer in de maand of één keer in de twee maanden, een kilo aardappelen in het pakket konden doen. Of bijvoorbeeld uien of knolselderij".
Schopman benadrukt dat de Voedselbank alleen producten wil die 'over' zijn, die anders afgevoerd zouden worden. Dat principe wordt immers ook gehanteerd voor de overige leveranciers: "Wij nemen alleen voedsel aan waar de industrie afscheid van neemt, wat ze commercieel niet meer van waarde achten." Door dit voedsel niet te vernietigen, maar weg te geven, kunnen bedrijven hun (groene, duurzame, maatschappelijk betrokken) imago versterken. Diezelfde argumentie legt Schopman de boeren voor, hij denkt aan aardappelen of uien die nu nog onverkocht in de schuur liggen of aan uitgesorteerd product. "Als de boer het dan naar ons brengt, hoeft hij zijn product niet af te voeren. Het leveren aan de voedselbank draagt daarnaast positief bij aan het imago van boeren en tuinders." Hij ziet een samenwerkingsverband voor zich tussen een groep boeren en de regionale voedselbank - en hoopt met dit artikel het balletje aan het rollen te krijgen en boeren, al dan niet georganiseerd, voor zich te winnen.
De vraag van de voedselbanken is waarschijnlijk maar een druppel op de gloeiende plaat van de overproductie in de Nederlandse tuinbouw.
Mogelijk wordt de desinteresse van boer en tuinder verklaart door het minieme aantal kilo's dat ze aan de voedselbanken kwijt kunnen.
Voor boeren en tuinders die met echt verse producten dreigen te blijven zitten, en voor de supermarkten voor wie hetzelfde geldt, is nog een andere optie te overwegen: Too Good to Waste! Daar is een prima gaarkeuken concept van te maken waar de pizzakoeriers van zullen sidderen.
Fotocredits: Gerard Stolk (vers le Santiago)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Boeren en tuinders waarvan er zelf al een deel naar de Voedselbank moeten......? Laten de mensen die nog genoeg te besteden hebben maar eens samenspannen en de producten voor een eerlijke prijs van de boer en tuinder kopen. Dan kunnen ze die daarna gewoon schenken, zoveel als ze willen.
Mijn twitter bericht van uurtje geleden op @deheij:
" Ik weet het niet. Arme boeren die hun producten aan arme mensen geven? Is dit de richting? bit.ly/K2ijA4 @toogoodtowaste_ @lottevdsIk weet het niet. Arme boeren die hun producten aan arme mensen geven? Is dit de richting? bit.ly/K2ijA4 @toogoodtowaste_ @lottevds "
Aan de andere kant, tijd voor tijd zou wel kunnen. Waarom gaan de mensen die afhankelijk zijn van de voedselbank niet wat helpen bij een boer en krijgen ze daarvoor vers eten terug? Doen ze nu in Griekenland ook meen ik. Of is dit een veel te liberale reactie. ? Eigenlijk is dit een case waar ik nog geen mening over heb. Ik ga deze lijn met interesse volgen.
Jan maakt het heel helder: de bedelstaf moet de bedelstaf helpen? Hoe kan dat?
Ik meen dat YFM (met steun van het boerenstaatssecretariaat van de demissionaire regering) en LTO (mogelijk idem) zich inzetten voor deze actie. Bezinning nodig?
Moet inderdaad niet gekker worden. Wordt de bestrijding van armoede ook al bij de boer neergelegd? Echt te zot voor woorden! Het kan wel; laat de veroorzakers van de crisis de overschotten maar voor een fatsoenlijke prijs kopen van de boeren om deze vervolgens aan de voedselbank te schenken. Waarom zijn er eigenlijk voedselbanken?
Ik had het hier afgelopen week met Clara Sies (Voedselbank Rotterdam) en Jan Willem van der Schans over.
Als econoom denk ik dat je naar een gesloten kringloop moet kijken. Overschot weggeven kost geld en is geen duurzame oplossing. Je zou het van een andere kant moeten bekijken.
Boeren hebben een inkomen nodig voor land, arbeid en kapitaal. Door te ondernemen neem je een risico. Risico heeft een prijs en dat heet winst. Wanneer de voedselbank boeren zou adopteren of afspraken zou maken over gegarandeerde afname, dan denk ik dat er veel boeren tegen 'kostprijs' willen leveren. Dus dan zouden ze pacht, loon en rente kunnen ontvangen voor de inzet van hun productiemiddelen.
Door de 'grote vraag' denk ik dat er veel boeren zullen zijn die dan willen leveren. Zo creeer je inkomenszekerheid voor het platteland en goedkoper en goed eten voor de stad.
Kernprobleem is uitgangspunt van voedselbanken: in heel europa willen ze niet betalen voor voedsel.
Misschien korten op bijstand/uitkering en hiervoor voedselbonnen geven voor vers voedsel van boeren uit de omgeving?
Het zijn maar een paar ideeen, maar ze fascineren me wel.
Waarom is goed voedsel duur en daardoor alleen toegankelijk voor rijkere mensen?
Of willen arme mensen geen geld aan eten uitgeven omdat ze meer dan gemiddeld roken, geen goedkope hobby?