Blue Band moet je op je brood, maar niet op je site smeren. Daar word je afhankelijk van, zelfs al maakt zo'n advertentieplaatje nog niet eens het minste claimpje. Zo schijnt het devies te luiden van de mensen die ‘tegen zijn’.
Maar nou serieus. Hoe moeten de kranten – zelfs die we serieus nemen – overleven zonder adverteerders?
Dat kunnen ze niet.
Hoe kunnen journalisten die besluiten online te gaan, cq. die online beginnen het volhouden zonder betaling?
Niet, dus gaan ze aan de advertenties.
Als ze zich laten betalen voor hun mening is het ernstig. Is het ook ernstig als ze advertenties op hun site toelaten en verder hun eigen gang gaan?
Een oplossing zou zijn om op een site over auto’s advertenties voor margarine, worst, Cup-a-Soup en de pizza’s van Dr Oetker te zetten. En op een site over eten alleen advertenties voor auto’s, laptops en LCD televisies. Het vervelende is alleen dat de adverteerders dat niet willen.
Voor foodlog.nl is het heel eenvoudig. Neppende advertenties en foute suggesties kunnen niet. De adverteerders van zulke producten hebben niet eens de aanvechting hier te willen adverteren. Ze zouden worden afgemaakt. AH Excellent zal hier nooit adverteren. Yoghurts met bosvruchten ook niet en de Knorr vie’s al helemaal niet.
Maar producten waar niks mis mee is, kunnen wel. De mooiste mop? Nou, die zegt dat Blue Band Idee geen fout product is en het is nog waar ook. Unilever brengt er zelfs - anti omega-6 vechter Melchior Meijer, die hier deze week weer even opdook, verklaarde het hier ooit – eindelijk een goede verhouding tussen omega-3 en omega-6 mee. Misschien is het wel geweldig voor ze om hier te staan, omdat we er kennelijk niks over te klagen kunnen hebben. Dat is wat waard. Zowel voor het product als voor ons.
Zelfs als mensen wel klagen, want dan kunnen we die klachten nog eens ontzenuwen ook, al moet ik er niet aan denken daarmee m’n dagen door te moeten brengen voor m’n dagelijks brood en glaasje wijn.
Je kunt natuurlijk ook een heel andere weg kiezen. Al die reclame is natuurlijk storend. Frontaalnaakt.nl, de mooiste vieze site van de wereld, gaat domweg rond met de collectezak.
Zijn lezers die graag meer achtergrond willen bij het eetnieuws dan de media bieden bereid tot donaties? Ik betwijfel het.
Scherpslijpers hier: hoe moet de betere journalist leven of zijn site bekostigen als het niet mag via advertenties om over advertorials (hier streng verboden!) nog maar te zwijgen?
Dat is een relevante vraag, want op de onderstaande poll, antwoord tot op heden een overweldigende meerderheid dat er behoefte is aan betere - lees: onafhankelijke en van het naadje en de kous op de hoogte zijnde - voedingsjournalistiek. Als niemand daarvoor wil betalen, kun je die uiteindelijk op je buik schrijven.
NB: 'versch gekarnde BB' zou hier natuurlijk niet kunnen. Blue Band Idee wel. Jazeker, Misschien wel juist vanwege het relletje dat zou kunnen ontstaan.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Zoals bekend ben ik er een groot voorstander van zaken op scherp te zetten. Maar wat hier gesuggereerd wordt, heb ik zeker niet gezegd. Ik geloof namelijk niet dat het opnemen van een advertentie voor Blue Band (of welke advertentie dan ook) per definitie betekent dat je je onafhankelijkheid verliest. Vrijwel geen kwaliteitsmedium kan zonder advertenties. Maar: zeg me wie bij je adverteert en ik zal je zeggen wie je bent.
Zeker als je, zoals deze site, maar één advertenteerder hebt, heb je te maken met een risicofactor. Je moet je dan als redactie immers voortdurend afvragen of je met je publicaties je broodwinning niet in gevaar brengt. Dat lijkt me weinig argumentatie behoeven.
Er zijn echter vele grijstinten. Om te beginnen weet ik niet hoe de advertentie geworven is. Rechtstreeks of via een mediabureau? Het eerste geval verhoogt de kwetsbaarheid, zeker als zou blijken dat er geen acquisiteur is en de werving gebeurt door de redactie. Een mediabureau gaat wel weer achter een andere adverteerder aan wanneer de eerste zich op de teentjes getrapt voelt.
De vraag is dus hoe bang de redactie is om de adverteerder voor het hoofd te stoten. Een hoofdredacteur zei mij eens dat je pas een goede journalist bent als je een adverteerder ter waarde van een miljoen per jaar had weggejaagd. Volgens dat criterium ben ik trouwens een uitstekende journalist, maar dat terzijde.
Nog even dit. Blue Band is Blue Band en niet eens zo slecht--hoewel je daar nog over kunt discussiëren natuurlijk, want waarom moet je die vetzurenbalans nu eigenlijk per se uit een industrieel smeersel halen? Maar Blue Band is vooral ook Unilever. Dat bedrijf toont met Blue Band wat mij betreft niet zozeer aan eindelijk het goede idee te hebben, maar vooral bereid te zijn met alle gezondheidswinden mee te waaien, want die andere meuk is ook nog op de markt en wordt nog steeds even enthousiast geadverteerd. Een product voor elke gezondheidsideologie, altijd een stukje rots om op te staan hoe erg het ook tegen zit. Het wordt trouwens allemaal op dezelfde Disney-achtige manier geadverteerd. Was Blue Band Idee niet het product dat ervoor zorgde dat je je koters niet meer met een tonijn van een meter of met een hele aardappelzak eieren naar school hoefde te sturen? Zo lang dat liedje van "wat de natuur kan, kunnen wij beter" klinkt, krijgen ze bij mij de handen niet op elkaar, sorry.
Dank voor het compliment voor Frontaal Naakt, al valt er mijns inziens veel in te brengen tegen de kwalificatie 'vieze', zelfs als dat positief is bedoeld.
Het klopt dat ik mensen uitnodig een bijdrage te storten ter bekostiging van Frontaal Naakt, maar de opbrengst daarvan is niet eens voldoende om de kosten te dekken.
De laatste tijd wordt er zelfs helemaal niks gestort. Ik vermoed omdat mijn kritiek op de multiculturele samenleving bij nadere beschouwing toch wat genuanceerder blijkt dan velen aanvankelijk dachten. Ik neem geen stelling tegen stenen des aanstoots als de hoofddoek en het dubbele paspoort en ik heb een hekel aan Geert Wilders, wat mij in de ogen van velen een zelfislamiseerder en zelfs een landverrader maakt.
Met andere woorden: onafhankelijk blijven denken, kost alleen maar geld en levert nooit iets op. De meeste journalisten die bloggen, zullen dat uit liefde moeten doen. Wie geld wil verdienen, moet reclame op zijn site toestaan en uit ervaring weet ik dat de mensen achter die reclame zich onmiddellijk gaan bemoeien met de inhoud van je site.
Ik had Google-ads, maar de afbeeldingen op FN van naakte mannen en vrouwen diende ik binnen 24 uur te verwijderen, werd me door de Google te verstaan gegeven. Anders geen Google-ads.
Nou, die keuze was makkelijk: geen Google-ads.
Natuurlijk staat of valt het zijn van een goede journalist niet met het wegjagen van adverteerders. Laten we dus even verder kijken.
Op de site "Nieuws over kindervoeding" zie ik het volgende staan:
"Nieuws over kindervoeding is een door Scriptum communicatie over voeding geexploiteerde website"
Ga ik naar de site van Scriptum communicatie, dan lees ik daar:
"De voedingsindustrie heeft ons gevonden als leverancier van pakkende, commerciele teksten. Geen loze praat, maar teksten met inhoud. Die maken we bijvoorbeeld voor Flinndal, Wyeth, Becel, Alpro soya en Campina. We schrijven voor hen brochures, mailings, persdossiers en websiteteksten"
En dan stel ik, na te hebben vastgesteld dat die advertentie voor Blue Band duidelijk niet uit de lucht is komen vallen, nog maar een keer de vraag: hoe onafhankelijk ben je dan? Zijn er nog mensen die die vraag ten onrechte vinden?
GJ, je bedoelt: wiens brood men eet, diens woord men spreekt?
Ach Peter, dat 'vieze' is een ironisch gebruik van een gemeenplaats. Ik lees jullie met heel veel plezier omdat frontaalnaakt.nl een van de meest gevatte presentaties is die ik ken van politieke kritiek vanuit de gedachte van een open samenleving (waar ik een groot voorstander van ben). Zoals iemand het op je site zegt: frontaalnaakt.nl is 'heel intelligent geschreven'. Ik zou er dus aan toevoegen 'en gepresenteerd'.
Dank voor die openheid over de opbrengsten van de collectezak, om in de termen van je vriend Rouvoet te blijven. Ik vermoedde al zoiets, al schijnt hetzelfde principe bij Wikipedia wel te werken. Zou het aan Nederland liggen of aan de controversiele onafhankelijkheid?
En toch vind ik dit een heel trieste berusting: "onafhankelijk blijven denken, kost alleen maar geld en levert nooit iets op."
Enorme reserves hoeft het niet op te leveren. Misschien leert de nog steeds verder leeglopende bankenbubbel wel, dat dat zelfs niet moet. Maar als het een vlucht neemt, moet het de blogo-jorunalist wel in staat stellen om hun tijd eraan te kunnen besteden zonder honger te lijden.
Daarom wilde ik het er hier eens over hebben. Ik weiger het te geloven, al denk ik wel dat andere vormen van financiering nodig zijn dan advertenties.
Ik denk dat er genoeg voorstanders van een open samenleving buiten rondlopen. Ik zie dat de kranten in de greep komen van de mechanismen die je beschrijft voor websites. Dat biedt kansen. Ik denk dan ook dat de problematiek diametraal omgekeerd is. Er is behoefte aan meer openheid en intelligentie. De vraag is alleen hoe je het aanbod creëert dat op die 'need' (in de terminologie van Philip Kotler) inspeelt en mensen er de waarde van in laat zien zodat ze het niet willen missen.
Misschien zullen daar bepaalde stijlvormen - soms zijn we, ook hier, dodelijk maar wat ons betreft terecht scherp op een manier die alleen een kleine elite kan velen - wat voor aangepast moeten worden omdat ze te scherp kunnen zijn. Maar niet de onafhankelijk denkende inhoud. Dan maar wat andere stijlbloempjes, maar geen concessies aan de onafhankelijkheid van de inhoud.