Een Deense viskweker die zijn bedrijf dicht bij een Natura 2000-gebied heeft, vroeg in 2006 een vergunning aan voor het uitstoten van 16,47 ton stikstof. Het had al sinds 15 februari 1999 een vergunning voor de uitstoot van 15,6 ton stikstof. De overheid verleende de vergunning, maar die werd doorgehaald omdat de overheid was vergeten te onderzoeken wat het cumulatieve effect was van de groei van alle viskwekerijen in diezelfde regio op het Natura 2000-gebied.

In hoger beroep schortte de Deense rechter zijn uitspraak op en vroeg het oordeel van het Europese Hof in Luxemburg. Dat oordeelde op 10 november dat de autoriteiten in 2006 niet alleen naar deze viskweker had moeten kijken maar het totaal van activiteiten. Ze hadden hun vergunning moeten baseren op de totale uitstoot in een gebied. De uitspraak is daardoor van toepassing op de Nederlandse PAS, de stikstofregelgeving die in mei 2019 onderuitging door een uitspraak van de Raad van State. Dat zou kunnen betekenen ieder bedrijf dat op basis van de PAS (die 2015 in werking trad) een vergunning kreeg, nu geen juridisch geldige vergunning meer heeft.

MOB, natuur NGO die de PAS onderuit wist te halen, kan daarmee iedere vergunning van na 2015 aanvechten. Het Europees Hof zegt dat de overheid de fout zelf moet herstellen.

Johan Vollenbroek van MOB lijkt niet ontevreden met de ontstane situatie. De PAS-vergunningen zijn met name door boeren aangevraagd. Zij zijn nu potentieel rechteloos geworden, net als de zogenaamde PAS-melders - bedrijven die van de wetgever geen natuurvergunning hoefden aan te vragen maar inmiddels rechteloos zijn geworden.


  • Deel
Druk af