2 min
We zitten ruim 2 maanden na Remkes tweede stikstofrapport ‘Wat wel kan’. Er ligt een stapel brieven met ingrijpende doelen en plannen, en we hebben zojuist 2 dagen landbouwdebat achter ons. Waar staan we als boeren, en wat ligt er voor ons?
Het staat er niet goed voor. Wie luistert naar D66, Volt, PvdA, SP, Groen Links en PvdD krijgt een toekomstbeeld voorgeschoteld waarbij het grootste deel van het landbouwareaal teruggaat naar natuur of natuurinclusieve landbouw. Intensieve veehouderij wil men volledig schrappen en de melkveehouderij halveert ongeveer. De huidige coalitie schippert. Dezelfde geluiden zijn in afgezwakte vorm te horen bij CDA, VVD en CU te horen.
De toon van minister Van der Wal is wat anders geworden, misschien omdat ze begint in te zien dat onder de huidige kaders de stikstofproblemen niet op te lossen zijn en ze haar vege politieke lijf wil redden. De nieuwe minister van LNV, Piet Adema, schippert ertussendoor. Hij geeft wat aan links, stelt wat uit voor de boeren en koopt wat tijd door een Landbouwakkoord groot te maken. Ook hij weet dat het onmogelijk is de boerenbelangen met de koers van de politiek te verenigen.
Tegen elkaar vechten
En wat doet de boerensector in deze uiterst kritieke situatie waarin de bakens voor de landbouw van de komende 10 jaar worden gezet?
Hij vecht. Hij vecht om een positie aan de tafel van het Landbouwakkoord.
Tegen elkaar? Ja. Partijen en poppetjes vinden dat het belangrijker is wíe op bepaalde plaatsen zit of het woord voert, dan wat de inhoud is van wat de sector brengt als tegengeluid tegen Den Haag.
En dus blies Mark van den Oever hoog van de toren. Met het gezochte argument van een eventuele GVE-norm bedankte hij voor zijn plek aan de deeltafel waarvoor hij was uitgenodigd. Maar het ging hem om de plaats waar ze uitgenodigd werden, namelijk aan de brede landbouwtafel en niet aan de hoofdtafel.
Ook 4 boerenvakbonden riepen dat zij, en alleen zij, over de verschillende sectoren gaan en dus daarover moeten beslissen aan de hoofdtafel. Ze vergaten even dat LTO 19 vakgroepen of sectoren heeft, waarvan de meeste dubbel met de vakbonden. En bovendien dat ook andere organisaties zoals NAJK en Biohuis sectorspecialisten hebben. Ook hen ging het om een plek aan de hoofdtafel.
En dus protesteerden John Spithoven, Jan Cees Vogelaar en hun geestverwanten moord en brand, omdat ze hun zorgvuldig opgebouwde interne blokkeermacht via dwang en de radicale trekkergroepen zagen verminderen. Mandaat vanuit ledenorganisaties hebben ze immers niet en realistische oplossingen al evenmin. Ze gebruiken doorgaans Prikkebord en andere social media om hun spel te spelen en anderen te blameren.
Oproep
Zijn de bestuurlijke organisaties van agrarisch Nederland echt niet bij machte om de consequenties te overzien van dergelijk wanbestuur en, ondanks de verschillen, de aandacht te vestigen op waar de bedreigingen werkelijk vandaan komen?
Eind oktober riep ik hier Mark van den Oever van de FDF op constructief te worden. Dat kost veel tijd en energie en leidt gewoonlijk niet tot de hoogste populariteitscijfers. Daarom duurt die stand bij Mark nooit lang. Deze keer roep ik Mark op om gewoon weer te vechten en scherp te benoemen wat er mis is met het beleid. Ondersteunend aan degenen die zich wel geroepen voelen aan tafel te zitten. Versterkend.
En ik roep John Spithoven en Jan Cees Vogelaar op te procederen, en te stoppen andersdenkende boeren aan te vallen. Net zo hard en zo lang als Johan Vollenbroek. Versterkend.
De laatste keer
Ik roep de vakbonden en vakgroepen en sectorspecialisten op om op inhoud samen te werken. Inhoudelijke verschillen niet uit te vergroten, maar oplossingsgericht te denken. Versterkend.
En ik roep de partijen aan de hoofdtafel op hun huid duur te verkopen en transparant te zijn over de te sluiten deal. Versterkend, niemand achterlatend en niet erboven staand!
Deze landbouwtafel kon wel eens de laatste keer zijn dat we de kans krijgen om zelf over oplossingen na te denken en mee te praten. Het kon wel eens de laatste keer zijn dat er nog wat te redden valt.
En anders kunnen we beter emigratiebureaus voor boeren beginnen.
Dit artikel afdrukken
De toon van minister Van der Wal is wat anders geworden, misschien omdat ze begint in te zien dat onder de huidige kaders de stikstofproblemen niet op te lossen zijn en ze haar vege politieke lijf wil redden. De nieuwe minister van LNV, Piet Adema, schippert ertussendoor. Hij geeft wat aan links, stelt wat uit voor de boeren en koopt wat tijd door een Landbouwakkoord groot te maken. Ook hij weet dat het onmogelijk is de boerenbelangen met de koers van de politiek te verenigen.
Tegen elkaar vechten
En wat doet de boerensector in deze uiterst kritieke situatie waarin de bakens voor de landbouw van de komende 10 jaar worden gezet?
Hij vecht. Hij vecht om een positie aan de tafel van het Landbouwakkoord.
Het kon wel eens de laatste keer zijn dat er nog wat te redden valt.Hij vecht. Niet in de richting waar het gevecht gevoerd moet worden, namelijk bij LNV en de politiek, maar tegen elkaar!
En anders kunnen we beter emigratiebureaus voor boeren beginnen
Tegen elkaar? Ja. Partijen en poppetjes vinden dat het belangrijker is wíe op bepaalde plaatsen zit of het woord voert, dan wat de inhoud is van wat de sector brengt als tegengeluid tegen Den Haag.
En dus blies Mark van den Oever hoog van de toren. Met het gezochte argument van een eventuele GVE-norm bedankte hij voor zijn plek aan de deeltafel waarvoor hij was uitgenodigd. Maar het ging hem om de plaats waar ze uitgenodigd werden, namelijk aan de brede landbouwtafel en niet aan de hoofdtafel.
Ook 4 boerenvakbonden riepen dat zij, en alleen zij, over de verschillende sectoren gaan en dus daarover moeten beslissen aan de hoofdtafel. Ze vergaten even dat LTO 19 vakgroepen of sectoren heeft, waarvan de meeste dubbel met de vakbonden. En bovendien dat ook andere organisaties zoals NAJK en Biohuis sectorspecialisten hebben. Ook hen ging het om een plek aan de hoofdtafel.
En dus protesteerden John Spithoven, Jan Cees Vogelaar en hun geestverwanten moord en brand, omdat ze hun zorgvuldig opgebouwde interne blokkeermacht via dwang en de radicale trekkergroepen zagen verminderen. Mandaat vanuit ledenorganisaties hebben ze immers niet en realistische oplossingen al evenmin. Ze gebruiken doorgaans Prikkebord en andere social media om hun spel te spelen en anderen te blameren.
Oproep
Zijn de bestuurlijke organisaties van agrarisch Nederland echt niet bij machte om de consequenties te overzien van dergelijk wanbestuur en, ondanks de verschillen, de aandacht te vestigen op waar de bedreigingen werkelijk vandaan komen?
Eind oktober riep ik hier Mark van den Oever van de FDF op constructief te worden. Dat kost veel tijd en energie en leidt gewoonlijk niet tot de hoogste populariteitscijfers. Daarom duurt die stand bij Mark nooit lang. Deze keer roep ik Mark op om gewoon weer te vechten en scherp te benoemen wat er mis is met het beleid. Ondersteunend aan degenen die zich wel geroepen voelen aan tafel te zitten. Versterkend.
En ik roep John Spithoven en Jan Cees Vogelaar op te procederen, en te stoppen andersdenkende boeren aan te vallen. Net zo hard en zo lang als Johan Vollenbroek. Versterkend.
De laatste keer
Ik roep de vakbonden en vakgroepen en sectorspecialisten op om op inhoud samen te werken. Inhoudelijke verschillen niet uit te vergroten, maar oplossingsgericht te denken. Versterkend.
En ik roep de partijen aan de hoofdtafel op hun huid duur te verkopen en transparant te zijn over de te sluiten deal. Versterkend, niemand achterlatend en niet erboven staand!
Deze landbouwtafel kon wel eens de laatste keer zijn dat we de kans krijgen om zelf over oplossingen na te denken en mee te praten. Het kon wel eens de laatste keer zijn dat er nog wat te redden valt.
En anders kunnen we beter emigratiebureaus voor boeren beginnen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#6 Jeroen een mooi voorbeeld van een verbreding. Dit soort initiatieven in de breedste zin onderzoeken en zien wat werkt en niet werkt gewoon faciliteren en van leren.
#4 Douwe, hebben de 'Nieuwkoopse boeren' dat niet gedaan: De Nieuwkoopse aanpak: ‘Innoveren, reduceren en verleasen’
zie vooral tekst in het kader onder het Agraaf artikel.
De voordelen op een rij:
1. melkveehouders worden verleid tot een snelle, maximale, bovenwettelijke emissiereductie;
2. melkveehouders worden niet economisch gedwongen/gestimuleerd om de volledige bespaarde emissieruimte direct in te zetten voor uitbreiding (intern salderen);
3. melkveehouders worden in staat gesteld om geleidelijk (spantsgewijs) te groeien in het tempo waarin grond van collega’s vrij komt (autonome stoppers);
4. melkveehouders dragen direct 44% van de vrijgespeelde stikstofruimte af voor natuur;
5. de overige 56% wordt tijdelijk beschikbaar gesteld voor ontwikkelingen, die nu nog niet zonder fossiele brandstoffen gerealiseerd kunnen worden;
6. door directe afdracht van 44% zitten de vergunningen niet ‘juridisch op het randje’;
7. door stikstofregistratiesysteem (SSRS) en stikstofbank is de emissieruimte goed in beeld en wordt zeker gesteld dat ook de emissie van verkeer, energie en industrie daadwerkelijk dalen;
8. het geld gaat naar boeren die investeren in het verduurzamen van hun bedrijf, in plaats van naar boeren die stoppen. Stoppers krijgen een goede agrarische prijs bij overname door blijvers.
9. Belastinggeld wordt effectief besteed: met circa 3 miljard kan 70% reductie behaald worden.
10. De innovatiekracht en duurzaamheid van de landbouw in Nederland wordt versterkt doordat we vanuit het huidige landbouwsysteem, dat nog drijft op kunstmest en rotte drijfmest (ammoniak en methaan zijn rottingsgassen), overschakelen naar hoogwaardige kringloopmest uit bronscheidingstallen. Nederland kan zo zijn positie als koploper duurzame landbouw verder uitbouwen en als gidsland vooropgaan in de transitie naar kringlooplandbouw en een belangrijke bijdrage leveren aan de bio-based economie (meer biogas, minder kunstmest).’
Zinloze en vooral domme opinie omdat deze de suggestie bevat als de landbouw wel goed georganiseerd zou zijn dan waren er minder of geen problemen. De diverse belangen binnen de landbouw (denk aan de verschillende sectoren, intensief - extensief, stoppers - blijvers) maakt per definitie dat er nooit sprake kan zijn van 1 en dezelfde goede belangenbehartiger voor eenieders belang.
Logischer zou het zijn om per sector/belang een belangbehartiger te selecteren, een belangbehartiger die zegt op te komen voor alle boerenbelangen is per definitie leugenachtig.
De ondertoon is heel helder omschreven. En iedereen is er maar druk mee bezig, en dit overzicht klopt. En ik denk ook dat iedereen dit kan onderschrijven. Maar dan ga je weer terug naar je achterban en dan gaan we weer door op de o zo gebaande paden, van beide kanten overigens. En om Einstein te citeren "als je doet wat je deed krijg je wat je kreeg" en uiteindelijk krijgt de politiek dan het laatste woord. Moeilijker gaat het niet worden. Dus wie gaat het eens anders doen????
Dat was nog eens een tijd, toen er slechts 3 landbouwcoöperaties waren, neutraal, protestants en katholiek, en toen hun besturen het gewoon voor het zeggen hadden.....