Dier niet op gelijk niveau aan mens
Wat is het voor mij niet? Als ik daarover nadenk, herken ik me niet in de vermenselijking van dieren. Ik zie een dier niet op een gelijk niveau met een mens maar anders in rang. Een mens heeft een verantwoordelijkheid om te zorgen voor de dieren. Het vermenselijken van dieren, wat soms in extremis wordt gedaan, is dus aan mij niet besteed. Maar ik zie een dier wel als een schepsel waar ik op een zorgvuldige wijze mee om heb te gaan.
Het vermenselijken van dieren, wat soms in extremis wordt gedaan, is aan mij niet besteedHoe ik dat in mijn leven als pluimveehouder vormgaf, was door aandacht en tijd te geven aan de dieren. Enerzijds was dat door me maximaal in te spannen om te zorgen dat dingen niet misgaan. Zodra er iets met water, voer of klimaat afweek kreeg ik een telefoontje van de computer. Maar ook praktisch voelde ik de verantwoording. Vanaf het moment dat mechanisering zijn intrede deed in mijn bedrijf ben ik zelden of nooit verder dan 2 uur rijden van mijn bedrijf vandaan gegaan. Als er wat onverwachts zou zijn, wilde ik op tijd er zelf weer bij kunnen zijn.
Goed eten en drinken is goed welzijn
Uit de jaren ‘90 weet ik nog dat ik een opstelling maakte in de stal waarbij de kippen op meerdere niveaus leefden en voor mij was dat een nieuwe ervaring. Op ooghoogte liepen de kippen met me mee op in de stal. En zoals je het gedrag van je hond kent en herkent, is dat ook bij kippen het geval. Je ziet met de eerste oogopslag of ze zich prettig voelen. En wanneer alles met de kippen goed ging qua eten en drinken, was dat voor mij een indicatie dat ze lekker in hun vel zaten en het welzijn in orde was. Het rustig tokkelen en kakelen in de stal, het lekker scharrelen in het strooisel waren indicators dat ze het naar hun zin hadden.
In mijn werkzaam leven heb ik in de stallen meer dan 100 verschillende koppels hennen gehad en ik kan vertellen dat geen enkele koppel dieren hetzelfde was in gedragHet tegenovergestelde was er ook als je merkte dat het niet oké was in het kippenhok. Het zat dan echt onder mijn huid en hield me de hele dag bezig. Wat is er aan de hand en wat kan ik eraan doen. Alsof je een ziek kind hebt en geen rust vindt voordat je weet dat het beter gaat. Ook individuele dieren kregen mijn aandacht om het maximale te proberen ze erbij te houden.
Elk dier is anders
Voor mij is dierenwelzijn een basis voor mijn handelen. Als mens heb je de plicht om het dierenwelzijn in orde te hebben, vanuit welke motivatie je ook gedreven wordt. Zoals gezegd vind ik persoonlijk het vermenselijken van dieren (en denken dat wij vanuit ons oogpunt vast kunnen stellen wat dan goed is), snel te ver gaan. Want elk dier is anders en wat de ene fijn vindt is voor de ander minder prettig. In mijn werkzame leven heb ik in de stallen meer dan 100 verschillende koppels hennen gehad en ik kan vertellen dat geen enkele koppel dieren hetzelfde was in gedrag.
Laten we dus niet te snel denken dat we met observeren en vastleggen van gedrag van een aantal dieren, weten hoe het dier in elkaar zit. Goed om met elkaar scherp te blijven hoe we dingen kunnen verbeteren maar wel met mate. Dieren kunnen van elkaar verschillen. Laten we die veelkleurigheid in ons kijken en oordelen over dierenwelzijn in het achterhoofd houden.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Kees een goed realistisch, nuchter verhaal. Dier blij boer blij.
Een goede en belangrijke constatering in het artikel: dieren hebben een persoonlijkheid. Geen enkel dier is hetzelfde, gedraagt zich hetzelfde, vindt hetzelfde (on)prettig.
Misschien zouden mensen wat moeten 'verdierlijken'. Zolang we rangordes blijven houden, schiet het niet op. Je verzorgt wat minder is nooit zo goed als jezelf. Tenzij het verdienmodel erom vraagt.
Hier twee artikelen over intelligentie van dieren. De eerste over de octopus met de volgende alinea: Compared with the octopus, human beings appear corporeally constrained. We lack the fluid mobility and wide field of vision of our (very, very) distant cephalopod cousins. Instead, we have two eyes stuck in the front of our heads. We have a paltry two legs, hardwired for forward movement. And we are bound to our terrestrial ecological niche, where our bodies must continually counteract the downward pull of gravity.
De tweede over de bij met deze alinea: I draw on my experience studying bees for almost 50 years to explore how these creatures perceive the world and their amazing abilities to navigate, learn, communicate and remember.
Het zou zo maar kunnen dat die hiërarchie of rangorde danig wordt herschikt de komende eeuw. Ik acht de mens qua overleven niet heel goed geëquipeerd, gezien wat er voor wordt kapotgemaakt.
Ik geloof meteen dat hij/U/Kees goed voor zijn kippen zorgt, maar de drie kippen die ik sinds kort een tweede leven gun in mijn tuin, nadat ze voor de poort van het slachthuis waren weggerukt, zagen er toch heel wat sneuer uit dan de hierboven afgebeelde witte kippen: vies, half kaal geplukt en schrikkerig. Niet alle kippen gaat het goed in de scharrelstallen. De drie kippen scharrelen inmiddels rond, krijgen hun witte veren langzaam terug en leggen nog steeds een ei per dag.
Wel jammer van dit zinnetje: Goed om met elkaar scherp te blijven hoe we dingen kunnen verbeteren maar wel met mate. Wat is het criterium voor de 'mate'? Verdienmodel? Werk? Moeite?