Vlees mag niet meer, maar dat van een Lakenvelder koe wel. Af en toe tenminste want er is niet veel van. Het dier is vooral bekend uit boeken want er zijn er nog geen drieduizend in Nederland. Een paar jaar geleden waren ze zelfs bijna helemaal verdwenen. Liefhebbers gingen ze gelukkig weer houden. En slachten, want anders is zo'n hobby niet te betalen en sterven ze alsnog uit.
Ik proefde de Lakenvelders van Ad van der Salm en Gerrit Wafelaar en was meteen verkocht. Het bleek supermals vlees mét smaak. Vaak is mals namelijk smakeloos. Niet in het geval van die prachtige koetjes - ze zijn wat kleiner dan de doorsnee koe in de Hollandse wei - met het witte lakentje midden over hun verder zwarte of rode rug.
Ik kreeg mijn zorg- en duurzaam afgemeste liefhebbersbiefstuk 'even in de pan in boter gebakken' geserveerd, tijdens een proeverij waarin het beste product van Nederland moet worden gekozen. Of het ook daadwerkelijk het beste wordt zal moeten blijken als we alle appels en peren binnenkort weer op tafel krijgen voor het finale oordeel. Ik wil niemand voortrekken, heb alleen een advies. Bestel hun vlees en vertel hier wat je ervan vindt. Je hoeft er niet eens voor naar Albert Heijn of de Jumbo. Bak het aanstaande zondag. Daarna kun je pas besluiten of je op hen wilt stemmen in het wedstrijdje waar ze binnenkort aan mee doen.
Ad en Gerrit zijn van Vleesboerderij Korenblik. Ze fokken Lakenvelders en hebben de taak op zich genomen om de stierkalveren van andere Lakenvelderliefhebbers af te mesten. Zo gaat dat met dieren die je wilt redden: de mannetjes moet je opeten anders krijg je er veel te veel van en wordt het onbetaalbaar. Er moet nog flink aan doorgegeten worden want, zo heb ik me weleens laten vertellen door mensen die het kunnen weten, een gezond ras bestaat uit wel zo'n tienduizend exemplaren. De Nederlandse Lakenvelder zit nog niet op een derde. Het is dan ook vlees dat je schaamteloos kunt eten. Iedereen vindt ze mooi in het landschap, ze lopen dus buiten, ze eten lokaal, voornamelijk gras en hooi en ze smaken geweldig. Ik dacht dat ze het vlees lang hadden laten 'afrijpen', zo heet het wekenlang bewaren van met name rundvlees om het mals te krijgen. Supervlees krijgt die tijd meestal niet en is daarom soms taai. De Lakenvelder wordt licht afgerijpt, maar is zelfs zo al een aanrader.
Ik droomde er zo'n rijpe en licht peperige Cabernet Sauvignon-Shiraz uit Australië bij. Heerlijk. En zomaar zondag aanstaande hoeft natuurlijk niet. Misschien moest je maar eens zo'n bijzondere kasteelkoe voor Kerst eten. Die bijnaam kreeg de Lakenvelder omdat hij vaak als icoon voor het Nederlandse landschap in de wei naast kastelen en landhuizen werd gezet.
Vroeger wisten ze het ook al: Lakenvelders gewoon de mooiste en lekkerste Hollandse koeien. Red ze, eet ze!
fotocredits: korenblik
Dit artikel afdrukken
Ik kreeg mijn zorg- en duurzaam afgemeste liefhebbersbiefstuk 'even in de pan in boter gebakken' geserveerd, tijdens een proeverij waarin het beste product van Nederland moet worden gekozen. Of het ook daadwerkelijk het beste wordt zal moeten blijken als we alle appels en peren binnenkort weer op tafel krijgen voor het finale oordeel. Ik wil niemand voortrekken, heb alleen een advies. Bestel hun vlees en vertel hier wat je ervan vindt. Je hoeft er niet eens voor naar Albert Heijn of de Jumbo. Bak het aanstaande zondag. Daarna kun je pas besluiten of je op hen wilt stemmen in het wedstrijdje waar ze binnenkort aan mee doen.
Ad en Gerrit zijn van Vleesboerderij Korenblik. Ze fokken Lakenvelders en hebben de taak op zich genomen om de stierkalveren van andere Lakenvelderliefhebbers af te mesten. Zo gaat dat met dieren die je wilt redden: de mannetjes moet je opeten anders krijg je er veel te veel van en wordt het onbetaalbaar. Er moet nog flink aan doorgegeten worden want, zo heb ik me weleens laten vertellen door mensen die het kunnen weten, een gezond ras bestaat uit wel zo'n tienduizend exemplaren. De Nederlandse Lakenvelder zit nog niet op een derde. Het is dan ook vlees dat je schaamteloos kunt eten. Iedereen vindt ze mooi in het landschap, ze lopen dus buiten, ze eten lokaal, voornamelijk gras en hooi en ze smaken geweldig. Ik dacht dat ze het vlees lang hadden laten 'afrijpen', zo heet het wekenlang bewaren van met name rundvlees om het mals te krijgen. Supervlees krijgt die tijd meestal niet en is daarom soms taai. De Lakenvelder wordt licht afgerijpt, maar is zelfs zo al een aanrader.
Ik droomde er zo'n rijpe en licht peperige Cabernet Sauvignon-Shiraz uit Australië bij. Heerlijk. En zomaar zondag aanstaande hoeft natuurlijk niet. Misschien moest je maar eens zo'n bijzondere kasteelkoe voor Kerst eten. Die bijnaam kreeg de Lakenvelder omdat hij vaak als icoon voor het Nederlandse landschap in de wei naast kastelen en landhuizen werd gezet.
Vroeger wisten ze het ook al: Lakenvelders gewoon de mooiste en lekkerste Hollandse koeien. Red ze, eet ze!
fotocredits: korenblik
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nou het zal wel, maar stierenvlees is gewoon niet echt lekker. Het mist karakter, iets wat je terugvindt bij runderen van tenminste 4 jaar (ossen) of koeien die 4 of 5 kalveren hebben gehad....
De Lakenvelder, daar is niets mis mee, want het betreft een dubbeldoe ras (melk en vlees). Iets ouder laten worden, dan kun je mij ook bellen....
Heb je het geproefd?
Neen! Maar dat hoeft ook niet echt. Mijn norm is Label Rouge rundvlees, mooi gemarmerd met een goede vetbedekking en... voldoende gerijpt natuurlijk. Wat een kwaliteit! Ik ben nog NOOIT een stuk NL vlees tegengekomen wat daaraan kan tippen....
Flipse, dat wordt een keer blind proeven. Corn fed Angus stier uit de VS (vlgs mij het allerlekkerste en onduurzaamste rund, maar ik ken Zuid-Amerika onvoldoende), jouw Franse Charolais, en deze kasteelkoeien.
Altijd leuk!