In een blad voor levensmiddelenmakers- en verkopers troffen we een tekst aan die ons opviel. Het kopje luidt 'Scholierenassortiment'. Het bleek heel wat anders dan gezonde appeltjes en tomaatjes in de schoolkantine.
Het bleek ook niets te maken te hebben met de Nederlandse versie van het Franse EPODE-programma dat jeugdobesitas bestrijdt door in de omgeving van scholen de verkeerde eetverleiders - zoals snoepautomaten en snackkramen - weg te halen. In Nederland heet dat programma JOGG. Onlangs verscheen zelfs de eerste publicatie over de successen daarvan. Maar daar ging het dus niet over. Lees wat een Nederlandse supermarktondernemer die zijn zaak in de buurt van een school heeft doet om zijn omzetdoelstellingen te halen:
Scholierenassortiment
De Spar aan de Lindenlaan* voerde aanpassingen door in het assortiment vanwege de onmiddellijke nabijheid van een middelbare school. Blikjes fris en gekoelde dranken kregen volop de ruimte. Scholieren worden bij de kassa verleid met impulsartikelen als zakjes chips. Een noodzakelijke zet was de aankoop van een tweede oven. Pietersen*: "De frikadellenbroodjes zijn hier niet aan te slepen. Bovendien is één oven niet handig als je stokbrood wilt afbakken wanneer tegelijkertijd de hamkaascroissants in de oven moeten."
Dat heet nou dweilen met de kraan open. En het staat open en bloot in een blaadje voor ondernemers. Geen uitgever of collega die zich eraan stoort, want de naam circuleert al langer in de vakpers. Supers hebben het al moeilijk zat en iedere euro is er eentje.
Willen we dat begrijpen of toch maar niet?
In de NY Times schreef Mark Bittman onlangs:
How in the name of the founding fathers can we justify feeding kids healthy food, while at the same time — and in the same place — encouraging them to eat junk?
* De straatnaam is onherkenbaar gemaakt. De naam van de ondernemer is gefingeerd. Het gaat wel om een SPAR-winkel.
Fotocredits: Abhisek Sarda
Dit artikel afdrukken
Scholierenassortiment
De Spar aan de Lindenlaan* voerde aanpassingen door in het assortiment vanwege de onmiddellijke nabijheid van een middelbare school. Blikjes fris en gekoelde dranken kregen volop de ruimte. Scholieren worden bij de kassa verleid met impulsartikelen als zakjes chips. Een noodzakelijke zet was de aankoop van een tweede oven. Pietersen*: "De frikadellenbroodjes zijn hier niet aan te slepen. Bovendien is één oven niet handig als je stokbrood wilt afbakken wanneer tegelijkertijd de hamkaascroissants in de oven moeten."
Dat heet nou dweilen met de kraan open. En het staat open en bloot in een blaadje voor ondernemers. Geen uitgever of collega die zich eraan stoort, want de naam circuleert al langer in de vakpers. Supers hebben het al moeilijk zat en iedere euro is er eentje.
Willen we dat begrijpen of toch maar niet?
In de NY Times schreef Mark Bittman onlangs:
How in the name of the founding fathers can we justify feeding kids healthy food, while at the same time — and in the same place — encouraging them to eat junk?
* De straatnaam is onherkenbaar gemaakt. De naam van de ondernemer is gefingeerd. Het gaat wel om een SPAR-winkel.
Fotocredits: Abhisek Sarda
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Als ik jullie zo belees moet er een soort 'gezondheids-gedrag-beleid' komen a-la het sociaal hygiënisch beleid.( alcoholgebruik). We zien hoe dat onder druk staat en eigenlijk niet echt werkt. Het geeft alleen een goed gevoel voor iedereen de er mee bezig is. Maar toch zitten de bar's en kroegen vol met dronken mensen.
Accepteer nu gewoon dat dit het gedrag nu eenmaal is van jonge mensen. Zelf nooit jong geweest? of alweer vergeten. Beter is het om op de scholen aan de gang te gaan met aantrekkelijk, gezond voedsel. daarmee bedoel ik de verpakking,handzaamheid en betaalbaarheid. Er is op termijn duidelijk een gedrags-verandering waar te nemen als je het aanbod aanpast. Ook duidelijk waarneembaar is dan de terugloop van de omzet. (één van de redenen waarom dit op scholen nooit echt lang stand houdt) leerlingen lopen naar supermarkten halen grote zakken chips en grote flessen frisdrank. Gevolg zal zijn dat je moet vasthouden het aanbod aan te passen maar de in-de-ogen-van-de-leerlingen, lekkere zaken moet terugdringen. Dat is een lang gevecht wat zijn tijd gewoon nodig heeft. Als men in de thuissituatie hier meer aandacht aan besteed helpt het met het gedrag op scholen. Zo simpel is dat.
@Dick (& David Klingen) #12: Heel beeldend: Supermarktklanten kunnen -na verloop van tijd- op elkaar gaan lijken voor wat betreft omvang van het middel en BMI. Kan ik me zeker animaties en cartoons bij voorstellen. Uit het onderzoek:
Results: Just 11.4% of participants shopped for food primarily within their residential neighborhood. After accounting for participants’ residential neighborhood, people shopping in the same supermarket had a more comparable BMI and WC than participants shopping in different supermarkets. After adjustment for individual and residential neighborhood characteristics, participants shopping in specific supermarket brands, in hard discount supermarkets (especially if they had a low education), and in supermarkets whose catchment area comprised low educated residents had a higher BMI/WC.
Conclusion: A public health strategy to reduce excess weight may be to intervene on specific supermarkets to change food purchasing behavior, as supermarkets are where dietary preferences are materialized into definite purchased foods.
Een app (want je telefoon wordt je portemonnee/pinpas/chipknip) met credits dus. Ja dat kan. Het is morgen al technisch te realiseren.
@Marc, wat een prachtig systeem! Om de effecten van sociale norm nog wat aan te dikken, wordt automatisch je eet- en beweeggedrag geüpload naar je Facebook en Twitter account :D
Maar zonder gekheid. De situatie die jij beschrijft geeft precies aan waar het probleem zit. Implementatie van interventies kan daardoor erg lastig zijn. Laat dat nou net het onderwerp zijn voor de eerste studie van mijn promotietraject!
Of een pasje! We willen tegenwoordig toch overal een pasje voor?
Op termijn te intergreren met onze ID card, OV kaart, op onze i-Phone of later op onze onderhuidse chipknip...
Colin's stoplichtensysteem kan worden vertaald naar 'pleasure points'. Iedere Nederlander krijgt een jaarlijks tegoed (adhv inkomen evt. te differentieëren door de Belastingdienst). Tegoed bijkopen kan, maar wordt steeds duurder. Een partijtje voetballen of een half uurtje fitnessen levert extra tegoed op, terwijl tv kijken en frikandellenbroodjes punten kosten...