Vijfentwintig jaar geleden plaatsten schrijver J.J. Voskuil en jurist Hans Baaij een protestadvertentie in de vorm van een brief tegen de bio-industrie in de krant. Toen waren zojuist 11 miljoen varkens geruimd tijdens de grootste Nederlandse uitbraak van varkenspest. De actie markeerde de start en oprichting van Varkens in Nood.
Vijfentwintig jaar later herhaalt Varkens in Nood de actie. Dit keer is de brief geschreven in samenwerking met Rutger Bregman. Tachtig bekende Nederlanders, onder wie Anouk, Henny Huisman, Paulien Cornelisse, Freek de Jonge, Guido Weijers, Georgina Verbaan en Fatima Moreira de Melo en duizenden Nederlanders roepen op 'samen een einde te maken aan de bio-industrie'. Dat doen ze in 4 landelijke kranten, op de radio en op posters in meerdere grote steden.
Varkens in Nood verwijst naar de stikstofcrisis die de veehouderij zwaar onder druk zet en de maatschappelijke zorg met betrekking tot dierenwelzijn in de intensieve veehouderij. Volgens de ngo wil 60% van de Nederlanders een verbod op de intensieve veehouderij, maar blijven we massaal goedkoop vlees en zuivel kopen waarmee we de bio-industrie de facto in stand houden.
“De boeren en vooral de dieren hebben perspectief nodig," aldus Frederieke Schouten, dierenarts en directeur Varkens in Nood. "We weten al jaren dat onze omgang met dieren anders moet. De huidige landbouwtransitie is hét moment voor verandering. Vind je dat varkens niet in een krappe kooi thuishoren? Dat dieren buitenlucht nodig hebben? Dat geen enkel dier op kaal beton mag leven? Besluit dan vandaag om er niet langer aan bij te dragen: koop nooit meer vlees of zuivel met minder dan drie sterren en eet vaker plantaardig. Samen geven we de dieren én de boeren een mooiere toekomst.”
Vijfentwintig jaar later herhaalt Varkens in Nood de actie. Dit keer is de brief geschreven in samenwerking met Rutger Bregman. Tachtig bekende Nederlanders, onder wie Anouk, Henny Huisman, Paulien Cornelisse, Freek de Jonge, Guido Weijers, Georgina Verbaan en Fatima Moreira de Melo en duizenden Nederlanders roepen op 'samen een einde te maken aan de bio-industrie'. Dat doen ze in 4 landelijke kranten, op de radio en op posters in meerdere grote steden.
Varkens in Nood verwijst naar de stikstofcrisis die de veehouderij zwaar onder druk zet en de maatschappelijke zorg met betrekking tot dierenwelzijn in de intensieve veehouderij. Volgens de ngo wil 60% van de Nederlanders een verbod op de intensieve veehouderij, maar blijven we massaal goedkoop vlees en zuivel kopen waarmee we de bio-industrie de facto in stand houden.
“De boeren en vooral de dieren hebben perspectief nodig," aldus Frederieke Schouten, dierenarts en directeur Varkens in Nood. "We weten al jaren dat onze omgang met dieren anders moet. De huidige landbouwtransitie is hét moment voor verandering. Vind je dat varkens niet in een krappe kooi thuishoren? Dat dieren buitenlucht nodig hebben? Dat geen enkel dier op kaal beton mag leven? Besluit dan vandaag om er niet langer aan bij te dragen: koop nooit meer vlees of zuivel met minder dan drie sterren en eet vaker plantaardig. Samen geven we de dieren én de boeren een mooiere toekomst.”
Verder: ruziën? Ik zag gewoon een debat.!
Waarom meteen het woord ruzie eraan koppellen?
#5 Ilse Reus Ik heb de uitzending gezien. Wat probeer je met je verslaggeving in #5 nu te bewerkstelligen?
Ik weet niet precies wat het prijsverschil is tussen vlees zonder en met sterren. Ik weet wel dat bijna iedere vleeseter in Nederland ook goed af zou zijn als hij of zij zijn of haar vleesconsumptie zou halveren. Als je dat doet kun je volgens mij makkelijk overstappen naar sterrenvlees.
“Kinderen mogen zich best realiseren dat de dieren die zij in een megastal of slachthuis zien, dezelfde dieren zijn die ’s avonds op hun bordje liggen”, zegt journalist en filosoof Anne Grefkens in de NRC. Hoe kunnen kinderen anders zelfstandige voedingskeuzes maken, als ze niet eens weten waar vlees vandaan komt? Daarom doet Grefkens de suggestie: “Een verplicht schoolreisje naar een megastal of het slachthuis zou in het onderwijscurriculum dan ook niet misstaan”.
#1 Simpel over 25 jaar weer een advertentie.
Producent volgt consument, die laatste moet verleid worden. Dwang is de andere optie, via “true pricing,” belastingen, CO2 budget, oid.