Het is de ergste droogte in 70 jaar, en meer dan 30% van de landbouwproductie in het noorden van Italië staat op het spel. Olijfolie, risottorijst, pasta, parmezaanse kaas en parmaham zullen allemaal schaarser en dus duurder worden. Van de Italiaanse rivier de Po, die in de Povlakte 14% van de totale Italiaanse landbouwproductie van water voorziet, is het waterpeil 80% gezakt ten opzichte van normaal aan het begin van de zomer. Talloze zijrivieren zijn helemaal drooggevallen. Gewassen als mais, durum tarwe en rijst komen niet op of staan te verschrompelen in de velden. Door de lage waterstand kruipt het zeewater tientallen kilometers landinwaarts bij de monding van de Po. De Italiaanse landbouworganisatie Coldiretti schat de schade nu al op €3 miljard. De Italiaanse regering heeft in de 5 noordelijke regio's de noodtoestand uitgeroepen. Er komt een noodfonds van ruim €36 miljoen.
Al meer dan 100 steden hebben maatregelen genomen om het waterverbruik terug te dringen. Fonteinen spuiten niet, auto's wassen en tuinen sproeien is verboden, fruitbomen moeten het zonder irrigatie stellen en drinkwater mag alleen voor koken en persoonlijke verzorging gebruikt worden. Zelfs de kappers van Castenaso mogen het haar van hun klanten maar één keer wassen. Toch gaat dat maar een druppel op een gloeiende plaat schelen. In de EU maakt het particuliere waterverbruik namelijk slechts 9% van het totale verbruik uit, aldus Deutsche Welle, en gaat ongeveer 60% naar de landbouw.
Maar als dan de belangrijkste leverancier van water, zoals de ruim 650 kilometer lange levensader Po in Noord-Italië, na een (te) zachte winter en te weinig regenval in het voorjaar in combinatie met vroege hittegolven, letterlijk droog valt, is dat een groot probleem.
Dertig procent van de landbouwproductie dreigt verloren te gaan. Dat betekent een fikse klap voor de toch al kwakkelende Italiaanse economie, want de Povlakte is niet alleen een volumeproducent, maar tevens een leverancier van dure producten die overal geliefd zijn. Denk aan de risotto-rijst - Italië is de grootste rijstproducent van Europa - maar ook aan de Parmezaanse kaas en Parmaham. De koeien die de melk leveren voor de kaas, eten lokaal geproduceerd voer. Nu al geven de koeien, door de hitte, minder melk. Ook de varkens die de Parmaham leveren moeten gevoerd worden met lokaal verbouwd voer, maar wat als dat er niet is?
De Italiaanse minister van landbouw waarschuwde dat ook de oogsten van fruit (abrikozen, perziken, peren), groente en tomaten door de droogte flink lager uit zullen vallen. Net als de olijfoogst. "Aan sommige olijfbomen hangen helemaal geen olijven", zegt olijfolieanalist Kyle Holland in The Guardian. "Dat gebeurt alleen als de bodemvochtigheid kritiek lage waarden bereikt". Dat betekent ook 20 tot 30% minder olijfolie.
Net als Nederland
In vergelijking met Zuid-Italië is het noorden niet gewend aan droogte. De noordelijke regio's hebben dan ook nauwelijks irrigatiesystemen zoals die elders in het land worden gebruikt bij warm en droog weer. Bovendien gaat ruim een derde (36%!) van het water verloren door slecht onderhouden leidingen. De nu vrijgemaakte €36 miljoen om de ergste problemen aan te pakken, zullen met voorrang aangewend moeten worden om de wateropslagcapaciteit te vergroten en de waterverspilling tegen te gaan, aldus Coldiretti.
Net als in Nederland, ging het er ook in de Povlakte tot nu toe om het water zo snel mogelijk af te voeren. Maar dat is, met het oog op de voorspelde klimaatverandering en meer droogteperiodes, niet langer een houdbare strategie.
Dit artikel afdrukken
Maar als dan de belangrijkste leverancier van water, zoals de ruim 650 kilometer lange levensader Po in Noord-Italië, na een (te) zachte winter en te weinig regenval in het voorjaar in combinatie met vroege hittegolven, letterlijk droog valt, is dat een groot probleem.
Dertig procent van de landbouwproductie dreigt verloren te gaan. Dat betekent een fikse klap voor de toch al kwakkelende Italiaanse economie, want de Povlakte is niet alleen een volumeproducent, maar tevens een leverancier van dure producten die overal geliefd zijn. Denk aan de risotto-rijst - Italië is de grootste rijstproducent van Europa - maar ook aan de Parmezaanse kaas en Parmaham. De koeien die de melk leveren voor de kaas, eten lokaal geproduceerd voer. Nu al geven de koeien, door de hitte, minder melk. Ook de varkens die de Parmaham leveren moeten gevoerd worden met lokaal verbouwd voer, maar wat als dat er niet is?
De Italiaanse minister van landbouw waarschuwde dat ook de oogsten van fruit (abrikozen, perziken, peren), groente en tomaten door de droogte flink lager uit zullen vallen. Net als de olijfoogst. "Aan sommige olijfbomen hangen helemaal geen olijven", zegt olijfolieanalist Kyle Holland in The Guardian. "Dat gebeurt alleen als de bodemvochtigheid kritiek lage waarden bereikt". Dat betekent ook 20 tot 30% minder olijfolie.
Net als Nederland
In vergelijking met Zuid-Italië is het noorden niet gewend aan droogte. De noordelijke regio's hebben dan ook nauwelijks irrigatiesystemen zoals die elders in het land worden gebruikt bij warm en droog weer. Bovendien gaat ruim een derde (36%!) van het water verloren door slecht onderhouden leidingen. De nu vrijgemaakte €36 miljoen om de ergste problemen aan te pakken, zullen met voorrang aangewend moeten worden om de wateropslagcapaciteit te vergroten en de waterverspilling tegen te gaan, aldus Coldiretti.
Net als in Nederland, ging het er ook in de Povlakte tot nu toe om het water zo snel mogelijk af te voeren. Maar dat is, met het oog op de voorspelde klimaatverandering en meer droogteperiodes, niet langer een houdbare strategie.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ook in de NRC een mooi overzicht van de droogte in de EU: Van code oranje tot hitte apocalyps (die laatste in Frankrijk).
De NRC vergat Duitsland. Over dat land de Frankfurter Allgemeine: Deutschland trocknet aus.
Ik was de afgelopen dagen in Agadir (Marokko). Lekker weer daar aan de Atlantische Oceaan, 28 graden. Groene grasvelden bij de hotels en paleizen. Iedere ochtend een vochtige 'brume de mer'. Maar schijn bedriegt. De rivier staat droog. De woestijn rukt op.
De conferentie die ik mocht modereren ging over het Marokkaanse stikstofvraagstuk: water, in de nexus energie-water-voedsel. Niet het teveel, maar het tekort - maar het vraagstuk heeft precies dezelfde grondstructuur: hoe gaan we om met de natuur en landbouw als een essentiële factor ons niet meer kan helpen.
Het gesprek daar (met belangrijke officials, tuinders en studenten en docenten van het Institut Agronomique & Vétérinaire van Rabat en Agadir) was een verademing: het land pakt de zaken rationeel aan en de spelers kunnen er open met elkaar over spreken.
Maar wat een een probleem: het zout komt het land in - net als bij ons - door de wegvallende druk van de ondergrondse watervoorraden. En dat is een ramp: zoals Nederland vruchtbaar is door zijn deltapositie aan de zee, is ook het achterland van Agadir dat. De tuinbouw wordt er bedreigd. De arganbomen die zichzelf maar moeten redden en niet geïrrigeerd worden dragen geen of weinig vrucht meer.
NB: ook China kampt met een hitte-vraagstuk.
Hier nog een rapport over de droogte in Europa van Copernicus: link .
Samenvatting:
- droogte in Europa breidt zich uit en neemt toe, door een aanhoudend gebrek aan regen over een groot gebied, icm hittegolven;
- afvoer van veel rivieren in Europa is afgenomen;
- afgenomen opslag van water heeft ernstige gevolgen voor hydro-electriciteit en koeling van energiecentrales;
- competitie om water begon eerder dan normaal en is hoog; waterstress verlaagt oogsten, en 'crop yield potential';
- droger dan normale condities worden voor de komende drie maanden voorspeld in grote delen van Europa.
Opmerking van een klimaatonderzoeker: we hobbelen achter een klimaat aan dat snel verandert.
Merkwaardig dat olijfbomen niet produceren, die zijn toch wel gewend aan droogte en hitte (ik zag ze nog in de extremadura, Spanje, bij 44°C, niet geirrigeerd.) Zal wel gaan om een speciaal soort olijf, die water nodig heeft. Misschien kan dat allemaal binnenkort niet meer, lekker sappig fruit.
Bij mij in ZW-Frankrijk door de hitte in mei en juni ook slechte opbrengsten verwacht voor tarwe, mais, zonnebloem. Fruit riskeert te verbranden, tomaten kunnen direct ingeblikt; het blakert er nu 40+, en er woeden oncontroleerbare bosbranden. Er wordt al nagedacht om gewassen als sorgho te gaan verbouwen, die minder water nodig hebben.....maar ja, dan ook lagere opbrengst?
O ja, augustus en september zijn nog niet begonnen, het is half juli gepasseerd.