Minister Gerda Verburg, thans demissionair, laat vandaag weten dat ze niets ziet in een vleestaks. Alexander Pechtold (D66), kandidaat voor een ministerspost in het nieuwe kabinet, had net uitgerekend dat het alvast 1 miljard oplevert die hij dan niet meer hoeft te bezuinigen als straks het overheidsapparaat echt flink moet worden ingekrompen. Dat is natuurlijk sowieso een slechte reden om aan vleestaxering te beginnen. Maar nu even serieus, want het moet natuurlijk niet om geld gaan en je hebt wel degelijk vlees - ook al komt het van dezelfde diersoort - dat heel OK is.

Niet alle vlees hoeft op de taks. Er is heel duurzaam vlees. Neem een koe, die gras eet dat er toch maar staat en dat er staat omdat we van weilanden met koeien houden. Neem een varken, het duurzaamste dier ter wereld, dat ons afval zou moeten eten en kan eten van het Nederlandse graan dat we zo mooi vinden wuiven op de akkers maar niet eten omdat het te zacht is om er brood van te bakken. Wist u dat eigenlijk wel? Al ons graan gaat naar de dieren. We kunnen er heel wat van eten en wat moeten we anders met die akkers? In het Groningense Oldambt - graanland bij uitstek - bouwen ze er nu huizen op voor rijke Amsterdammers en Hagenezen. 'De blauwe stad' noemen ze dat. In hun 4x4 BMW's en sportieve Mercedessen blazen die nep-Groningers wekelijks heel wat fijn stof de lucht in tijdnes hun ritjes op en neer naar de Randstad.
Voor die oplossing is maar gekozen omdat het graan niks meer opleverde. En dat kwam weer omdat er niet te weinig, maar veel te veel eten wordt gemaakt. Tis een rare wereld.

Dus als we het nou eens zo doen:
- we stoppen subiet met het verbranden van al dat kostbare eetafval van al die mensenmassa's hier en brengen het naar de beesten; varkens en kippen zijn er dol op en het is goed te verwerken.
- daarnaast voeden we ze met ons graan
- onze landschappen houden we mooi met koeien en andere grazers, die we bij voeren met graan (er is een oude slagerswijsheid: 'je moet koeien hebben die in de meelzak hebben geblazen')

Alle vlees en alle melk die daar vanaf komt noemen we duurzaam, want er is niemand die er iets anders mee kan.
Geu Siebenga, foto: Diederik van der Laan

Alles wat dat niet is, daar komt een heffing op. Dat noemen we de taks van Geu Siebenga, de oude wijze bankier die onlangs een voorstel deed dat kennelijk noch Pechtold, noch Verburg, Wakker Dier, Natuur & Milieu, Milieudefensie of de Dierenbescherming opviel. In een interview waarin het o.m. ging over 'duurzaamheid' kwam hij met een boeiende gedachte:

Het denken in geld alleen leidt tot dat soort toestanden. Er zou een modern soort ‘local for local’ –denken moeten ontstaan. Geen arcadisch gedoe met van die romantische stadslandbouw. Maar efficiënte productie rond stedelijke concentraties. Met duurzame transport afstanden. Daarin zou een goede marktwerking moeten zorgen voor een keuze aan producten die voldoen aan de normen die we stellen op het gebied van milieu, dierwelzijn en een faire beloning voor arbeid en risico. En dat tegen de best mogelijke kostprijzen. Producten die niet aan die te stellen eisen voldoen zouden moeten worden belast. Die belasting zou moeten worden gebruikt om ‘short cuts’ te ondervangen. Die willen we immers niet, want we vinden ze ‘onduurzaam’. Dan moeten we daar ook consequenties aan verbinden

U snapt het al, Siebenga's gedachte geldt niet alleen voor dieren, maar voor alle voedselproductie.

Is het een idee dat ergens op slaat of niet?



Dit artikel afdrukken