Een oppervlakte aan oceaan zo groot als Australië zou geschikt zijn voor commerciële zeewierteelt. Dat kan massa’s aan voedsel voor mensen en dieren, bioplastics en biobrandstoffen opleveren, blijkt uit een onderzoek waarvan de resultaten die verschenen in het wetenschappelijke blad Nature.
Het idee is dat zeewierteelt de druk op het milieu van boerenactiviteiten op het land vermindert. Als zeewier in 2050 10% uitmaakt van wat mensen eten, zouden we 110 miljoen hectare boerenland minder nodig hebben. In totaal is een oceaanoppervlakte van 650 miljoen hectare geschikt voor zeewierboerderijen. Bijvoorbeeld rond Indonesië en Australië zijn veel mogelijkheden.
Volgens de studie zou het kweken van het rode Asparagopsis veel klimaatvoordeel opleveren. Als koeien dit zeewier eten, stoten ze namelijk minder methaan uit.
Een review uit 2019 waarschuwt voor de risico’s van zeewier telen in Europa. De oceaan is een ecosysteem kwetsbaar voor verstoringen en bij zeewierteelt komen nu bijvoorbeeld nog een hoop plastic touwen en netten kijken.
Zeewierteelt is dus niet zomaar magic bullet om de wereldbevolking te voeden. Van land- naar 'zeebouw' van voedsel verplaatst het probleem van de menselijke invloed op de natuur.
Mark heeft gelijk. En schets ook gelijk het probleem. Wier maken is 'boeren'. Raffinage is voedseltechnologie. En om het doen moet je fabrieken neerzetten. Een CAPEX dus, en die fabrieken zijn er niet. Fabrieken is een ding voor ondernemers en niet voor onderzoekers. Het zal nog wel even duren. En mijn geld zet ik er niet op in.
Alle wieren bevatten jodium. Ook een reden waarom ‘novel food’ zeewier niet ver zal gaan. Vandaar bioraffinage.
Heb een paar keer wat zeezwierproducten in huis gehaald: viel tegen. Bij een theelepeltje per dag als smaakmaker door de soep overschrijd je al bijna de maximale jodium inname. Maar wellicht zijn er wieren die geen jodium opnemen.
Grootste is Dutch Seaweed Group die vorig seizoen iets van 20 ton heeft geoogst van 2,5 hectare in de Oosterschelde. Maar het ligt grotendeels gevroren, gedroogd en gecutterd te wachten op klanten. Op die manier (directe humane consumptie) gaat zeewier niet veel worden. Dat roep ik ook al lang, reden waarom opschalen pas zinvol gebeuren kan als je een mooi koud proces hebt waarmee je onderstaande ingrediënten eruit kan halen met zwarte cijfers. Dat doe ik samen met Bodec in Algaemy (waar de funding nog niet compleet is. Scope >>3 jaar dus ben je f*ed. Overheden wijzen naar elkaar ‘Energie!’ ‘Nee eiwit!’)
Verder veel startups die in het buitenland telen en natuurlijk de Noordzeeboerderij.
Het is ongelooflijk taai om van de grond te tillen.
Mark Soetman , hoe is de stand van zaken van de zeewierteelt in de Nederlandse wateren anno 2023? Hoeveel bedrijven zijn ermee bezig, hoeveel wordt er geoogst?
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
