Van Riel stelt: Waarom leveren we als landbouw onze producten niet als gift aan de voedselbanken? Aardappelen en uien verdwijnen òf in de vergister òf moeten tegen hoge kosten naar de groenstort van de afvalverwerker. Kromme komkommers en tomaten met een pukkel zijn uitstekend te eten. Ze worden dan ook bij sommige toko's aangeboden voor prijzen die ver onder die van AH of Jumbo liggen. Laten we als landbouw een deel van het geld dat uitgetrokken wordt voor acceptatieverbetering van onze bedrijftak, besteden aan verse producten die we doneren aan de voedselbank en op deze wijze uit de markt halen. Dan slaan we drie vliegen in één klap:
- arme gezinnen krijgen gezonder eten en zullen minder ziek zijn;
- we tonen als bedrijfstak onze sociale betrokkenheid bij de maatschappij in tijden van 'crisis';
- de landbouw kweekt hiermee goodwill bij zowel links als rechts.


Onlangs stelde Foodlog de vraag welke invloed de gratis leveranties aan Nederlandse consumenten gaan hebben op de prijs. Nu de pleidooien voor gratis weggeven stelselmatig terug lijken te keren, moet bepaald worden hoeveel daarvan niet voor menselijke consumptie wordt gebruikt.

Wat te doen als er ruimte blijkt te zijn om in de grote steden marktkramen te vullen omdat voedselbankklanten het niet allemaal op kunnen?

Fotocredits: Nick Saltmarsh
Dit artikel afdrukken