2 min
'Nee Charlotte, we mogen op jouw verjaardag niet naar de Efteling, want ze hebben geen geldige Natuurbeschermingswetvergunning.' Maar dat is van Lotje getikt, denkt Nico Gerrits.
Omwonenden van de Efteling die de verkeersdrukte - waar ze niets aan kunnen doen en geen schuld aan hebben - zat zijn, kunnen met een beroep op toenemende stikstofdepositie hun enige redding inroepen. Dat hebben ze in navolging van de processen die MOB tegen bedrijven aanspant en niet zelden wint dan ook gedaan. De rechter gaf hen gelijk: na de 5 miljoenste bezoeker moet het pretpark sluiten omdat nog meer verkeer de natuur schaadt.
In het geval van de Efteling gaat het om het neerdalen ('depositie') van uitgestoten stikstof op de habitattypen die in de Loonse en Drunense duinen voorkomen. Laten we dus eens kijken in hoeverre de jarenlange stikstofdepositie de kwaliteit van de meest stikstofgevoelige habitattypen in het gebied heeft aangetast. In de onderstaande tabel heb ik van de drie meest stikstofgevoelige typen die een behoorlijk oppervlak beslaan in het gebied, de verschillen in kwaliteit (staat van instandhouding) in 2004 en 2018 weergegeven. De gemiddelde met modellen berekende maar niet feitelijk vastgestelde stikstofdepositie in het gebied bedraagt volgens het officiële PAS-document van het gebied 1471 mol/ha.jr. De depositie is nagenoeg r gelijk aan het landelijk gemiddelde voor Natura2000 gebieden.
Alle drie bevonden ze zich bij de nulmeting ten tijde van de vaststelling van de Natura2000 gebieden in een uitstekende staat van instandhouding, de codering daarvoor op het (verplicht in te vullen) Europese Standaardgegevens formulier (SDF) was de letter A. Die kwalificatie blijkt in 2018, bij de update van het SDF, alleen veranderd te zijn voor het type Stuifzanden wat van een uitstekende staat afgezakt blijkt te zijn tot de laagste beoordeling: matig – slecht (code C).
Dat is moeilijk te begrijpen omdat het type 'Zwak-gebufferde vennen' nog steeds in een uitstekende staat van instandhouding verkeert, terwijl de kritische depositiewaarde (KDW) daarvan nog meer wordt overschreden dan bij Stuifzanden.
Ik ben benieuwd of de provincie Noord-Brabant bij een eventuele herziening van de vergunning voor de Efteling bovenstaand geconstateerd feit in overweging zal nemen. De rechtbank die er ongetwijfeld over moet oordelen, adviseer ik het volgende: lees aandachtig het Sweetman arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie omdat het voorrang heeft boven de Nederlandse wetgeving. De enige toetsing die voor het gebied moet worden uitgevoerd terzake van “plannen of projecten” betreft de “natuurlijke kenmerken” waarvoor het gebied is geselecteerd onder Natura2000 (het habitat van de Kamsalamander en het habitattype Stuifzanden) Dat betekent dat de nodeloze extra eisen die onze wetgever stelt bij de “passende beoordeling” van mogelijk significant negatieve effecten achterwege kunnen blijven. Aan de 8 habitattypen die naast Stuifzanden in het gebied voorkomen hoeft in een passende beoordeling geen aandacht te worden besteed. Ingewikkelder hoeft het oplossen van de stikstofcrisis in Kaatsheuvel niet te zijn. Lotje kan weer naar Holle Bolle Gijs.
Dit artikel afdrukken
In het geval van de Efteling gaat het om het neerdalen ('depositie') van uitgestoten stikstof op de habitattypen die in de Loonse en Drunense duinen voorkomen. Laten we dus eens kijken in hoeverre de jarenlange stikstofdepositie de kwaliteit van de meest stikstofgevoelige habitattypen in het gebied heeft aangetast. In de onderstaande tabel heb ik van de drie meest stikstofgevoelige typen die een behoorlijk oppervlak beslaan in het gebied, de verschillen in kwaliteit (staat van instandhouding) in 2004 en 2018 weergegeven. De gemiddelde met modellen berekende maar niet feitelijk vastgestelde stikstofdepositie in het gebied bedraagt volgens het officiële PAS-document van het gebied 1471 mol/ha.jr. De depositie is nagenoeg r gelijk aan het landelijk gemiddelde voor Natura2000 gebieden.
Alle drie bevonden ze zich bij de nulmeting ten tijde van de vaststelling van de Natura2000 gebieden in een uitstekende staat van instandhouding, de codering daarvoor op het (verplicht in te vullen) Europese Standaardgegevens formulier (SDF) was de letter A. Die kwalificatie blijkt in 2018, bij de update van het SDF, alleen veranderd te zijn voor het type Stuifzanden wat van een uitstekende staat afgezakt blijkt te zijn tot de laagste beoordeling: matig – slecht (code C).
Dat is moeilijk te begrijpen omdat het type 'Zwak-gebufferde vennen' nog steeds in een uitstekende staat van instandhouding verkeert, terwijl de kritische depositiewaarde (KDW) daarvan nog meer wordt overschreden dan bij Stuifzanden.
Behalve stikstof zijn er veel factoren die de kwaliteit van een habitattype kunnen bepalen. Denk aan de manier van beheer, (veranderende) waterhuishouding en (veranderende en intensiever) recreatief gebruikDie constatering wijst erop dat de kwaliteit van de meest stikstofgevoelige habitattypen niet kan worden verklaard door de berekende stikstofdepositie. Ik begrijp dat we zijn gaan denken dat natuurbehoud alles te maken heeft met de reductie van stikstofemissies. Maar die vooronderstelling kan verkeerd uitpakken. Behalve stikstof zijn er veel factoren die de kwaliteit van een habitattype kunnen bepalen. Denk aan de manier van beheer, (veranderende) waterhuishouding en (veranderende en intensiever) recreatief gebruik. Het is jammer dat er te weinig kritisch wordt gekeken naar dergelijke factoren, terwijl er toch echt goede redenen voor zijn.
Ik ben benieuwd of de provincie Noord-Brabant bij een eventuele herziening van de vergunning voor de Efteling bovenstaand geconstateerd feit in overweging zal nemen. De rechtbank die er ongetwijfeld over moet oordelen, adviseer ik het volgende: lees aandachtig het Sweetman arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie omdat het voorrang heeft boven de Nederlandse wetgeving. De enige toetsing die voor het gebied moet worden uitgevoerd terzake van “plannen of projecten” betreft de “natuurlijke kenmerken” waarvoor het gebied is geselecteerd onder Natura2000 (het habitat van de Kamsalamander en het habitattype Stuifzanden) Dat betekent dat de nodeloze extra eisen die onze wetgever stelt bij de “passende beoordeling” van mogelijk significant negatieve effecten achterwege kunnen blijven. Aan de 8 habitattypen die naast Stuifzanden in het gebied voorkomen hoeft in een passende beoordeling geen aandacht te worden besteed. Ingewikkelder hoeft het oplossen van de stikstofcrisis in Kaatsheuvel niet te zijn. Lotje kan weer naar Holle Bolle Gijs.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het Spookslot moet dicht, maar het Sprookjesbos met de Grote Boze Wolf blijft open. Nederland in het klein.
Het Sprookjesbos is ook niet meer in de Efteling maar is verplaatst naar Den Haag met politici die geen beleid meer toetsen maar opereren in de waan van de dag.
Weinigen zullen begrijpen hoe een brief ( d.d. 25 september 2015) gericht aan dhr. G.G. J Thissen van LNV een grote invloed heeft op wat Nico hier boven schrijft.
In deze brief geeft een persoon van de EC afdeling MILIEU een MENING over hoe Nederland er mee om kan gaan, dhr. Nicola Notaro gaat hierbij geheel voorbij aan het HvJEU !!
Dit één tweetje tussen LNV en EC afdeling Milieu is meermaals herhaald en zo kan het zijn dat Arresten van het HvJEU NIET in Nederland gelden.
Het Sweetman Arrest is er één van maar ook het latere Holahan Arrest bekrachtigde dat alleen de natuurlijke kenmerken van een gebied in een passende beoordeling thuis horen.
• De kern van het EU recht is:
Het EU-recht dient in alle landen op dezelfde manier te worden uitgelegd. De EU moet erop kunnen rekenen, dat geen enkele discrepantie bestaat tussen de aangesloten landen op dat gebied.
Voor LNV geld dit bovenstaande riedeltje blijkbaar niet, die leven in het sprookjesbos met stikstofspoken.
Klopt het wel dat van de Loonse en Drunense Duinen de staat van instandhouding administratief wel goed op papier zijn gezet.? En dan met name de oppervlaktes. Ik heb de Loonse en Drunense Duinen met Google Earth bekeken. (Beeld materiaal Google Earth is van 2-06-2021.)
En vervolgens met de tool "liniaal" van Google Earth de oppervlaktes gaan meten. Wanneer je met de tool liniaal gaat meten dan het klopt wel dat de Loonse en Drunense Duinen ongeveer 410 ha groot zijn. Goed zichtbaar zijn de oppervlaktes stuifzand en de oppervlaktes met struikhei. Wanneer je de oppervlakte stuifzand met de tool liniaal gaat meten dan is er nu nog ongeveer 116 ha stuifzand en 225 ha met struikhei. Andersom dan in het staatje hierboven door Nico vermeld.
(Iedereen kan dat met de tool liniaal van Google Earth nameten)
Ik kan mij wel voorstellen dat er in 2004 ongeveer 225 ha stuifzand zou zijn geweest, en dat er in 2018 een groot deel van dat stuifzand overwoekerd is met struikhei, zodat er in 2018 nog 116 ha stuifzand over is, en de oppervlakte struikhei met 109 ha is toegenomen ten opzichte van 2004.
Ik merk dit nu op en sorry, dan rijst bij mij de vraag of bij natuurgebieden een en ander wel goed op papier wordt gezet.
Ja, dit is helemaal waar.
(Sorry, ik hing nog in de vorige draad).
Met de boeren van het Stikstofkarretje hebben we al een motie hierover geschreven. (#commotie, moties uit de community)
Ook het PBL heeft in haar rapport "Een uitweg uit de stikstofcrisis" al aangegeven dat het zo moet.
https://www.pbl.nl/publicaties/naar-een-uitweg-uit-de-stikstofcrisis
De technische briefing hierover aan de Kamer verzandde in veel ideologisch geleuter, waar iedereen zijn gading uit het technische verhaal plukte. Zo gaat dat met datatokkies. Die doen met data wat ze ideologisch past. Minister Schouten heeft op advies van dit rapport nog wel een "Wetenschappelijke autoriteit" aangesteld als een van haar laatste daden. Geen idee wie dat is.
Maar als de wetenschappelijke discussie in een politieke contect wordt gevoerd, dan zijn het meestal niet de beste wetenschappers die boven komen drijven. In de wetenschap wordt selectief gewinkeld door de politiek. Wetenschappers laten zich hiervoor misbruiken. Ze zouden terug moeten in hun hok, en ook moeten aangeven dat je zo niet met wetenschap om mag gaan.
Dit was onze motie:
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
constaterende dat het Planbureau voor de Leefomgeving constateert dat de Kritische Depositiewaarde niet kritiek is;
constaterende dat nationale stikstofmaatregelen kans lopen eigenstandige systematiek te worden, met beperkt effect op natuurkwaliteitssystematiek uit de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn;
constaterende dat focus op Kritische Depositiewaarde zorgt voor zeer beperkt effect van de Stikstofwet op de vergunningverlening;
constaterende dat de vrijstelling van de bouwsector juridisch onzeker is;
verzoekt het kabinet om voorts vast te stellen dat Nederland een nieuwe kans moet krijgen Europese Natura2000 wetgeving wetenschappelijk in te vullen, op basis van het adaptievermogen van de natuur.
en gaat over tot de orde van de dag,
Commotie
Tot nu toe hebben we nog geen Kamerlid gevonden die hem wil voorlezen in de Kamer.
De Van Haga groep, BVNL (nieuwe partij Belang van Nederland) heeft wel haar best gedaan met een andere motie, vergelijkbaar verzoek.
Ook BBB doet het heel erg goed, met vergelijkbare verzoeken.
En de SGP is "serieus aan het kijken" naar een motie van ons.
FvD en PVV zijn ook welwillend op stikstof maar die overspelen hun hand met complotten of onredelijkheid, en dat doet de zaak nou eenmaal geen goed. We zouden die zetels beter moeten gebruiken (hallo lieve kiezer).
Dat partijen hier naar kijken geeft hoop.
De bijdragen van Nico geven ook hoop. Er is bijna niemand meer die zonder emotie, en toch duidelijk voor niet-specialisten, kan uitleggen hoe het nu werkelijk zit. Niemand is echt specialist op dit dossier, daarvoor raakt het te veel vakgebieden. Dus je moet samenwerken en dat kan alleen als je elkaar technisch en juridisch begrijpt. Dus dank daarvoor.