Poetin probeert met zijn leger niet alleen de energie-, maar juist ook de voedselvoorziening te treffen. Dat zegt John Rich, de Australische CEO van het Oekraïense bedrijf Myronivsky Hliboproduct (MHP). Zijn bedrijf is een van de grootste slachtkuikenprocucenten ter wereld. Bij MHP werken 30.000 mensen. Het bedrijf heeft over het hele land grote kippenboerderijen en teelt op bijna 400.000 hectare akkers onder meer tarwe, maïs en zonnebloemen. Rich zegt in normale tijden de helft van de voedselproductie in Oekraïne te leveren. "Maar nu is dat 100 procent. We zijn de enige die nog operationeel zijn. Wij voeden het land", aldus Rich.
Volgens De Telegraaf is de uithongeringstactiek die Poetin nu lijkt te kiezen, het gevolg van zijn mislukte Blitzkrieg om de grote steden in te nemen. In plaats van grote steden in te nemen, trekken de Russen nu er omheen in de hoop die te kunnen afsluiten en uithongeren. Van een nieuwe Holodomor is vanuit die visie geen sprake, wel van een vuile en gemene oorlog waarin burgers volledig slachtoffer worden.
Op NPO1 vertelde afgelopen week Louise Fresco, de scheidende topvrouw van Wageningen UR, over de uithongeringspolitiek van Stalin.
Rusland kan worden teruggepakt. Het land is afhankelijk van buitenlandse techniek voor zowel energie- als landbouwproductie. Bayer, het landbouwchemiebedrijf dat in Westerse landen wordt gezien als de duivel zelf na zijn overname van Monsanto, zegde leveringen naar Rusland op. Hoeveel dat uithaalt zal nog tot de volgende oogst onduidelijk blijven. Als de overige zaad- en gewasbeschermingsmultinationals dezelfde strategie volgen, zullen de opbrengsten van de Russische landbouw significant dalen.
Poetins Rusland is ook voor zijn machinepark dat graan zaait en van het land moet halen afhankelijk van Westerse technologie. Russische akkerbouwers gebruiken landbouwmachines van onder meer John Deere en Claas. Zonder onderdelen komen die op den duur stil te staan. Eén ding is echter zeker: westerse landen kunnen terugslaan met tactieken die de voedselproductie in Rusland aantasten. Of het verstandig is elkaar met honger te bestrijden, is ernstig de vraag. Het zet volkeren tegen elkaar op en veroorzaakt langdurig wantrouwen en haat.
Nu Bayer terugtrekt en de Chinese president Xi Jinping de Russische oorlogszucht blijft steunen, rijst vooral de vraag of ook Syngenta dezelfde stap zet als Bayer. Het Zwitserse Syngenta is de 'andere' grote landbouwchemiereus en zaadveredelaar in de wereld. Het is een Westers bedrijf, maar financieel onderdeel van Chem China. Het Chinese staatsbedrijf nam de Zwitsers in 2017 over voor $43 miljard, vermoedelijk als onderdeel van een zeer bewuste voedselstrategie.
Voormalig topvrouw FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de VN, Louise Fresco: “We moeten zorgen hebben over de lange termijn.” https://t.co/I3qeAAeTKJ via @nporadio1
— Jeanet Brandsma (@JeanetBrandsma) March 13, 2022
Bayer has threatened to suspend crop supply sales to Russia unless the country stops its attacks on Ukraine.
— Visegrád 24 (@visegrad24) March 14, 2022
The German drug and agrochemical conglomerate, a leading seed and crop treatment supplier, said it is considering halting the sale of essential farming inputs to Russia. pic.twitter.com/JALSaP3aKg
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Een slachtkuikenproducent die zegt dat hij het hele land voedt. Eén producent, dan moet dat direct anders onmiddellijk anders, zou je zeggen. En al die mensen eten dus kip, maïs, tarwe en zonnebloemolie? Deze boer is vooral bezig met zijn eigen bedrijf belangrijker te maken dan het is vermoed ik, uit eigenbelang.
In het boek Wie de wereld echt voedt, van Vandana Shiva, weten we dat het meeste voedsel, 70%, nog steeds van kleinschalige boeren komt. Ook in de Oekraïne zullen die boeren bestaan en leveren voor de plaatselijke markten.
En Louise Fresco zit in het bestuur van Syngenta. Zo is de cirkel rond.
John deere heeft onderdelen leveranties al gestaakt. Eerste trekkers staan al stil.
Europese managers van Russische food ondernemingen zitten vol spanning thuis en willen weg (valt nog niet mee).
Diesel raakt op, kunstmest specialties schaars, bestrijdingsmiddelen schaarste personeel is in paniek.
De voedselcrisis is al gaande.
Transport is een drama, gaan momenteel weinig plantuien, zaden en pootaardappelen richting Oekraïne, Wit Rusland en Rusland.
Ook in oost afrika krapte in kunstmest, in Chili gaan de prijzen door het dak.
#1 Tom, er liggen heel veel bedrijven stil. De kleinschalige bedrijven hebben de techniek, know how, input en kapitaal niet. Oekraïne is qua areaal een van de grootste aardappel producenten, maar qua tonnen dramatisch. De kleine boer komt niet boven de 15ton/Ha. En die kleine boer kan nu geen kunstmest, diesel krijgen.
Als een bedrijf als een van de weinigen over distributie beschikt en de steden voorziet mag de directeur best een beetje opscheppen. In oorlogstijd zijn avocado’s en cherry tomaatjes niet zo relevant.
Ik kan iedereen aanraden het interview met Louise Fresco te bekijken, want ze zegt verstandige dingen. Haar waarschuwing voor een voedselcrisis met domino-effecten is zeer reëel.
#3 Wouter, Louise Fresco en onze kalium discussie?
Haar boodschap was duidelijk en terecht, haar details vond ik wat rommelig.
Oorlog of geen oorlog, is het wel redelijk om primaire levensbehoeftes als 'graanproductie verkleinen', drinkwater blokkeren of andere maatregelen aan te moedigen die het (onschuldige) volk overal in de wereld gaan treffen?