De regeringscoalitie en de oppositie aan de linkerkant worden gedomineerd door drie visies op landbouw: kleinschalig, natuurinclusief en vegan én tegelijk door kosmopolitisme dat denkt vanuit open grenzen. Met zo'n mix is er geen perspectief voor boeren te maken, zegt boerencolumnist Bennie Stevelink.
Het stikstofbeleid gaat niet alleen over stikstof. Het zal niemand zijn ontgaan dat op de achtergrond verschillende pressiegroepen actief zijn die stikstof gebruiken voor hun eigen agenda.
Op de eerste plaats ecologen en natuurorganisaties. Die willen zoveel mogelijk grond om ecologisch te tuinieren. Op de tweede plaats een groep die je de elite zou kunnen noemen. Zij willen een recreatief platteland met een nostalgische belevingswaarde. Er mogen op het platteland nog wel boeren zijn, maar die moeten kleinschalig en natuurinclusief zijn. Op de derde plaats de veganisten die streven naar een veganistische staat. Ze hebben alle drie met elkaar gemeen dat ze geen innovatieve oplossingen willen, maar uitsluitend inkrimping van de veestapel.
Oud-landbouwminister Henk Staghouwer moest een nota schrijven waarin boeren perspectief wordt geboden. Maar welk perspectief had hij de blijvende boeren moeten bieden van wie wordt geëist dat ze grondgebonden zijn, terwijl alle vrijkomende grond wordt opgeslokt door natuurorganisaties? Welk perspectief had hij moeten bieden aan de blijvende boeren die kleinschalig en natuur-inclusief zijn, terwijl de elite die dit eist tegelijk kosmopolitisch is ingesteld met een voorkeur voor een open samenleving en een open wereldmarkt waarin kleinschalige natuurinclusieve boeren nooit kunnen bestaan?
Welk perspectief had Staghouwer de veehouders moeten bieden in een land waar de media worden gecontroleerd door veganisten en een substantieel deel van de politiek ijvert voor een veganistische staat?
Dat Staghouwer is stukgelopen op de perspectiefnota is mijns inziens niet alleen te wijten aan zijn capaciteiten, maar ook aan de onmogelijkheid van de opdracht. De hele politiek, inclusief de Tweede Kamer, is niet in staat perspectief te bieden. Het valt mij namelijk op dat vanuit de politiek wordt geprobeerd om de verantwoordelijkheid voor het bestaan van boeren bij anderen neer te leggen. Ze proberen de verantwoordelijkheid bij de supermarkten neer te leggen die geen ‘eerlijke prijs’ zouden betalen. Of ze proberen het bij de verwerkende industrie neer te leggen die ‘miljarden euro’s zouden verdienen’.
Nu is Carola Schouten tijdelijk terug als landbouwminister, maar dat biedt ook geen perspectief. Vier jaar heeft ze gesproken over kringlooplandbouw zonder dat dit ergens concreet werd gemaakt. Misschien is het een idee dat minister Christianne van der Wal voor natuur en Stikstof de perspectiefnota schrijft? Zij moet toch in staat zijn om als een bulldozer de dubbele agenda’s aan de kant te schuiven en de boeren perspectief te bieden?
Deze column verscheen in de printeditie van Nieuwe Oogst.
Dit artikel afdrukken
Op de eerste plaats ecologen en natuurorganisaties. Die willen zoveel mogelijk grond om ecologisch te tuinieren. Op de tweede plaats een groep die je de elite zou kunnen noemen. Zij willen een recreatief platteland met een nostalgische belevingswaarde. Er mogen op het platteland nog wel boeren zijn, maar die moeten kleinschalig en natuurinclusief zijn. Op de derde plaats de veganisten die streven naar een veganistische staat. Ze hebben alle drie met elkaar gemeen dat ze geen innovatieve oplossingen willen, maar uitsluitend inkrimping van de veestapel.
Oud-landbouwminister Henk Staghouwer moest een nota schrijven waarin boeren perspectief wordt geboden. Maar welk perspectief had hij de blijvende boeren moeten bieden van wie wordt geëist dat ze grondgebonden zijn, terwijl alle vrijkomende grond wordt opgeslokt door natuurorganisaties? Welk perspectief had hij moeten bieden aan de blijvende boeren die kleinschalig en natuur-inclusief zijn, terwijl de elite die dit eist tegelijk kosmopolitisch is ingesteld met een voorkeur voor een open samenleving en een open wereldmarkt waarin kleinschalige natuurinclusieve boeren nooit kunnen bestaan?
Welk perspectief had Staghouwer de veehouders moeten bieden in een land waar de media worden gecontroleerd door veganisten en een substantieel deel van de politiek ijvert voor een veganistische staat?
Dat Staghouwer is stukgelopen op de perspectiefnota is mijns inziens niet alleen te wijten aan zijn capaciteiten, maar ook aan de onmogelijkheid van de opdracht. De hele politiek, inclusief de Tweede Kamer, is niet in staat perspectief te bieden. Het valt mij namelijk op dat vanuit de politiek wordt geprobeerd om de verantwoordelijkheid voor het bestaan van boeren bij anderen neer te leggen. Ze proberen de verantwoordelijkheid bij de supermarkten neer te leggen die geen ‘eerlijke prijs’ zouden betalen. Of ze proberen het bij de verwerkende industrie neer te leggen die ‘miljarden euro’s zouden verdienen’.
Nu is Carola Schouten tijdelijk terug als landbouwminister, maar dat biedt ook geen perspectief. Vier jaar heeft ze gesproken over kringlooplandbouw zonder dat dit ergens concreet werd gemaakt. Misschien is het een idee dat minister Christianne van der Wal voor natuur en Stikstof de perspectiefnota schrijft? Zij moet toch in staat zijn om als een bulldozer de dubbele agenda’s aan de kant te schuiven en de boeren perspectief te bieden?
Deze column verscheen in de printeditie van Nieuwe Oogst.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
"De regeringscoalitie en de oppositie aan de linkerkant worden gedomineerd door drie visies op landbouw: kleinschalig, natuurinclustief en vegan én tegelijk door kosmopolitisme dat denkt vanuit open grenzen. Met zo'n mix is er geen perspectief voor boeren te maken, zegt boerencolumnist Bennie Stevelink."
Ik lees niet echt waarom niet.
Wat ik voornamelijk lees:
"Ze hebben alle drie met elkaar gemeen dat ze geen innovatieve oplossingen willen, maar uitsluitend inkrimping van de veestapel."
"de blijvende boeren moeten bieden van wie wordt geëist dat ze grondgebonden zijn, terwijl alle vrijkomende grond wordt opgeslokt door natuurorganisaties?"
" een open samenleving en een open wereldmarkt waarin kleinschalige natuurinclusieve boeren nooit kunnen bestaan?"
"in een land waar de media worden gecontroleerd door veganisten en een substantieel deel van de politiek ijvert voor een veganistische staat? "
"Het valt mij namelijk op dat vanuit de politiek wordt geprobeerd om de verantwoordelijkheid voor het bestaan van boeren bij anderen neer te leggen"
Ik lees vooral een boze Bennie die de nuance kwijt is geraakt.
Jan peter ik ben het vaak met hem eens maar deze keer heeft hij gelijk . Jij zegt dat hij niet zegt waarom maar volgens mij heb jij het niet goed gelezen wat hij schrijft .
Bennie schrijft een realistisch verhaal als tegenwicht tegen het dromerige denken van een deel van de politiek.
Jan Peter ik denk dat jij net zo dromerig denkt als dat deel van de politiek.
Ik heb deze column in de haast geschreven en meteen nadat ik de laatste letter getypt had weggestuurd.
Pas later realiseerde ik mij dat ik in deze column tussen de regels meerdere zaken aankaart:
1 Als het alleen om stikstof ging was er best een oplossing mogelijk die perspectief laat voor de blijvende boer. Het zijn juist de dubbele agenda's achter de stikstof die de boer ieder perspectief ontneemt.
2 Er is geen perspectief voor de boer vanwege tegenstrijdige belangen in de politiek. De politiek wil hier geen keuze in maken.
3 Niemand in de politiek ( ook de oppositie in de Kamer niet) is in staat de economische bestaansonmogelijkheid van de gewenste, kleinschalige of natuur inclusieve landbouw op te lossen.
Uiteindelijk probeert de politiek het buiten zichzelf te plaatsen door het af te schuiven op supermarkten of verwerkende industrie. Juist door dit afschuiven erkent de politiek dat er geen oplossing is en dus ook geen perspectief is.
Oke Bennie, dat klinkt al genuanceerder. Zoals ik je trouwens ken. En #2 en #3 ik snap jullie reacties. Ik kom er zelf in een later stadium op terug.