Vorige week presenteerde de Raad voor de Integrale Duurzaamheid zijn visie. Ik was erbij, stelde vragen, ging in gesprek en hield in het openbaar maar eens even mijn mond.
De Raad wordt geïnspireerd door de gedachte dat duurzaamheid meer is dan een zg. Life Cycle Analysis of een gesloten kringloop. Er is namelijk nog veel te leren van de natuur, terwijl het bovendien niets zou worden met duurzaamheid als mensen niet begrijpen hoe die natuur en de mensen die haar gebruiken doorwerken tot op hun bord en in hun lijf.
Het bericht van Chris van Alem dat vele kranten afdrukten, was gebaseerd op de uit de mond van Raadslid Herman Wijffels afgedwongen uitspraak dat – zoals hij het letterlijk zei – ‘het maar de vraag is’ of de grote multinationale voedingsmiddelen concerns voor een duurzamere wereld kunnen zorgen. Voedsel moet regionaal geproduceerd, verwerkt en verkocht worden. In dat wereldbeeld past geen multinationaliteit.
Even tevoren had Wijffels nog omstandig duidelijk gemaakt hoop te zien in bijvoorbeeld de inzet van Unilevers bestuursvoorzitter Paul Polman voor een duurzame bedrijfsvoering. In dergelijke bedrijven worden grote stappen gezet op weg naar een betere wereld. Logisch, want ze verkopen veel en ze rukken op in de armere delen van de wereld die rijker worden. Daarom gaf Wijffels aan er zelfs veel hoop in te zien. Een groot bedrijf is niet langer fout omdat het de macht heeft om grote volumes te controleren.
Die houding kom ik veel tegen onder groen, oud- en nieuwlinks en bewust denkende mensen. Zelfs onder mensen die je vroeger geitenwollensokken zou hebben genoemd voel ik 'm. Groot doet het goed. Groot verandert de wereld omdat het groot is en snel kan gaan. Dat zal ook gebeuren, want groot heeft het geld en overheden hebben geen idee hoe ze duurzaamheid zouden moeten sturen.
Desgevraagd heeft Wijffels twijfels. Iemand trok die uitspraken uit zijn mond. Hij was niet van plan dat zo hardop te zeggen. En nu staat alweer in de krant wat geitenwollensokken altijd al zeiden. Dat moet toch schrikken zijn.
Fotocredits: ANP
Dit artikel afdrukken
Het bericht van Chris van Alem dat vele kranten afdrukten, was gebaseerd op de uit de mond van Raadslid Herman Wijffels afgedwongen uitspraak dat – zoals hij het letterlijk zei – ‘het maar de vraag is’ of de grote multinationale voedingsmiddelen concerns voor een duurzamere wereld kunnen zorgen. Voedsel moet regionaal geproduceerd, verwerkt en verkocht worden. In dat wereldbeeld past geen multinationaliteit.
Even tevoren had Wijffels nog omstandig duidelijk gemaakt hoop te zien in bijvoorbeeld de inzet van Unilevers bestuursvoorzitter Paul Polman voor een duurzame bedrijfsvoering. In dergelijke bedrijven worden grote stappen gezet op weg naar een betere wereld. Logisch, want ze verkopen veel en ze rukken op in de armere delen van de wereld die rijker worden. Daarom gaf Wijffels aan er zelfs veel hoop in te zien. Een groot bedrijf is niet langer fout omdat het de macht heeft om grote volumes te controleren.
Die houding kom ik veel tegen onder groen, oud- en nieuwlinks en bewust denkende mensen. Zelfs onder mensen die je vroeger geitenwollensokken zou hebben genoemd voel ik 'm. Groot doet het goed. Groot verandert de wereld omdat het groot is en snel kan gaan. Dat zal ook gebeuren, want groot heeft het geld en overheden hebben geen idee hoe ze duurzaamheid zouden moeten sturen.
Desgevraagd heeft Wijffels twijfels. Iemand trok die uitspraken uit zijn mond. Hij was niet van plan dat zo hardop te zeggen. En nu staat alweer in de krant wat geitenwollensokken altijd al zeiden. Dat moet toch schrikken zijn.
Fotocredits: ANP
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dick, wat als Polman zijn plan vooral een politiek plan blijkt te zijn? Een gok. Zoals de Sovjet-Unie.
Steven, ik begrijp je niet. Ik persoonlijk denk dat Polman volstrekt ernstig is. Hij weet dat consumenten van Unilever moeten houden om zijn echte en serieuze daden. Dat meen ik, mocht iemand denken dat ik ironisch of sarcastisch ben. Polman verbindt waarden en economie. En toch is het niet goed, zegt Wijffels.
Wel, Dick, ik vertaal de twijfels onder de "groen, oud- en nieuwlinks en bewust denkende geitenwollensokken mensen".
Polman gaat het volgens mij alleen halen met de mix die Jeremy Rifkin voorstelde in deze lezing eind 2010 voor de europese KMO-top: Small is beautiful, think small first. Ik heb de teksten ervan ingescand. Kort zegt hij: heel groot is heel okee als het lokaal wil gebruik maken van de kracht van klein (KMO = kleine en middelgrote ondernemingen).
Ik wil heel graag van Unilever houden. Als Polman Ben en Jerry's naar voor schuift als hét voorbeeld van hoe zijn producten er in 2020 moeten uitzien, dan wordt mijn natte droom - en die van duizenden wereldwinkelvrijwilligsters - toch bewaarheid!?
Maar ik weet ook dat zijn Ben & Jerry's ijs erg duur is. En dat vloekt met wat Test-Aankoop te melden had over Lidl en Aldi.
PS Wat te denken van het feit dat er voor het eerst in haar geschiedenis gestaakt wordt bij Unilever?
Steven, ik schreef hier ooit - en sprak vanavond met 1 vd collega's van een lid van de Raad en ook weer daarover - dat Polmans duurzaamheid misschien wel niet de mijne is. Is de zijne - of de mijne - daarom minder?
Wat bedoelt Wijffels? Weet hij het zelf? Biodiversiteit, zowel in de eigenlijke als bedrijfsmatige zin, zou het antwoord moeten zijn, maar wordt die gegarandeerd door vele kleine bedrijven?
Ik zal iets bekennen: ik was de vraagsteller. Het gesprek was boeiend en is nog lang niet afgelopen.
Dick, Wijffels ken ik van haar nog pluim. Misschien moet hij gewoon nog wennen aan zijn nieuwe rol. Hij lijkt me niet van de kwaadsten.
Rifkin was erg duidelijk in die lezing. Op de website van UNIZO legt hij zijn visie op de derde industriële revolutie uit in een filmpje.
Hij beweert zelfs dat Europa een voorsprong heeft op de rest van de wereld, door haar fijnmazig netwerk van kleine ondernemingen. Ik leer uit gesprekken met aanwezigen dat de boodschap is aangekomen. De rest (over de verduurzaming) leer je uit het filmpje.
Het element echter waar die 'kleine' ondernemers minder boodschap aan blijken te hebben - IN TEGENSTELLING TOT POLMAN - is dat de derde een vierde revolutie nodig heeft, wil het kans op slagen hebben: die van echte en serieuze SOCIALE daden. Daarom supporter ik voor Polman. En steek ik graag mijn poeder in zijn ideeën mee te verkondigen (uiteraard niet vies van enig opportunisme, dat "mijn zaak" moet dienen).