imageWe keken gisteren rond bij een food groothandel - een van de betere in Nederland. Het aanbod is er enorm veel ruimer dan bij AH, Aldi en de anderen waar de consument in Nederland het mee moet doen. Kip in alle soorten, maten en prijzen. Van soepkip, via verschillende rassen boerenkippen tot de koning der kippen, de poulet de Bresse. Groenten en fruit in vele soorten. En ga zo maar door.

We troffen er ook heel wat anders aan. 'NIEUW' - stond op verschillende van die zwarte schaaltjes met daarop een vacuum gezogen stukje vlees. Bijvoorbeeld een schijf Ossobucco. Zo in de magnetron én klaar. Het zag er nog redelijk uit ook (dat is nl. niet zo makkelijk voor elkaar te krijgen). Niks voor ons natuurlijk, want we maken het zelf wel klaar.

Toen bleek er één tussen te zitten die we wel móesten proberen: een gebakken biefstukje!!
Dat kan niks zijn want die moet even knapperen in de pan. We waren verbluft: hoe makkelijk moet 'makkelijk' eigenlijk wezen? Een biefstukje kan toch iedereen in de pan gooien en het kost nauwelijks 3 minuten? Kon dit überhaupt te eten zijn??? Durfden ze zoiets in dit bedrijf aan te bieden?!?! Dit exces onder de vlag 'lekker makkelijk' moesten we dus proberen.
Onze katten hebben genoten - voor onszelf hadden we voor de zekerheid gelukkig ook maar iets anders meegenomen.

Bij de kassa stond een man voor ons - duidelijk iemand die niet voor zijn restaurant kwam inkopen, maar voor zichzelf. Hij had 14 diepvriesmaaltijden: 2 x 7 verschillende en twee grote zakken kattengrit, geen kattenvoer. Tijdens het eten moesten we glimlachen: zou het echt? Maar wat was dan zijn fall back scenario?

Over 2 weken gaan we het hem vragen!
Dit artikel afdrukken