Wie zijn kas wil verwarmen, fossiele auto wil rijden of kotter wil varen is sinds de energiecrisis en daarbovenop sinds de oorlog significant meer geld kwijt. De hoge brandstofprijzen houden ook vissersboten in de haven.

Uitvaren is voor velen niet rendabel. “Tel je alles bij elkaar op dan vaar je achteruit”, zegt Noordzeevisser en voorzitter van actiegroep Eendracht Maakt Kracht (EMK) Dirk Kraak.

De Nederlandse visserij verkeerde al in zwaar weer door de brexit, de coronacrisis, de toenemende druk op de Noordzee door nieuwe gebruikers (windparken), het afschaffen van de pulsvisserij én tegenvallende vangsten. De sterk gestegen brandstofprijzen kunnen de nekslag zijn voor de Nederlandse visserij, denkt Kraak. Bij banken lenen of aflossingen stop zetten is lastig. Daarom is alle hoop gevestigd op steun vanuit de overheid.

Minder Nederlandse vis betekent minder werk voor de rest van de Nederlandse visserijsector, zoals de visafslag, die afhankelijk is van Nederlandse vangsten. Dit betekent ook minder Nederlandse vis in onze supermarkt, vishandel of marktkraam en meer geïmporteerde vis, die weer duurder kan zijn door de hogere brandstofprijzen.

Het lijkt erop dat die import minder vanuit Rusland zal komen. De oorlog in Oekraïne maakt transport, met name de doorvoer door Russische schepen, vanuit Rusland lastiger. Als vierde grootste witvisexporteur, na China, de Verenigde Staten en Noorwegen, naar de Europese Unie is Rusland een belangrijke speler. Bovendien wordt er openlijk gesproken over een importban van de EU. Nederlandse vis mocht al niet naar Rusland geëxporteerd worden sinds de annexatie van De Krim in 2014.
  • Deel
Druk af