Vorig jaar juni kwam in het nieuws dat nitraat - het spul dat zich om zet in het schadelijke nitriet - misschien wel niet schadelijk is. Misschien, zo vonden onderzoekers, moesten de normen voor onze inname van nitraat maar versoepeld worden omdat het eten van nitraatrijke groenten positieve effecten heeft, terwijl norm-overschrijding geen schadelijke effecten laat zien. Onlangs publiceerde VU voedingsprofessor Martijn Katan een kort artikel in een wetenschappelijk blad, waarin hij de vloer aanveegt met die argumentatie.
Nitraat wordt niet opeens gezond omdat het toevallig in producten zit die wel gezonde stoffen bevatten. Dat is een logische redenering. Wijs is Katan's 2e lijn van argumenteren. In zijn artikel wijst hij op onderzoekers die nitraat en nitriet voedingselementen willen noemen die passen bij een gezond voedingspatroon.

Dat is merkwaardig, zegt hij, want sinds wanneer is de afwezigheid van ongezonde effecten bewijs voor gezondheid?

Een wisecrack? Nee, het is volstrekt terechte kritiek, al is niet helemaal duidelijk hoe hard of retorisch Katan zijn vraag bedoelt. Onderzoekers, in plaats van onafhankelijke wetgevers, bepalen wat gezond mag heten. De wetgever en zijn politie-agent hebben het allang opgegeven om daar zelf nog over na te denken.

Al dan niet met een rugzak vol belangen, schrijvenonderzoekers scientific papers en ontwikkelen ze - zoals Katan laat zien - zelfs redeneringen om te veel niet alleen niet te veel maar zelfs gezond te laten worden.
Uit onderzoeken blijkt steevast dat Europeanen vertrouwen hebben in de voedselveiligheid die hun regeringen wettelijk voor hen regelen. Vinden we voedselveiligheidsnormen nog steeds betrouwbaar, als er dergelijke vreemde discussies plaatsvinden en we moeten constateren dat overheid en VWA de resultaten ervan overnemen als wet en waarheid? Te constateren valt immers dat op dergelijke discussies geen extern toezicht meer bestaat. Ook ik maak me vooralsnog geen zorgen omdat ik vertrouw op fatsoenlijke mensen. Ik constateer wel dat die het steeds moeilijker krijgen. Dat is een teken aan de wand.






Dit artikel afdrukken