Dat kwam omdat de rapporteurs in het licht van de discussies naar aanleiding van de proeverij nog iets wilden toevoegen. Over de economische en maatschappelijke implicaties van de proeverij.
Een van de heren houdt zich nl. in opdracht van het Nederlandse ministerie van EZ bezig met het economisch sterk en innovatief op de kaart zetten van Nederlands eten. Of ze er in het verslag van de proeverij ook iets over mochten zeggen. Jazeker, vond ik, want de proeverijen op Groeneveld zijn er niet alleen voor de leut van het proeven, maar ook om het er eens stevig over te hebben.
Ik las dus met rode oortjes wat er aan het einde van het rapport staat. Als ik het heel snel vertaal: zorg voor een echte 'ambachtelijke sector' met topproducten, dan kan tussen dat en de industrieel genepte reut die nu Nederlands eer moet verdedigen
Dat noemen we dus een keuzemoment. Ik zou zeggen: downloaden dat rapportje en even goed tot je door laten dringen.
Wat mij betreft is het een onverwacht pareltje uit zo'n proeverij om het plotseling over de positionering en de kwaliteitstoekomst van Nederlandse producten, hier en in het buitenland te kunnen hebben.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Rapportje laat zich op dit moment, 12.49 uur, maandag 25 mei, nog niet downloaden. Helaas, want ben zeer benieuwd.
Nu wel. Tis ook zo vervelend met code, een teken fout en niks werkt meer. Thx!
Fijn dat het nu wel te lezen is, want dat is zeker de moeite waard. Ten eerste, om als aanwezige terug te kijken naar een helder en heel prettig leesbaar verslag van wat er nu eigenlijk plaatsvond. Wanneer je midden in zo'n proeverij zit, ben je meer met het moment bezig dan met birdseyeview.
Wat betreft de conclusies: boeiende materie. Is het zo dat je in principe misschien drie categorieën van producten kunt formuleren en dat zulks prima is, mits daar open over gecommuniceerd wordt naar de klant:
1. echt ambachtelijk
2. ambachtelijk industrieel
3. grootschalig industrieel.
Voor alle producten is een plaats, mits er geen foute etiketjes geplakt worden op de producten van groep 3.
"Om dit economisch aantrekkelijke tussensegment – 1) het heeft volume, 2) het kan tegen aanvaardbare kosten in retail worden gedistribueerd"
Bovenstaande gecopieerde zin komt uit het rapport. In feite is dat hetgeen er nu gebeurd en zal blijven gebeuren als ik de aanbevelingen in het rapport lees.
De afgelopen 40 jaar in de foodbusiness hebben mij geleerd dat "oude wijn in nieuwe zakken" niet werkt. Eventjes wel, maar dat gaat gauw over. Als de consument niet op z'n bord terugvindt hetgeen hem bij aankoop is beloofd, dat is het gauw over met de pret.
Authentieke producten met een authentieke smaak, vaak op authentieke wijze gemaakt, hebben een bepaalde kostprijs. Een dergelijk product geeft tegenwicht aan de ons veelvuldig voorgeschotelde meuk. Het is niet zo dat een consument een product niet koopt omdat het te duur is. Als je je inspant om de consument duidelijk te maken (laten proeven, uitleggen etc= verkopen dus!!) wat voor product het betreft zal hij/zij gauw geneigd zijn tot aankoop. De herhaling komt dan vanzelf. Onderschat de consument niet, dat wordt al teveel gedaan!
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ambachtelijk ook industrieel kan zijn. Als de fabricant zich maar aan de vastomschreven regels van het recept houdt....
?Om dit economisch aantrekkelijke tussensegment ? 1) het heeft volume, 2) het kan tegen aanvaardbare kosten in retail worden gedistribueerd?
Begrijp ik iets van dit malle EZ gezwam? Begrijp ik het goed (of verkeerd) dat het advies inhoudt dat Nederland de wereld kan veroveren met Old Amsterdam? Want dat is mooi zat? Wat een rare kruideniers die vinden dat het ook wel voor een beetje minder kan....
Zouden de 2 adviseurs/rapporteurs EZ niet wat wijzer advies kunnen geven, bijvoorbeeld dat als Nederland van de Italianen en de Spanjolen de kunst van kazen of hammen wil afkijken, de mooiste producten die er zijn - boerenkaas bijvoorbeeld - ze de kans moet geven om om überhaupt te kunnen bestaan. Met zo?n kaas als uit Tijnje, kun je denk ik Beatrix op pad sturen... maar de praktijk is dat ze Old Amsterdam of Reypenaer meekrijgt.
Ik hoop dat ik verkeerd gelezen heb... als dat zo is komt het door de tranen in mijn ogen. In de paar jaar dat ik over eten schreef heb ik een paar boerenkaasmakers redelijk gedegen leren kennen, en allen vertelden dat de keuringsdiensten er alles aan doen om hen het leven zuur te maken, want ?rauwmelks? wordt eng gevonden. Derhalve zijn de keuringskosten voor rauwmelkse kazen hier hoger, de analyses vele malen frequenter dan in omringende landen, zodat kaasmaken hier een financieel-zware dobber is, en dan doet het Voedingscentrum (en zelfs mijn huisarts) er alles aan om te waarschuwen tegen rauwmelkse kaas, want daar schijn je cholesterol van te krijgen.
Een grote handicap voor boerenkaasmakers is ook dat de reglementering voor rauwmelkse kaas versoepeld (!) is om de industrie terwille te zijn: gedeeltelijk ?thermiseren? (dus verwarmen, dus pasteuriseren tegen het risico) mag ook, en zo kan fabriekskaas (van vijf of tien melkgangen, en van koeien die op mais worden grootgebracht) dus boerenkaas heten. Ik vermoed als kwaaie pier dat de heren adviseurs voor hun advies niet op het idee zijn gekomen om eens een D.O.P. reglement voor de authentieke boeren-Parmezaan te bestuderen, om enig idee van superieure kwaliteit te krijgen. In die D.O.P, herinner ik me bij benadering, wordt geëist dat de verwerkte melk uit de avond- en ochtendmelk van 1 dag moet zijn, en de voeding moet uit gras bestaan - ?s winters wordt er geen kaas gemaakt, wat naar ik begrijp ook fijn is voor de koeien om niet voortijdig versleten te raken.
Heeft hier ooit 1 EZ adviesmeneer bedacht dat het misschien goed zou zijn om de 330 ambachtelijke kaasmakers die er in Nederland nog over zijn (het bedroevende aantal is een nationale schande) te steunen met een B.O.B.? Is er ooit een EZ functionaris op het idee gekomen om hun kazen eens te laten proeven, naast de Old Amsterdam waar ze mee weg lopen omdat die voor ?aanvaardbare kosten? worden gemaakt?
Een van mijn leveranciers nam zulke boerenkazen wel eens mee, naar Japan, en daar vielen ze van hun stoel van verbazing, want Nederlandse boerenkaas is - door de kleine productie, en omdat EZ er alles aan doet om de makers uit te roeien - nimmer de grens overgegaan: ze kennen in onze buitenlanden alleen Uniekaas.
Ook Fransen en ook Italianen zie ik wekelijks omvallen van verbijstering: ze kopen zich (na gedegen proeven en keuren!) helemaal suf bij de Amsterdamse kaaswinkel aan wie ik mijn superieure ganzerillettes (dat is ?huisvlijt?, begrijp ik uit de EZ rapportage) lever - want bij hunnie thuis wordt de daar verkrijgbare ?Goeda? beschouwd als een kaas die je aan kleuters geeft.
En ja, Flipse, ambachtelijk kan industrieel, zo denk ik er ook over, maar dan moet de maker en niet de financiële man zeggenschap hebben over de kwaliteit, niet alleen over het recept maar ook over de inkoop van de grondstoffen en de duurte van de machines... (een gedachte die ik aan een recente mijmering van Dick Veerman ontleen, waarvoor dank).