Van mijn hand verscheen in de jongste Levensmiddelenkrant, een blad voor mensen die werken bij de grote verwerkers en verkopers van etenswaar, deze tekst:

Komend najaar worden in de Amsterdamse Rode Hoed weer debatten over voedsel georganiseerd. Foodlog.nl en Volkskrant zijn opnieuw mediapartners. De verzamelde intellectuelen zullen er opnieuw zijn. En al even voorspelbaar zal er veel gepraat en weinig gedaan worden. Dat hoeft ook niet. Debatten beginnen weliswaar met de D van doen, maar zijn bedoeld om te praten. Als het onderwerp maar klopt, kun je nog altijd een eind komen.
De nieuwe serie heet 'de prijs van ons voedsel'. Kennelijk is er wat aan de hand en moeten we het daar eens over hebben. De ene romantische stelling luidt dat ons eten duurder moet worden. Het zou te goedkoop zijn omdat dier, boer, milieu en onze collectieve toekomst slecht beloond worden voor hun dienstbetoon aan onze eetzin. De andere romantische stelling luidt dat moderne voedselproductie ons eten denatureert. 'Verkloot' in alledaags Nederlands.
Ze zullen er opnieuw zijn. De verdedigers van de stelling dat eten duurder moet en dat het natuurlijk moet. En ze zullen de boventoon voeren. Conservatief eetlinks – ik weet het, het is slechts een vage notie, maar u begrijpt wat ik ermee bedoel – zal de beide stellingen verdedigen. Eetrechts – al net zo'n intuitieve notie die veel lezers van dit blad al gauw op zichzelf zullen betrekken – zal zijn mond houden of zeggen dat eetlinks er niets van begrijpt. Maar gelijk zal eetrechts niet krijgen.Na de sessies gaat iedereen naar huis. Net zo tevreden als boeren die elkaar tijdens de jaarvergadering weer eens flink 'de waarheid' zeggen en het komende jaar de hand weer zoals gebruikelijk aan de ploeg slaan.

Jammer. Want eetrechts heeft gelijk. Ons eten hoeft niet duurder en moet niet duurder. Het zou ons de rest van onze economie kosten. Moderne tech verkloot ons eten niet, als we maar weten waar de grenzen en eisen liggen. In vele gevallen kan moderne tech ons eten zelfs veel beter maken dan de manier waarop het nu in de super of take away belandt.
Wat eetrechts zou moeten snappen is dat er BUITEN over eten gepraat wordt op een manier die niet klopt. De grote vraag is hoe u – dus – dat gaat oplossen.
Ik ben benieuwd of u ideeën heeft over een derde weg. Ik ben te mailen op dick@foodlog.nl


Ik ben benieuwd of het reacties gaat opleveren. Ben trouwens minstens zo benieuwd naar de reacties die het hier oplevert. Ik laat de discussie graag even gaan.



Dit artikel afdrukken