Werkgevers denken dat bijna 40% van hun werknemers er geen gezonde leefstijl op na houdt. 28% van de werkgevers maakt zich daar ook echt zorgen over. Meer dan de helft (53%) van de werkgevers gaat het gesprek met hun werknemers over een gezonde leefstijl niet aan.
Werknemers beleven dat anders, bijna 80% geeft aan dat het onderwerp 'gezonde leefstijl' niet wordt besproken. Van de werknemers zou 40% het fijn vinden als de baas helpt met een gezondere leefstijl.
40% van de werknemers zou het fijn vinden als de baas helpt met een gezondere leefstijlLeefstijldialoog
De Arbo Unie vindt dat werkgevers wel wat meer hun best mogen doen. Volgens Willem van Rheden, bestuurder bij Arbo Unie, zou leefstijl een normaal gespreksonderwerp moeten zijn. "Als leidinggevenden de indruk hebben dat iemand te dik is en te weinig beweegt, dan moeten ze dat kunnen zeggen", zegt hij het het AD. Het kan directe gevolgen hebben voor het functioneren van werknemers en daarmee het succes van een organisatie. Van Rheden vindt het opvallend dat gesprekken tussen werkgevers en werknemers wel kunnen gaan over de werk-privé balans, maar nauwelijks over voldoende beweging en de algemene gezondheid. Terwijl juist die combinatie kan bepalen of iemand lekker in zijn vel zit.
Zeggen dat iemand te dik is en er iets aan moet doen, blijkt steevast een gevoelig onderwerpOnze zuiderburen bestempelen deze recht-voor-de-raap-aanpak als te bruut. Ook in Nederland gaan mensen gemakkelijk steigeren bij het idee.
Zeggen dat iemand te dik is en er iets aan moet doen, blijkt steevast een gevoelig onderwerp. De een ziet het als bemoeizucht, de ander als goed werkgeverschap. De middenweg bewandelen kan natuurlijk ook. Sommige bedrijven bieden bijvoorbeeld al sportgerelateerde activiteiten aan of vitaliteitstesten of maken hun kantine gezonder. De werknemer kiest zelf wat hij of zij ermee doet. Zo krijgen bij accountants- en advieskantoor PwC werknemers zelfs elk jaar €1.000 budget die ze mogen besteden aan spullen of diensten die bijdragen aan hun welbevinden. Zulke initiatieven zijn nog lang niet bij alle bedrijven gemeengoed.
Werknemers en werkgevers vinden het lastig om de juiste balans te vinden om het gesprek aan te gaan. Volgens Van Rheden moeten we uit deze patstelling zien te komen. De maatschappelijke belangen zijn voor beide groepen te groot. Zeker nu mensen meer zittend werk doen en met het opschuiven van de pensioengerechtigde leeftijd er meer mensen chronisch ziek worden terwijl ze nog werken. "Als we langer up and running willen blijven en arbeid schaarser wordt, dan moeten we daar wat mee".
Uhm nee. Daar heeft je werkgever niks mee te maken. https://t.co/2x23AlWPih
— Rick (@RickvanSoest) March 15, 2022
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Sinds met de Corona we ook de ander mogen bevragen over zijn of haar vaccinatiestatus en daarover ook een mening mogen uiten, de minister zelfs in de eerste kamer kan zeggen; "we weten waar ze wonen, die ongevaccineerden, op plaats, postcode en straat", zonder daarvoor terug gefloten te worden, ja.
Welkom in jullie nieuwe realiteit.
Wettelijk niet, want niemand heeft iets te zeggen over hoe jij met jouw lichaam omgaat, punt. Maar ik kan me wel voorstellen dat als je bijv zwaar werk in de bouw doet en je kan dat bijna niet meer omdat je te dik bent, te veel rookt enz, dan raakt je baas een werknemer kwijt hierdoor. Niet dat die vaak niet aan (goedkopere) andere krachten kan komen, maar ook dat schijnt tegenwoordig een probleem te zijn. Als jij als kassiere de hele dag 'op je reet' zit maakt het weinig uit, zolang je je werk maar kan doen.
Dit is hetzelfde vraagstuk als: mag je baas eisen dat jij je laat prikken of pcr test neemt? Ook dat is wettelijk nee.
Onaantastbaarheid van het eigen lichaam en eerbeidiging van de persoonlijke levensfeer, artikel 11.
Buiten het wettelijk kader waarin niemand zich ermee mag bemoeien is het dus een etisch vraagstuk en ik zou als baas heeeeeeeeeeeeeeel voorzichtig zijn met hoe je iets dergelijks naar je werknemers brengt, want het kan zomaar een aanklacht op discriminatie of belediging uitlopen.
Als werkgever en werknemer een goede constructieve relatie met elkaar hebben, geïnteresseerd zijn in het welbevinden van elkaar, zou het thema best een plek in de gesprekken (dialoog) kunnen hebben. Dat wordt transparanter als de werkgever/ baas ook gewoon benoemd waar zijn/haar eigen zakelijke belang zit: een gezonde medewerker is minder vaak ziek, kan over het algemeen beter presteren. De werkgever/baas kan in een dergelijk gesprek ook vragen wat hij/zij daarin kan betekenen voor de werknemer.
De kwaliteit van de relatie is dus bepalend voor het antwoord.
In de werkelijke wereld van de meeste werkenden in loondienst, ontbreekt echter een dergelijke relatie en bedding voor dialoog. Bij wet vast leggen, of opnemen in het instructielijstje van de baas voor de zgn. P-gesprekken en meer van dien aard lijkt mij uit den boze.
Er is een verschil tussen een dialoog en gesprek met elkaar hebben dan dat je baas zich gaat bemoeien met je leefstijl. In baas/medewerker verhouding kan zelfs dat in een simpel gesprek in de koffiepauze als bemoeienis opgevat worden, nog steeds als baas voorzichtig daarmee zijn. Het sowieso altijd als eerste om hoe de verhoudingen liggen, hoe groot is het bedrijf is zelfs belangrijk, want hoe groter hoe verder een baas van zijn personeel af kan staan
Als een medewerker er een leefstijl op na houdt waarbij hij of zij drie keer in de week dronken is en derhalve als een natte krant op het werk verschijnt, mag een werkgever daar iets van zeggen?