Meer voedsel verpakken in kunststof leidt tot minder verspilling van voedsel. Dat is de conclusie van Rabobank op basis van het onderzoek 'Unpacking the Dutch Plastics packaging industry' dat dinsdag is verschenen.
Van alle kunststofverpakkingen is ongeveer 60 procent bestemd voor de voedingsmiddelenindustrie. In het rapport meldt Rabobank dat voedselproducenten, transporteurs, voedselverwerkers, winkeliers en consumenten bij elkaar een derde tot de helft van het voedsel in de voedselketen verspillen. Innovatieve, intelligente kunststofverpakkingen kunnen een belangrijke reductie van deze verspilling bewerkstelligen. Bij intelligente verpakkingen krijgt de transporteur of gebruiker bijvoorbeeld informatie over de conditie en houdbaarheid van het verpakte voedsel door kleurindicatoren. Hierdoor zal uiteindelijk minder voedsel weggegooid worden.
Volgens de Rabobank is de kunststofverpakkingsindustrie in Nederland sterk in beweging. Kunststofverpakkingen hebben een negatief duurzaamheidsimago, terwijl feitelijk glas, blik en karton een hogere milieudruk hebben. Bioplastics, biologisch afbreekbare kunststoffen en/of kunststoffen gemaakt van biomassa, dragen bij aan een lagere milieudruk. Vakblad Verpakkingsmanagement schrijft: Coca Cola en Danone hebben met bioplastics een deel van hun verpakkingen duurzamer gemaakt. Hoewel dit veel aandacht krijgt, hebben bioplastics nog een lange weg te gaan voordat ze traditionele kunststoffen van de markt verdringen. Met de huidige groei van 20% per jaar vervangen bioplastics in 2030 slechts 4% van de kunststofmarkt. Om dat percentage fors te laten stijgen, moeten Nederlandse aanbieders van bioplastics investeren in ontwikkeling en productie. Daar liggen de kansen die leiden tot lagere prijzen en betere toepasbaarheid. Afnemers, zoals voedingsmiddelenproducenten, retailers en consumenten moeten meer bioplastics afnemen en bereid zijn een hogere prijs te betalen.Verpakkers moeten voor hun marktpositie en toekomst samenwerken met alle partijen in de keten, van grondstofleverancier tot recycler. Daarnaast moeten ze rekening houden met snelle commoditisering: speciale verpakkingen die in hoog tempo standaard worden en aanmerkelijk goedkoper geproduceerd door de grootste producenten of in lagelonenlanden.
Fotocredits: ilovebutter
Dit artikel afdrukken
Volgens de Rabobank is de kunststofverpakkingsindustrie in Nederland sterk in beweging. Kunststofverpakkingen hebben een negatief duurzaamheidsimago, terwijl feitelijk glas, blik en karton een hogere milieudruk hebben. Bioplastics, biologisch afbreekbare kunststoffen en/of kunststoffen gemaakt van biomassa, dragen bij aan een lagere milieudruk. Vakblad Verpakkingsmanagement schrijft: Coca Cola en Danone hebben met bioplastics een deel van hun verpakkingen duurzamer gemaakt. Hoewel dit veel aandacht krijgt, hebben bioplastics nog een lange weg te gaan voordat ze traditionele kunststoffen van de markt verdringen. Met de huidige groei van 20% per jaar vervangen bioplastics in 2030 slechts 4% van de kunststofmarkt. Om dat percentage fors te laten stijgen, moeten Nederlandse aanbieders van bioplastics investeren in ontwikkeling en productie. Daar liggen de kansen die leiden tot lagere prijzen en betere toepasbaarheid. Afnemers, zoals voedingsmiddelenproducenten, retailers en consumenten moeten meer bioplastics afnemen en bereid zijn een hogere prijs te betalen.Verpakkers moeten voor hun marktpositie en toekomst samenwerken met alle partijen in de keten, van grondstofleverancier tot recycler. Daarnaast moeten ze rekening houden met snelle commoditisering: speciale verpakkingen die in hoog tempo standaard worden en aanmerkelijk goedkoper geproduceerd door de grootste producenten of in lagelonenlanden.
Fotocredits: ilovebutter
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Duh, no brainer...deze intelligente verpakkingen, helemaal voor groente en fruit. Waar ik wel mee zit is dat je dan wel vaarwel zegt tegen de impliciete tactiele en olfactorische kennis (ouch & smell) die menigeen gelukkig nog heeft bij het kiezen van de beste groente of het beste fruit. Straks wordt "best" bepaald via de neocortex...
Met de algemene stelling dat er meer verpakt moet gaan worden ben ik het eens (en ja ik ben zakelijk belanghebbende). Op Foodlog zullen dat niet veel mensen bij nazeggen, dus als ik vandaag geschoren wordt, dan zal ik stil blijven zitten. Verpakkingen zijn in zichzelf niet zo duurzaam, maar ze zorgen er wel voor dat er minder derving is, door betere houdbaarheid een betere veiligheid. Daarnaast zijn industriële processen ecologische gunstiger dan 'thuis' in de keuken. Intelligente verpakkingen zijn een wetenschappelijk speeltje voor de subsidie, maar hebben niks te maken met de praktijk. Niet nu, en waarschijnlijk ook niet in de toekomst.
In Nederland is het aantal echter verpakkingstechnologen -en dan bedoel ik niet de algemeen plastic experts, of die lekker pratende handelaren- maar diegene die iets weten tussen de interactie van een product en de verpakking op een paar handen te tellen. Ik heb gelukkig binnen TOP voor versproducten een paar experts rondlopen (kijk ook eens naar dit filmpje, dan heeft Wageningen-UR welgeteld 1 expert Ulphard thoden van velzen en dan is er nog een prof in Twente die een tevens ook een commercieel bureau runt in Delft. De verpakkingswereld is een schimmige wereld, maar tevens dus ook een belangrijke wereld. Ulphard -zie link- geeft tegenwoordig een zeer vermakelijke lezing over 'alle beloftes' die niet worden gerealiseerd. Uitzondering is EMAP dat nu via de TOP/Perfotec technologie eindelijk groot is geworden.
Een machtig inspirerende ondernemer - die inmiddels het gros van de verpakking levert aan AGF nederland, maar wel via vele tussenhandelaren- zit in het Noorden van het Land. Hij duwt plastic korrels van DSM of BASF door een extruder en maakt kilometers folie. Zijn klanten de tussenhandelaren, en de klanten van hen (o.a. de met GMO opgezet pakstations in AGF) hebben echter weinig verstand van houdbaarheid. Vaak rommelen ze maar wat. 'testjes' doen heet dat dan.
Verpakkingen -specifiek kunststof en bioafbreekbaar- zitten teveel een een verdomhoekje, rationeel bekeken is dit niet terecht. Nu weet ik dat we in een nieuwe romantiek terecht komen, en dat daarin rationele argumenten eigenlijk niet tellen. Om de 'voordelen' van nieuwe verpakkingen en nieuwe verpakkingstechnologieen te kunnen verzilveren, moeten bedrijven aan de bak met de ervaring van de paar eerder genoemde experts. En ja dat kost dus een een paar centen. Het resultaat is dat bijvoorbeeld de vers-bewerkte sector in de UK op basis van NL kennis voor loopt, en dat de NL-supers niet voldoende met hun leveranciers dit aspect willen oppakken. Er zou schot in kunnen komen, als supers hun MVO rol op dit punt ook echt zouden oppakken. En dan bedoel ik niet met een schaamlaponderzoekje via de WUR, maar met een serieus implementatieprogramma tezamen met hun leveranciers. Het resultaat? Veel lagere derving, betere kwaliteit, betere houdbaarheid. Kortom een stapje dichter duurzamer. Hier zou wel een grand-design programma voor opgezet kunnen worden .....
In het ligt van de laatste zin, is mijn stukje op Food For Food over Tetrapak wellicht interessant. De sleutel rondom de verduurzaming -ik bedoel eigenlijk het optimaliseren- van verpakkingen van bigfood ligt bij dit soort bedrijven. De innovatie komt overigens niet bij dit soort bedrijven vandaan.
De centralisering van AGF distributie (veilingen) heeft langere lijnen veroorzaakt naar de consument. Hierdoor duurt het vele dagen langer voordat een product in de winkel ligt - en zijn er hogere milieukosten voor transport en opslag.
Het probleem wordt dus in de hand gewerkt door de sector zelf.
Een groentenboer die ik ken klaagde laatst, dat de bloemkolen die hij einde van de week inkocht van precies dezelfde partij waren als die van een aantal dagen eerder.
'Versheid' wordt door een aantal factoren bepaald. De meeste verpakte groenten gaan op een aantal factoren na een dag of twee in de winkel sterk in kwaliteit achteruit.
Daarbij:
Verpakkingsmateriaal als PET geeft schadelijke stoffen af aan de inhoud. Een stof als bisphenol-a dringt door in de AGF - is niet afwasbaar.
Recyclede kunststof kent dat bezwaar nog veel meer (deze kunststof is gemaakt van een mengelmoes van allerlei kunststoffen, de een schadelijker dan de andere).
De meeste bioplastics blijken hier helemaal niet beter op te scoren.
Kunststof die in het milieu terecht komt heeft zeer schadelijke effecten (op alle stranden ter wereld adem je tegenwoordig schadelijke fijnstofdeeltjes van plastics in, die in zee afgebroken zijn).
Het zou me ook niets verbazen als deze nieuwe innovatieve plastics met kleurstoffen nog schadelijker blijken te zijn.
Frappant dat dit samenvalt met dit bericht: If the food’s in plastic, what’s in the food