Ik herlas m'n zinnetje een keer of tien. Maar ik laat het staan. Ik sta er vierkant achter.
Ik werk in Nicaragua. Een van de armste landen op het noordelijk halfrond en ik neem aan dat het daarmee representatief is als ‘ontwikkelingsland’. Iemand die net uit Amsterdam of Antwerpen aankomt valt de zonnebril van z’n hoofd. Boeren wonen niet op hun land maar in de stad. En geen boer te bekennen die langer dan 6 uur werkt. Ze hebben het goed. Kijk bij ze binnen. Een vaatwasser en mooi fornuis met zo’n Europese wokbrander zijn geen uitzondering in de keuken. De belastingen stellen weinig voor hier. Er blijft genoeg over voor boeren. Maar te weinig voor wegen, riolen, elektra, veiligheid en onderwijs voor de burgerbevolking.
Schokkend, als je het voor het eerst ziet. Nog veel schokkender, als je weet dat aardige en bewuste Amsterdammers, Brusselaars en Londen- & Parijzenaren graag flink meer betalen voor een 'eerlijk' product uit dit arme land.
Maar wie zijn die zielige en vermoeide mensen op plaatjes in folders en op websites van de NGO’s? Dat zijn geen boeren. Dat zijn hun knechten. Die maken lange dagen. Voor zo’n $2 per dag.
Een boer uit ‘mijn’ Nicaragua is dan ook eerder een investeerder in het milieu. Eerder een potentiële burgemeester of andere bestuurder dan een arm en afhankelijk ‘boertje’. Hulp hebben ze nodig om handel over de wegen het land uit
Helpen moet je bij het aanleggen van wegen en riolen en elektra. Bij het maken en verkopen van producten die iedereen graag wil hebben omdat ze zo goed zijn en niet omdat de boer die ze produceert het zo ellendig heeft.
Verhalen en marketingklets helpen niet. Het slechten van handelsbelemmeringen wel.
En tot die tijd een faire prijs dan maar? De knecht zal er geen beter leven van krijgen. Hij wordt niet geslagen en heeft al vaak een huis met WC. Volgens de millenniumdoelen heeft’ie bijna alles al.
Onderwijl koopt de boer een nieuwe auto. Een witte, want die is in de mode.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik zou graag willen weten of de situatie in Nicaragua representatief is voor andere delen van de Fair Trade wereld. Als dat nl. het geval is, behoeft Fair Trade dringend een totaal andere aanpak en worden zowel het publiek als bedrijven die de eerlijke handel-labels voeren bedot door menige eerlijke organisatie. De vraag die gesteld moet worden, moet immers luiden: hoe werken jullie mee? Om eerlijke betaling gaat het kennelijk immers niet.
In een andere discussie die hier ontstond liet Jopie Duijnhouwer, teler en voorheen ontwikkelingsmedeweker, exact hetzelfde geluid horen. Sterker nog: hij verklaarde zich tegen ontwikkelingshulp in de vorm van geld. Ik ben benieuwd naar zijn visie op eerlijke handel.
Over ontwikkelingshulp schreef Jopie:
Ik heb ruim 12 jaar in ontwikkelingssamenwerking gewerkt (o.a. 4 jaar in Kameroen) en heb daar de overtuiging opgedaan dat de ontwikkeling niet gebaseerd is op groei van de landbouw. Geen geld naar de Derde Wereld, maar geef ze eerlijke kansen en besteed geld aan het ontwikkelen van extra handelskanalen. In Mali en Burkina liggen de tonnen mango?s in het seizoen te rotten langs de weg, in Rwanda kun je net zoveel avocados kopen als je maar wilt voor 2 eurocent. Waarom krijgen we het niet voor elkaar om de Malinese en Rwandese boer(in) als trotse producent hun voortreffelijke spullen in Europa te laten verkopen? Dit is zoveel beter voor je zelfwaarde dan passief te moeten wachten op waar het hulpgeld nu weer neerdaalt?
Bart, ik kan niet overzien of het klopt wat je schrijft. Maar toch voel ik dat je goed geinformeerd en oprecht deze bombshell dropt. Ik hoor alleen wel eens dat er door boeren in jouw contreien gesproken wordt over de voor- en nadelen van organic en/of fairtrade certificeren. Het zou kunnen dat het goedkoper/makkelijker is om organic gecertificeerd te raken dan fairtrade. Of misschien andersom... Weet jij daar iets van?
Bombshell? Ik voelde een regelrechte bom.
ach voor de een een bomb, voor mij een shell...
Ter info van lezers in Europa: Bart kan meestal pas reageren nadat wij het avondeten op hebben.
In Nicaragua is het 8 uur eerder dan bij ons. Soms heeft hij vanwege 'infrastructurele problemen' geen toegang tot het wereldwijdeweb.