Als ze allemaal minstens een fiets hebben, moeten ze dus ook allemaal te eten hebben. Logisch, want je koopt geen fiets als je nog niet eens te eten hebt. Knoop het dus in je oren: als je een fiets hebt, heb je geen honger meer, anders had je geen fiets gekocht. Dat is een waarheid als een koe.
Als je nu met je ene oog naar de vleesdiscussie van deze week kijkt en met het andere naar de vrolijke lezing van Rosling, dan ga je de omvang van het probleem zien.
Rosling maakt zich vooral druk over het verschil tussen armoedige slippers en die fiets. Of er genoeg te eten is en wie daar wat aan kan doen, vraagt hij zich niet zo af. Dat deden wij hier van de week al genoeg. Wel komt hij dus tot dezelfde conclusie als sommigen hier trokken: het gaat over het spreiden van welvaart op een manier die de aarde kan trekken. Wonderlijk dus dat het kwaad wordt gesymboliseerd door 'vlees' terwijl de uitdaging oogverblindend ingewikkelder is.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Eigenlijk is zijn verhaal best positief. Hij verwacht dat de bevolking op de aarde gaat stabiliseren tot 9 miljard **, en niet nog verder doorgroeit. ** en dat is wat mij betreft veel te veel.
Impliciet een pleidooi om organisaties als UNICEF een warm hart toe te dragen! :)
Ik ben benieuwd naar het oordeel van mensen met een sterk groene levensovertuiging. Ze hebben vaak een hang naar het natuurlijke en hoe het vroeger was en wat we daarvan kunnen leren voor de toekomst. Ik hoor er zelf ook toe, maar realiseer me wat samenhangt met de best plausibele toekomstverwachting van Rosling vertelt. Het punt is in een paar simpele regels neer te schrijven:
1. als we uitzicht willen hebben op een aftoppende wereldbevolking dan moeten we ons realiseren dat niet de boven- maar de ondergrens ligt op 9 miljard
2. als we de groei willen kunnen beperken tot dat aantal, moeten we ons realiseren dat onze impact op aarde geweldig zal toenemen omdat we dan niet met 1 maar met 9 miljard rijken op aarde zullen zijn. Als we dus de huidige milieudruk van ons eet- en leefpatroon tot bijv. de helft - een gigantische en hoogstwaarschijnlijk irreële inspanning!- kunnen terugdringen, zal die nog altijd 4,5 maal zo groot als nu
3. dat kan alleen met een wereld die niet meer 'natuurlijk' is, maar die heel veel technologie vergt.
Zie daar het dilemma. Pro-groen is ook pro-natuurlijkheid. Maar pro-natuurlijk verdraagt zich niet met onze aantallen en onze vroeg 21e eeuwse groene idealen. Het dilemma is dan ook: wil je minder mensen of minder tech?
Realiseren we ons dat? Op een spuitbus okselfris staat inmiddels dat het 'all natural' is. We zal dat een klap geven straks, als we erachter komen dat natuurlijkheid alleen een droom is aan een wereld die ooit was. De droom hebben we kennelijk nodig om niet over tech te hoeven praten.
De 21e eeuw zal zeer tech zijn. Dat is onvermijdelijk.
9 Miljard, 12 miljard, getallen die mij voorbij schieten, geen gevoel voor en geen idee hoe te interpreteren. Verhaal is positief, maar 9 miljard rijken zal nooit gebeuren, kijk naar onze rijke westerse pluriforme samenleving!
Educatie zal de oplossing moeten zijn, zie je het voor je; Afrika als grootste producent met een intelligent transport systeem, kweek vlees, energie uit de korte kringloop. En het westen dat was de voorganger, het voorbeeld, maar het westen draait niet meer mee die is in haar eigen democratisering van de democratie gestikt.
Bart, niet zo zwart. Hoe zorgen we dat we de rol als fundament van de moderne samenleving goed op ons nemen? Ik heb er alvast twee:
1. Niet ons verliezen in wat ná dat vliegtuig komt, de behoeftes bovenop het puntje van de pyramide van Maslow, namelijk zelfverwezenlijking. Maar al te vaak wordt dat met een sausje van 'do good' en 'groen' overgoten.
2. Niet buitenspel gaan staan bij landbouw.