Mijn God deze flash is wel heel flash. Kort door de bocht en flagrante nonsens
Een oppervlakte aan oceaan zo groot als Australië zou geschikt zijn voor commerciële zeewierteelt. Dat kan massa’s aan voedsel voor mensen en dieren, bioplastics en biobrandstoffen opleveren, blijkt uit een onderzoek waarvan de resultaten die verschenen in het wetenschappelijke blad Nature.
Het idee is dat zeewierteelt de druk op het milieu van boerenactiviteiten op het land vermindert. Als zeewier in 2050 10% uitmaakt van wat mensen eten, zouden we 110 miljoen hectare boerenland minder nodig hebben. In totaal is een oceaanoppervlakte van 650 miljoen hectare geschikt voor zeewierboerderijen. Bijvoorbeeld rond Indonesië en Australië zijn veel mogelijkheden.
Volgens de studie zou het kweken van het rode Asparagopsis veel klimaatvoordeel opleveren. Als koeien dit zeewier eten, stoten ze namelijk minder methaan uit.
Een review uit 2019 waarschuwt voor de risico’s van zeewier telen in Europa. De oceaan is een ecosysteem kwetsbaar voor verstoringen en bij zeewierteelt komen nu bijvoorbeeld nog een hoop plastic touwen en netten kijken.
Zeewierteelt is dus niet zomaar magic bullet om de wereldbevolking te voeden. Van land- naar 'zeebouw' van voedsel verplaatst het probleem van de menselijke invloed op de natuur.
Dat kan Dick.
Wat betreft vervuiling, zeewier is een prachtig biofilter waardoor juist ongewenste verontreinigingen zullen worden geëlimineerd.
Wat betreft zeewier eten. Dat kan maar zeer beperkt, maximaal 2%. Wat wel kan (en moet) is raffineren naar bruikbare ingrediënten als hoogwaardig eiwit, oliën, suikers.
Wat betreft roodwier voor koeien. Dat gaat om het stofje bromoform en is niet toegestaan.
Wat betreft verstoring van ecosystemen in Europa. De nulmeting is ruim voor de start van HB, dus rond 1850. Sinds die tijd is er juist veel nutriëntenvervuiling opgehoopt. Met als gevolg algae blooms zoals zichtbaar in de Oostzee, het Markermeer en ook de immer groeiende velden Sargassum in de oceanen. Alleen in de Noordzee van Nederland is nutriële ruimte voor zeker 500.000 hectare, maar waarschijnlijker zelfs 1,5 miljoen hectare.
Wanneer je het artikel hierop herziet, blijft er nog slechts 'er is een nieuw artikel in Nature verschenen' over.
Mark, volgens The Guardian: "But the authors of the research said there are a range of potential negative impacts on marine life that will need to be balanced with the benefits of a global seaweed farming industry." In de aanloop naar het artikel zeggen ze: "We illustrate that global production of seaweed has the potential to reduce the environmental impacts of terrestrial agriculture, but caution is needed to ensure that these challenges are not displaced from the land to the ocean."
Ik ken en begrijp je passie voor zeewier, maar er is die draw back. Die hoeft er misschien niet te zijn, maar niet gemanaged zijn mensen net mensen. Dat zegt het bericht. Misschien had de kop moeten zijn: Verplaats problemen met landbouw niet naar zee (die zal ik er van maken).
Dank voor je toelichting op de vele positieve kanten van zeewier uiteraard!
Dick, ik zeg wel eens 'er zijn behoudzuchtige mensen, er zijn conservatieven, en dan zijn er nog ecologen'. Elke verandering is angstaanjagend, zelfs wanneer die verandering een veel oudere toestand terugbrengt. Voorbeelden te over, je kent ze ongetwijfeld ook. Nogmaals, ook in dit artikel gaat men uit van een nulmeting die veel te dichtbij ligt. Dat klopt niet en dat is niet moeilijk aantoonbaar. Het voorzorgsbeginsel gaat altijd op, maar mag vooruitgang niet a priori in de weg staan. Dat gebeurt nu heel vaak wel. Het huidige tijdsgewricht kenmerkt zich door ecologen in het antropoceen.
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
