Zoet & Zout - de video van Groeneveld III

Onderstaand bericht stond maandag in de De Gazet van Antwerpen

<strong>Junkfood onweerstaanbaar dankzij 'wow-formule'</strong>

<i>Tot die conclusie komt David Kessler, die van 1990 tot 1997 hoofd was van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) - die toezicht houdt op wat we eten. Hij waarschuwt dat de producenten van snacks, ontbijtgranen en kant-en-klaarmaaltijden de formule hebben gevonden om een 'wow-gevoel' te veroorzaken in de hersenen, vergelijkbaar met wat rokers ervaren.

In de jaren dat hij het FDA leidde, werd Kessler beroemd vanwege zijn strijd tegen de tabaksindustrie, die hij ervan beschuldigde de sigaretten te 'manipuleren' om ze nog verslavender te maken. Nu beticht hij in het boek 'The end of overeating' de voedselfabrikanten van gelijkaardige methodes doordat ze de combinatie van vetten, suiker en zout hebben uitgedokterd die voeding 'hypersmakelijk' maakt. Enkele voorbeelden die hij geeft van die aanpak zijn de ketchup van Heinz en de melkchocolade-mokka Frappucino van de koffieketen Starbucks. Maar er zijn volgens de auteur nog duizenden andere voedingswaren op de markt die het pleziergevoel op zo'n manier versterken.

<b>Tiramisu</b>
Zo blijkt uit onderzoek dat bepaalde smaakcombinaties de neurotransmitters activeren in de pleziercentra in de hersenen. De combinatie van sucrose (gewone witte suiker) met chocolade en alcohol is daarbij een van de krachtigste toverrecepten. En laat dat nu de basis vormen van een van de populairste nagerechten: tiramisu.

<b>Gelukspunt</b>
Volgens Kessler "hebben de meesten van ons een 'gelukspunt' waarop we het meeste genoegen beleven aan suiker, zout of vetten. Naarmate meer suiker aan voedsel wordt toegevoegd bijvoorbeeld, wordt dat aangenamer om te eten, tot we dat 'gelukspunt' hebben bereikt. Daarna wordt het eten té zoet, en vermindert het plezier dat we eraan beleven. Hetzelfde mechanisme zien wij bij het toevoegen van vetten of zout"</i>

Wij deden maandagavond thuis een test met Unilever's Hellmann's mayo - hier in huis standaard in de koelkast - en de Madsauce (uit het einde van het fimplje). We haalden frietjes van de snackbar om de hoek, aten er een zelf gegrilde kip en salade bij. Twee sauzen.

Opvallend (steekproef n=2): de Hellmann's laat je je zelf beperken. Af en toe een lik is heerlijk. Naast elkaar vinden we die ook lekkerder. Maar er is iets geks. De Madsauce nodigt uit tot dooreten. Hij is best lekker. Gevaarlijk lekker.

Hij komt er niet meer in. En weet je waarom? Hellmann's is veel lekkerder bij de wijn die we er ook bij dronken. De Madsauce neemt alles over.

Hoi,eerlijk gezegd had ik een algemene vraag,ipv reactie op dit logje..
Er zit geloof ik geen zoekfunctie op deze site en ik wilde graag lezen of er hier eens geschreven was over ''waarin te frituren''.
Omdat je vaak hoort dat 'vast vet'ongezonder is waren we gaan frituren in olijfolie.
Lekker,maar ik kreeg de pan nog lastiger schoon dan voorheen..dus pan uit woede weggegooid [ja..klote voor millieu..bloos..]
Graag zou ik niet meer elke paar jaar de pan wegflikkeren [vanwege de afvalberg dus],en twintig jaar of langer doen met zo'n pan,zoals je weleens hoort.
Hoe doen jullie dat?

Frida, dit is een verbazingwekkende opmerking. Ik frituur al mijn hele leven (en dat is best al lang...)in olijfolie en heb de meest schone friteuse die je je kunt voorstellen. Het verschijnsel waar je aan refereert komt wel voor bij zonnebloemolie. Deze geeft een onsmakelijke koek op de binnenzijde van de friteuse, waarschijnlijk door verbranding. Kijk nog eens na of je wel 100% olijfolie hebt gebruikt of misschien een mengsel...

Al ben ik zelf een groot kind, ik ga namelijk ook gewoon voor zoet & zout, ik geloof niet dat ik perse voor het bekende ga. Dus ben eigenlijk wel benieuwd waar ik voor zou hebben gekozen in deze test. Maar ja,ik had geen kids in de aanbieding. ;)

Trouwens, vroeger, toen ik nog echt een kind was en een moeilijke eter bovendien keurde ik veel eten alleen al af op structuur. En met dat in gedachten vind ik het jammer dat er bij de tomatensoep zo'n "soep voor volwassenen" tegenover stond. (dik, met veel stukjes en dingetjes) Of bij de jam ook weer zoiets dat niet op jam lijkt. Ik weet nu al, zonder proeven, dat ik die als kind ook zou hebben afgekeurd, puur op textuur. En als ik de kinderen zo hoor gaat dat voor hun ook wel op.

Een jonge vader klaagde ooit bij mij dat zijn baby/peuter zijn eigengemaakte gepureerde prakjes niet bliefde, alleen de olvaritpotjes. Ik zei 'm dat ie zijn gepureerde/geblenderde prakjes na het blenderen voor de grap eens door een zeef moest halen en voila, baby at alles met smaak op! Echt, ik denk dat voor veel dingen boven zoet/zout de structuur veel en veel belangrijker is.