Zo wordt de wereld van morgen in hoog tempo geschapen. Wie er niet aan meedoet, is uit omdat hij niet kan laten zien hoe hij bijdraagt aan een betere wereld. Maar dat is niet alles. Wie niet meedenkt over de standaards of er geen vragen bij stelt, laat de wereld van morgen aan anderen over.
In de EU moet bijvoorbeeld worden besloten of kernenergie duurzaam is. Of biomassa duurzaam is, lijkt politiek buiten de besluitvormingsagenda te moeten blijven. Wetenschappelijk is dat verrassend omdat biomassacentrales inmiddels gestookt worden met speciaal voor energieopwekking gekapte bomen uit Noord-Amerika en het Oostzeegebied en mogelijk zelfs met versnipperde bomen uit Nederlands bossen. Dat is bepaald onduurzaam. De uitkomst van politieke afwegingen en keuzen bepaalt de type standaarden die ontstaan.
Er komt een rem op de creativiteit van ondernemers, hun innovatiemogelijkheden en hun kansen om zaken te doen met meerdere afnemers. Dat druist in tegen het algemeen belang, maar is wel de manier waarop de digitalisering van voedsel nu begintEen tweede voorbeeld. Is de Europese biodiversiteit het best gediend met een vergaand biologische landbouw of met standaards die de milieu-impact van natuursparende landbouw zorgvuldig meten? Het wetenschappelijk correcte antwoord is: het laatste. Toch kiest Europa daar politiek niet voor, terwijl de biodiversiteit - de reden waarom de Europese Commissie voor biologisch kiest - daar wel bij gebaat is. Daarom zullen zich uiteindelijk ook andere standaards ontwikkelen. Halfbakken, verstandige en tegenstrijdige keuzen zullen zich uiteindelijk doorvertalen in de vele standaards die bedrijven in de hele voedselketen hanteren.
Niemand heeft belang bij het algemeen belang
Geen enkel toeleverend bedrijf of maker van standaards heeft er belang bij om die verwarrende situatie op te lossen. Een eigen standaard voor de eigen zakelijke afnemers met hun eigen consumenten is immers het doel. Het algemeen belang wordt door niemand bewaakt, zelfs niet - zoals de voorbeelden van biologische landbouw en biomassa als 'duurzame' energie laten zien - door de overheid zelf. Dat remt de creativiteit van ondernemers, hun innovatiemogelijkheden en hun mogelijkheden om zaken te doen met meerdere afnemers. Dat druist in tegen het algemeen belang, maar is wel de manier waarop de digitalisering van voedsel nu begint.
Wie zich dat realiseert, zal daarom blij zijn dat tijdens het webinar Global Governance by a No-Body een ander geluid te horen was. Grote spelers uit de wereld van de standaards zeiden dat ze samen willen werken aan het bouwen van een universele taxonomie en de harmonisatie van standaards om verschillende standaards en de ontwikkeling van nieuwe vredig naast elkaar te kunnen laten bestaan. Na een discussie over de noodzaak van harmonisatie en een universele taxonomie vonden Kristian Möller van GlobalG.A.P., Mirjam Karmiggelt van GS1, Marjan de Bock-Smit van Impact Buying, Hans de Gier van Syncforce, en Han Brouwers van Solidaridad elkaar in de wens om er samen voor te zorgen dat die taxonomie en afstemming er komen.
Möller was al in 2020 glashelder over de uitdaging die uiteenlopende normen met zich meebrengen. "We hebben het over harmonisatie van gegevens, maar we moeten het ook hebben over harmonisatie van normen." Dat zei hij omdat er al veel verschillende ecologische, klimaat- en ethische normen voor voedsel zijn en er nog altijd meer bijkomen. Als we niets doen, verkleint dit de mogelijkheden van boeren en tuinders om zaken te doen met verschillende afnemers. Ze moeten immers voldoen aan de eisen van een standaard, logo of een afnemer en kunnen niet meer voldoen aan die van een andere als die liever een andere standaard gebruikt.
De genoemde standaardzetters en applicatiemakers voor standaardgebruikers willen een open tafel inrichten waaraan ze voor het oog van de internationale samenleving democratisch bepalen hoe ze kunnen samenwerken aan interoperabiliteit.Stel je een tomatenteler voor die drie grote afnemers heeft die alle drie licht afwijkende normen hanteren. Hoe kan hij kiezen? In alle gevallen zal hij 2 afnemers verliezen. Daar komen bovendien fundamentele vragen bij kijken. De tomaten-, paprika- of komkommerteler die volgens de EU duurzaam teelt op energie uit biomassa, begaat daarmee volgens voor een duurzame wereld vechtende activisten een misdaad jegens de natuur. De Europese Commissie wil daar niet van horen.
Dat klinkt misschien ongelofelijk saai, maar is onwijs spannend
Open tafel
Aan die verwarring willen de genoemde standaardzetters en applicatiemakers voor standaardgebruikers iets doen door een open tafel in te richten waaraan ze voor het oog van de samenleving democratisch bepalen hoe ze kunnen samenwerken aan zogeheten interoperabiliteit - het uitwisselbaar maken van termen en de normen waarin die zijn samengesteld - om creatief ondernemerschap en innovatie mogelijk te maken.
Om dat te realiseren moet een kritische massa van bedrijven die de standaards gebruiken, mee willen werken. De tweede voorwaarde is dat die bedrijven meewerken in het mondiale publieke belang. Als derde voorwaarde moeten de data het eigendom blijven van de bedrijven van voor tot achter in de keten die die data genereren. Zij bepalen met wie ze die delen en op welke voorwaarden die partijen hun data mogen gebruiken. De standaardzetters realiseren zich immers dat ze slechts gebruikers zijn van data die aan anderen toebehoren. Ze zijn de toegang tot informatie die na bewerking door derden - waaronder zij zelf - veel waarde kunnen hebben. Die waarde en de manier om daarmee om te gaan, moet van degene blijven die de data genereert.
Met die keuzen zijn de intenties en spelregels bepaald. Het bijeenbrengen van de kritische massa van bedrijven om het op de kar te krijgen, is misschien een minder grote stap dan we nu denken. Daarmee komt het ontwikkelen van interoperabiliteit in een permanent democratisch en openbaar te volgen openheid dichterbij.
Het klinkt misschien ongelofelijk saai, maar is onwijs spannend. Ik wil niet verbergen dat het team van Foodlog en Agrifoodnetworks er trots op is het gesprek te hebben mogen organiseren! We hopen in 2022 volgende stappen te kunnen zetten.
De lobby voor een coronapas wordt aangevoerd door de 'digital identity industry'. Een gedifferentieerd landschap met grote en kleine spelers - maar een voorkeur voor blockchain wordt steeds meer duidelijk. Wat betekent dat? Maatschappelijk debat gewenst. https://t.co/9HWTX6HzXV
— Jannes van Roermund (@JannesvanRoermu) December 11, 2021
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
USA: mind your own business.
China: no business without government
NL: polderen
De discussie is interessant.
Piet, GS1 en GlobalG.A.P. zijn mondiaal opererende organisaties, ook in de US en China.
Bedoel je: Amerikanen en Chinezen krijg je nooit samen mee?
Dick Veerman , een video van 1:20 is een beste kluif en nodigt niet uit tot reacties. En in de inleiding (en ik vermoed dat dat in de video niet anders is) missen twee hele belangrijke schakels uit de keten: de consumenten en producenten. En ik vermoed dat die een heel andere visie op transparantie hebben dan de rest van de keten.
Voor de betrokken organisaties geldt vermoedelijk dat ze zich allen zullen profileren als actief voor de consument en het algemeen belang, corrigeer me als ik er naast zit. Maar van de 100 consumenten in de winkelstraat kent niemand GlobalGap, laat staan GS1.
Jopie, daar heb je 100% gelijk in. En dat is precies de reden dat wij ons er druk over maken.
Want de strijd over de basisbegrippen, de normen en de standaards die daarop gebaseerd zijn, is door de transparantie van digitalisering losgebroken. En die maakt de boel gek genoeg eerder intransparant dan transparant omdat de werkelijkheid (neem biomassa en biologisch als 2 gevaarlijke voorbeelden) er definitief een construct door wordt. Dat is angstaanjagend wat mij betreft.
Vanmorgen is een rapport uit van Questionmark dat op zijn manier een standaard zet en bedrijven daar de maat meeneemt.
Het was een boeiend seminar en ik ben het eens met de constatering dat dit een belangrijke ontwikkeling is, ook in het kader van de due diligence discussies die nu op het bord liggen van bedrijven. Ik denk wel dat de discussie niet alleen aan de bedrijven overgelaten moet worden, de overheid speelt een belangrijke rol hierin door in ieder geval de minimumnormen vast te stellen, we moeten een race naar de bodem voorkomen. En daarna kan het voor bedrijven een prachtkans zijn om zich te profileren.