Het is pijnlijk dat de discussie aangezwengeld wordt door de Partij voor de Dieren, die juist geïnspireerd wordt door religieuze sentimenten. Verdraagzaamheid tussen religies is een groot goed, maar het verbod op rituele slacht krijgt nu mogelijk onbedoeld de eigenschappen van een ‘battle of religions’. Beter zij gezocht naar een consensus, die voor alle partijen haalbaar is. Nu wakkert de discussie ook minder frisse vooroordelen aan, terwijl respect voor cultuur en religie wenselijk is.
Zowel de Islam als het Jodendom kennen en kenden een vorm van doden, die nog steeds wordt toegepast in landen met de sharia. Decapitatie. Onthoofding dus. Vroeger exclusief bestemd voor de adel en tot diep in de vorige eeuw nog toegepast in Frankrijk. Machinaal uitgevoerd door middel van de guillotine, bood decapitatie een lage foutmarge en dus grote zekerheid op een pijnloze dood. Niet voor niets werd het bliksemsnel scheiden van het hoofd (de zetel van de pijnbeleving) van de romp als een humane doodstraf werd gezien. Deze methode staat in schril contrast tot het chemisch en elektrotechnisch geknoei in de Verenigde Staten.
De oplossing, ook antropologisch gezien, ligt zeker ingebed in het cultuureigene van de Middenoosten religies. Ook al wordt decapitatie in Israël niet, maar in tal van Arabische landen nog wel als doodstraf toegepast.
De vraagstelling zou dus kunnen zijn:
Waarom zou kosher en halal slachten niet gebaseerd kunnen zijn op decapitatie, waarbij ook het bloed ‘vrijuit’ kan stromen?
Guillotinescharen zijn in de papier- en staalindustrie gemeengoed. Technische uitvoerbaarheid kan geen probleem zijn. Islamieten en Joden hebben het recht binnen de vrijheid van godsdienst hun voedselprocedures te volgen. Maar in een beschaafde maatschappij gaat men niet voorbij aan onbedoeld veroorzaakt dierenleed. En de hele procedure kan nog steeds afgescheiden van het reguliere profane slachten plaatsvinden onder controle van religieus toezicht.
De enige te nemen stap is het traditionele mes vervangen door een valmes. Een verbod zonder oplossing, zal namelijk leiden tot illegale slacht en illegale import uit de omringende landen. Hoog tijd voor een rondetafelgesprek.
Ditmaal wilde hij zich wel laten horen. Hans slacht zelf.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Beste Hans, een zinvolle discussiebijdrage.
Ik krijg een lichtelijk onaangenaam gevoel bij de discussie zoals die gevoerd wordt. Behalve dierenwelzijn zie ik ook iets van de gedachte dat onze manier van doen superieur is aan alle barbaarse methoden die andere culturen hebben.
Wat ik begrijp van kosher en halal is dat de gedachte is dat dieren gezond moeten zijn en op waardige wijze met de dood worden geconfronteerd. Dat is een respectabel standpunt.
Je stelt de guillotine als alternatief voor. Een andere mogelijkheid die ik las:
Nu is het zo dat bij dieren eerst het pijngevoel wordt weggenomen (electrocutie, slagpin) en daarna het bloed vrijuit kan stromen. Dat kan ook omgedraaid worden. Eerst de slagader doorsnijden en een halve seconde later met een slagpin de hersenen stilleggen.
Ik zat vanmiddag voor de thee even in de tuin. Op een meter afstand van mijn voet ontrolde zich een drama. Een mannetjes merel hakte met zijn snavel heftig in het gras. Vakkundig sleurde hij een enorme engerling uit mijn gazon. Goed zo dacht ik die beestjes vernielen mijn gazon. Uitermate wreed werd de engerling aan flarden gehakt. Moet ie niet eerst verdoofd worden riep een theegast aan tafel. Zo heeft dat beestje er vanmiddag nog vijf vermoord. De wreedaard.
Hans slacht zelf, lees ik als nawoord.
Hoe doet Hans dat, en met welke diersoort?
Mijn eerste gedachte was: luguber. Maar nu ik er langer over nadenk: het bespreken waard.
Zijn er nog meer voordelen te verwachten?
Bij moslims heb ik niets kunnen vinden over een speciaal benoemd persoon die slacht, hij moet enkel zeer bekwaam zijn. Bij zeer bekwaam gaat zelden iets mis.
Bij Joden is er wel een speciaal benoemd persoon en gezien de hardnekkigheid in geloofsbeleving zie ik daar niet direct een machine die de slachting uitvoert.
http://ae.imcode.com/nl/1138?template=ReferenceText
Nu wil ik het laatste stukje leven van een dier, de slacht, niet bagatelliseren maar mij lijkt de dag of dagen voorafgaand aan de slacht een belangrijker traject om goed te begeleiden omdat daar meer dierenwelzijn te scoren is.
Een traject dat door de PvdD al eens in het voetlicht geplaatst is en bij misstanden opnieuw naar voren komt. In deze slacht-casus bekruipt mij het gevoel dat de PvdD tweedracht wil zaaien onder verschillende geloofsgemeenschappen om haar uiteindelijke doel te behalen: iedereen vegetariër.
Benieuwd naar de volgende intrige, kijk ik echt naar uit.