Het Algemeen Dagblad geeft aandacht aan een onderzoek van Wageningen Universiteit dat uitrekende wie hoeveel verdient aan een eitje in de supermarkt. De sommetjes kloppen wel, maar worden nogal misleidend gepresenteerd.
Onderzoeker Peter van Horne berekende dat de productie van een gemiddeld ei 10 à 12 cent kost. Voer bepaalt 60% van de kostprijs, het eigen loon van de boer 7%.
In de supermarkt kost zo'n ei 30 cent. Dat vindt pluimveehouderij-econoom Van Horne te dol. Volgens hem neemt de eierhandel een cent of 3-4, zodat de kostprijs van een ei op 14 tot 16 cent uitkomt. Van Horne: "En in de supermarkt moet je 30 cent voor een ei betalen. Dan val je toch van je stoel?’’ Van Horne ziet een schandalige vette marge.
Maar klopt dat ook?
Volgens Van Horne vragen supermarkten maar wat voor een ei omdat mensen ze niet laten staan. In wetenschappelijke taal: eieren zijn prijsinelastisch. Van Horne legt het uit in gewone mensentaal: "Het aantal eieren dat mensen kopen is niet afhankelijk van de prijs. Anders gezegd: mensen gaan niet minder eieren kopen omdat ze duurder zijn. Dat is de truc van de supermarkt.’’
Supermarkten verdienen aan maar een paar producten een ruime marge weet Van Horne: "Je hebt een paar producten in het schap waaraan heel veel wordt verdiend, en eieren staan altijd in de top 3. Ze hoeven er niks mee te doen, niet eens te koelen. Ze hoeven ze alleen neer te zetten. En toch gaat de prijs over de kop.’’
Tot zover klopt het als een bus.
Maar Van Horne vergeet iets: supermarkten hielden van iedere euro omzet op hun hele omzet vóór de inflatiecrisis zo'n 2 tot 4 cent als marge over. Dat komt omdat ze veel te veel producten te duur inkopen vergeleken met de prijs die jij aan de kassa betaalt; denk bijvoorbeeld aan bier. Dat compenseren ze met de marge op andere. Die verrekening heet in vakjargon hun margemix. Iedere consument profiteert daarvan met lage prijzen, al is het zo dat wie geen eieren koopt er nét wat meer van profiteert.
Op dit moment kopen supermarkten nog duurder in en berekenen ze die hogere inkoopkosten grotendeels niet door in de prijs die consumenten aan de kassa betalen. Ga er maar rustig van uit dat hun marges dichter naar de 1 dan de 3 cent zijn gekropen. Dat is een heel verschil met die dubbeldikke marge waar Van Horne van van zijn stoel viel. Hij dacht dat er op wat kosten na wel bijna de helft van een euro op de verkoop van eieren in de supermarkt zou overblijven: 50 cent waarvan er - doe eens ruig met 3 cent verkoopkosten, zegt Van Horne met zoveel woorden - wel een dikke 45 over zouden blijven.
Daar komt nog wat bij. De handel bepaalt de inkoopprijzen van de eieren voor de supermarkt en daar doen ze eigenlijk betrekkelijk weinig voor. Inkoop, verkoop en tamelijk massale logistiek. Hun winstgevendheid is aanmerkelijk hoger dan die van een supermarkt. Het zou aardig zijn als de Wageningse Universiteit daar ook eens wat sommetjes over zou maken.
Heeft Van Horne dan helemaal geen punt? Een beetje wel. Na de fipronilcrisis hielden de supermarkten de prijzen van eieren hoger dan het niveau voor de schaarste die destijds tijdelijk de prijzen omhoog joeg. Nu zijn eieren een plezierige kurk waarop de marge nog enigszins kan drijven.
Met dit stukje leggen we maar even uit wat bankier Martin Rol vermoedelijk bedoelde toen hij wat pissig op het AD-stukje reageerde, zonder noemenswaardig uit te leggen waarom. De marge die leken - en zelfs wetenschappelijk onderzoekers - aan een product in de supermarkt toerekenen is een illusie. Supers maken hun winst door de boodschappen waar ze je mee lokken en de hogere prijzen die je betaalt voor producten die je ook meeneemt als je toch binnen bent gestapt.
Dit artikel afdrukken
In de supermarkt kost zo'n ei 30 cent. Dat vindt pluimveehouderij-econoom Van Horne te dol. Volgens hem neemt de eierhandel een cent of 3-4, zodat de kostprijs van een ei op 14 tot 16 cent uitkomt. Van Horne: "En in de supermarkt moet je 30 cent voor een ei betalen. Dan val je toch van je stoel?’’ Van Horne ziet een schandalige vette marge.
Maar klopt dat ook?
Volgens Van Horne vragen supermarkten maar wat voor een ei omdat mensen ze niet laten staan. In wetenschappelijke taal: eieren zijn prijsinelastisch. Van Horne legt het uit in gewone mensentaal: "Het aantal eieren dat mensen kopen is niet afhankelijk van de prijs. Anders gezegd: mensen gaan niet minder eieren kopen omdat ze duurder zijn. Dat is de truc van de supermarkt.’’
Supermarkten verdienen aan maar een paar producten een ruime marge weet Van Horne: "Je hebt een paar producten in het schap waaraan heel veel wordt verdiend, en eieren staan altijd in de top 3. Ze hoeven er niks mee te doen, niet eens te koelen. Ze hoeven ze alleen neer te zetten. En toch gaat de prijs over de kop.’’
Tot zover klopt het als een bus.
Maar Van Horne vergeet iets: supermarkten hielden van iedere euro omzet op hun hele omzet vóór de inflatiecrisis zo'n 2 tot 4 cent als marge over. Dat komt omdat ze veel te veel producten te duur inkopen vergeleken met de prijs die jij aan de kassa betaalt; denk bijvoorbeeld aan bier. Dat compenseren ze met de marge op andere. Die verrekening heet in vakjargon hun margemix. Iedere consument profiteert daarvan met lage prijzen, al is het zo dat wie geen eieren koopt er nét wat meer van profiteert.
Op dit moment kopen supermarkten nog duurder in en berekenen ze die hogere inkoopkosten grotendeels niet door in de prijs die consumenten aan de kassa betalen. Ga er maar rustig van uit dat hun marges dichter naar de 1 dan de 3 cent zijn gekropen. Dat is een heel verschil met die dubbeldikke marge waar Van Horne van van zijn stoel viel. Hij dacht dat er op wat kosten na wel bijna de helft van een euro op de verkoop van eieren in de supermarkt zou overblijven: 50 cent waarvan er - doe eens ruig met 3 cent verkoopkosten, zegt Van Horne met zoveel woorden - wel een dikke 45 over zouden blijven.
Daar komt nog wat bij. De handel bepaalt de inkoopprijzen van de eieren voor de supermarkt en daar doen ze eigenlijk betrekkelijk weinig voor. Inkoop, verkoop en tamelijk massale logistiek. Hun winstgevendheid is aanmerkelijk hoger dan die van een supermarkt. Het zou aardig zijn als de Wageningse Universiteit daar ook eens wat sommetjes over zou maken.
Heeft Van Horne dan helemaal geen punt? Een beetje wel. Na de fipronilcrisis hielden de supermarkten de prijzen van eieren hoger dan het niveau voor de schaarste die destijds tijdelijk de prijzen omhoog joeg. Nu zijn eieren een plezierige kurk waarop de marge nog enigszins kan drijven.
Met dit stukje leggen we maar even uit wat bankier Martin Rol vermoedelijk bedoelde toen hij wat pissig op het AD-stukje reageerde, zonder noemenswaardig uit te leggen waarom. De marge die leken - en zelfs wetenschappelijk onderzoekers - aan een product in de supermarkt toerekenen is een illusie. Supers maken hun winst door de boodschappen waar ze je mee lokken en de hogere prijzen die je betaalt voor producten die je ook meeneemt als je toch binnen bent gestapt.
Artikel hier: https://t.co/TchMXTIw4n
— Martijn Rol (@MWMRol) January 15, 2023
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Verhelderende uitleg van Dick Veerman over het doen en laten van supermarkten. Een ei is duurder dan strikt nodig, omdat andere producten te goedkoop worden aangeboden.
Maar iets anders over hetzelfde. Biologische kippenboeren kunnen hun eieren voor een paar cent meer verkopen. Een paar cent per ei! Maar het prijsverschil in de winkel is veel groter.
Het kwam ooit eerder ter sprake op Foodlog. Waarom moeten supermarkten zo veel meer verdienen aan biologische eieren dan aan gangbare? De vorkheftruck die de eieren optilt in het distributiecentrum is toch niet een aparte biologische?
Antwoord op die vraag kwam nooit.
Uiteindelijk mag je toch nog achterover vallen van een dergelijke berekening?
Nu is er een hele laag ondernemers de dupe, omdat hun product ervoor moet zorgen dat elk afgerekend winkelmandje toch een plusmarge heeft.
Welke producten halen de gemiddelde marge per winkelmandje dan omlaag? Zijn dit de Unilevers en Nestle's met hun producten?
#1 Volledig mee eens. Hetzelfde geldt al voor een 1* beter leven ei en een 2* beter leven ei.
De extra marge die erop gezet wordt, wordt druppelt ook niet naar beneden.
Sef, bier is zo’n product. Daarom verkoopt de slijter geen bergen kratten Heineken.
NB: voor een betere eierprijs kunnen de handelaren zorgen door concepten te maken en goed te beheren met hun afnemers. Kipster laat zien wat de handel laat liggen.
Wel altijd een repeterende discussie, kort door de bocht als je geen goed draaiend eier schap hebt kun je geen supermarkt rendabel maken. Ook blijft de bewering al 25 jaar staan dat supermarkten maar een marge draaien van 0.5 tot 1.5 % Lijkt verdacht veel op beheer en onderhoud van onze pensioen fondsen 0.5% die is wettelijk vast gelegd.
Hoe zou die marge worden als ze leveranciers binnen een week zouden betalen? En hiermee heb je gelijk al een afwijking op dit marge getal. Hoe komt dit getal daadwerkelijk tot stand.
Wat wordt voor de publicatie van dit altijd jaarlijks bijna zelfde getal eerst weg gerekend? terecht of onterecht.
Meeste aandeelhouders zullen niet tevreden zijn met een directie die altijd in deze marge's grossiert.
#1, Wouter, wat vind je van de prijzen van biologische producten bij Lidl?
Die zijn van na jouw vraag. Toen je hem stelde was bio nog premium. Die tijd raakt voorbij, zeker nu de overheid op zwaar overaanbod aandringt.