1 min
Mezen zijn een veel grotere economische schadepost voor de landbouw dan wolven. Dat blijkt uit de schadestatistieken van BIJ12, de uitvoeringsorganisatie voor provincies die onder meer de faunaschades bijhoudt. In 2020 bedroeg de totale uitgekeerde faunaschade in ons land €31.597.415.
Meesjes pikken gaatjes in appels en peren met hun snaveltjes. Het fruit wordt daardoor onverkoopbaar. In 2020 pikten kool- en pimpelmeesjes voor maar liefst €1,1 miljoen aan peren en appels stuk. Toch zul je over afschieten van meesjes niemand horen, zegt ecoloog Glenn Lelieveld in de Volkskrant.
Afschieten doen we wel met de allergrootste schadeveroorzaker aan landbouwgewassen. Dat zijn namelijk ganzen, respectievelijk de grauwe gans, brandgans, kolgans en rotgans. In 2020 veroorzaakten ganzen in totaal voor €27.595.379 schade, aan grasland. Maar inderdaad, de mees staat na die 4 ganzensoorten op de vijfde plaats van schadeveroorzakers, met een schadelast van €1.101.813. Daarvan betrof 86% peren en 14% appels. Na gras is peer dan ook het gewas met de meeste faunaschade.
De veelbesproken schade aan schapen door op hun gemak jagende wolven staat op de achtste plaats, met een schadebedrag van €74.032. De wolf, gevreesd door schapenhouders, blijkt verantwoordelijk voor 0,2% van de faunaschade in ons land.
Meesjes pikken gaatjes in appels en peren met hun snaveltjes. Het fruit wordt daardoor onverkoopbaar. In 2020 pikten kool- en pimpelmeesjes voor maar liefst €1,1 miljoen aan peren en appels stuk. Toch zul je over afschieten van meesjes niemand horen, zegt ecoloog Glenn Lelieveld in de Volkskrant.
Afschieten doen we wel met de allergrootste schadeveroorzaker aan landbouwgewassen. Dat zijn namelijk ganzen, respectievelijk de grauwe gans, brandgans, kolgans en rotgans. In 2020 veroorzaakten ganzen in totaal voor €27.595.379 schade, aan grasland. Maar inderdaad, de mees staat na die 4 ganzensoorten op de vijfde plaats van schadeveroorzakers, met een schadelast van €1.101.813. Daarvan betrof 86% peren en 14% appels. Na gras is peer dan ook het gewas met de meeste faunaschade.
De veelbesproken schade aan schapen door op hun gemak jagende wolven staat op de achtste plaats, met een schadebedrag van €74.032. De wolf, gevreesd door schapenhouders, blijkt verantwoordelijk voor 0,2% van de faunaschade in ons land.
De schade van de wolf is niet (alleen) de schapen die hij opeet. Als die op zondagmorgen aanbelde voor zijn jaarlijkse schaapje kreeg hij er waarschijnlijk gewoon een mee. De werkelijke schade is de trammelant om de extra afrasteringen elke keer met de kudde mee te verhuizen en er stroom op houden. En het feit dat de kudde helemaal van de leg is na een wolvenbezoek. Die extra kosten heeft iedereen en worden nooit terugverdiend.
Steeds meer wolven, zwijnen en wellicht ook vogels zoeken de menselijke habitat op, alsof hun natuurlijke habitat minder voedsel oplevert.
Mezen eten van nature voornamelijk insecten en hun larven (waaronder ook rupsen), zaden, bessen, knoppen en noten. Maar helaas, in gebieden waar veel fruitteelt plaatsvindt zijn wij de mezen te slim af en hebben al zoveel mogelijk van de eiwitrijke beestjes, waar hun voorkeur naar uitgaat, met de gifspuit vernietigd. Ook de van oorsprong insectenrijke bodembegroeiing is verre van natuurlijk en lijkt niet meer op die in de plaatjesplakboeken van Jac. P. Thijsse.
Vreemd. Wij hebben in het fruit geen last vand de mezen. We vinden aan het eind van het seizoen meerdere nesten in de struiken in de kersen, de honey berry en de saskatoons naar geen schade. Die hebben we van de robins (merel, lijster) en de ergste pest is de cedar waxwing.
Van de spreeuwen maar zelden. Misschien hebben we andere spreeuwen hier in NA. Ze zitten vaak met honderden het gazon af te struinen.
Wat een eyeopener is dit! En ik al die tijd maar denken dat het gebrekkige aanbod van mineralen en gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen de grootste schadepost opleverde.
Een schadebedrag van €74.032 voor een wolvenpopulatie van 40 wolven is een stuk lager dan het bedrag van rond de 25 miljoen euro dat de laatste jaren jaarlijks wordt uitgegeven aan de wolven in Frankrijk. Dit zijn er naar schatting 500. Het bedrag van 25 miljoen is overigens inclusief het bedrag dat wordt uitgegeven aan bescherming tegen de wolf (circa 20 miljoen aan afrastering, honden die kudde beschermen, speciale eenheid die schade toebrengende wolven opspoort, verjaagt of doodt). Circa 5 miljoen wordt aan boeren uitgekeerd ter vergoeding van schapen (soms kalveren) die door wolven zijn gedood. Meestal is de schade voor de boer groter omdat sommige dieren niet teruggevonden worden en de kudde van slag raakt na een wolvenaanval met als gevolg abortussen en onvruchtbaarheid.