In Nederland maken we ons druk over de terugkeer van de wolf. In het zuid-westen van Frankrijk gaat het over de terugkeer van de beer. Een jachtongeval afgelopen weekend gooide olie op het vuur.
Zaterdag 20 november ging het mis in het Franse departement Ariège. In de middag komt er een alarmoproep van een groep jagers op wilde zwijnenjacht bij het plaatsje Seix. Een van de jagers is zwaar gewond aan zijn benen. Een beer zou hem hebben aangevallen. Hij schoot: op enkele meters afstand ligt een dode beer. Een reddingshelikopter voerde de man af naar het ziekenhuis van Foix. De Franse autoriteiten startten meteen een onderzoek.
Voor- en tegenstanders van de beer in de Pyreneeën vliegen elkaar onmiddellijk in de haren. En dat terwijl er net de afgelopen maanden weer gesprekken op gang waren gekomen tussen vertegenwoordigers van alle betrokkenen.
Succesvol uitzetprogramma
Sinds de jaren '90 is Frankrijk begonnen met het uitzetten van bruine beren in de Pyreneeën. De beer was er vrijwel uitgestorven. Het uitzetprogramma heeft succes en de berenpopulatie groeit. Inmiddels leven er zeker 64 beren in het berggebied, aldus La Depêche. En dat stuit op bezwaren van herders, boeren en politici. Die laatsten maken zich zorgen over ongelukken met wandelaars of toeristen. De eersten over het verlies van hun dieren: in de eerste 10 maanden van dit jaar zijn er 625 meldingen gedaan van dode schapen met een beer als verdachte, plus 16 runderen, 17 paarden en ezels en 1 hond.
Het onderzoek spitst zich toe op een aantal vragen. Want hoewel het ongeluk zich voordeed tijdens een wilde zwijnenjacht, was bekend dat er zich eind oktober een berenvrouwtje met 2 welpen in het gebied bevond. Dat had de Franse natuurorganisatie Pays de l'Ours met wildcamera's van het Réseau Ours Brun (het 'netwerk bruine beer') geconstateerd en gedeeld op de sociale media.
En ja, als er beren in de buurt zijn, dan mag je niet zo maar op wilde zwijnenjacht. In de jachtverordening van de Ariège staat het expliciet: als er bewijs is dat zich een beer in het gebied ophoudt, zijn drijfjachten verboden, aldus France3Régions. De jagers protesteren daartegen. Volgens hen zijn beren mobiel en is een jachtverbod omdat er ergens een beer is gezien onwerkbaar. "Als je de hele berg onder een stolp wilt zetten, moet je dat zeggen," moppert Jean-Luc Fernandeze, de voorzitter van de jachtfederatie in het departement.
Onderzoek
Toch willen de autoriteiten precies weten wat er zich heeft afgespeeld. Bijvoorbeeld welke veiligheidsvoorschriften er met de jagers gedeeld zijn. Hoe de jagers over de beer denken. Wat de aangevallen jager precies deed. En vooral: of deze wilde zwijnenjacht echt bedoeld was om alleen op wilde zwijnen te jagen.
Pays de l'ours ('berenland') is er niet gerust op. De organisatie roept het Franse overheidsorgaan Office de la Biodiversité op om de twee weesbeertjes actief te blijven volgen. Ook pleit de organisatie voor opschorten van alle drijfjachten in het gebied. Ze doet een beroep op de lokale jagers in de vallei om "uiterst waakzaam te zijn voor deze ongevaarlijke en nog fragiele welpen."
Dit artikel afdrukken
Voor- en tegenstanders van de beer in de Pyreneeën vliegen elkaar onmiddellijk in de haren. En dat terwijl er net de afgelopen maanden weer gesprekken op gang waren gekomen tussen vertegenwoordigers van alle betrokkenen.
Succesvol uitzetprogramma
Sinds de jaren '90 is Frankrijk begonnen met het uitzetten van bruine beren in de Pyreneeën. De beer was er vrijwel uitgestorven. Het uitzetprogramma heeft succes en de berenpopulatie groeit. Inmiddels leven er zeker 64 beren in het berggebied, aldus La Depêche. En dat stuit op bezwaren van herders, boeren en politici. Die laatsten maken zich zorgen over ongelukken met wandelaars of toeristen. De eersten over het verlies van hun dieren: in de eerste 10 maanden van dit jaar zijn er 625 meldingen gedaan van dode schapen met een beer als verdachte, plus 16 runderen, 17 paarden en ezels en 1 hond.
Het onderzoek spitst zich toe op een aantal vragen. Want hoewel het ongeluk zich voordeed tijdens een wilde zwijnenjacht, was bekend dat er zich eind oktober een berenvrouwtje met 2 welpen in het gebied bevond. Dat had de Franse natuurorganisatie Pays de l'Ours met wildcamera's van het Réseau Ours Brun (het 'netwerk bruine beer') geconstateerd en gedeeld op de sociale media.
En ja, als er beren in de buurt zijn, dan mag je niet zo maar op wilde zwijnenjacht. In de jachtverordening van de Ariège staat het expliciet: als er bewijs is dat zich een beer in het gebied ophoudt, zijn drijfjachten verboden, aldus France3Régions. De jagers protesteren daartegen. Volgens hen zijn beren mobiel en is een jachtverbod omdat er ergens een beer is gezien onwerkbaar. "Als je de hele berg onder een stolp wilt zetten, moet je dat zeggen," moppert Jean-Luc Fernandeze, de voorzitter van de jachtfederatie in het departement.
Onderzoek
Toch willen de autoriteiten precies weten wat er zich heeft afgespeeld. Bijvoorbeeld welke veiligheidsvoorschriften er met de jagers gedeeld zijn. Hoe de jagers over de beer denken. Wat de aangevallen jager precies deed. En vooral: of deze wilde zwijnenjacht echt bedoeld was om alleen op wilde zwijnen te jagen.
Pays de l'ours ('berenland') is er niet gerust op. De organisatie roept het Franse overheidsorgaan Office de la Biodiversité op om de twee weesbeertjes actief te blijven volgen. Ook pleit de organisatie voor opschorten van alle drijfjachten in het gebied. Ze doet een beroep op de lokale jagers in de vallei om "uiterst waakzaam te zijn voor deze ongevaarlijke en nog fragiele welpen."
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Inmiddels leggen de jagers de verantwoordelijkheid neer bij het ONF (Franse staatsbosbeheer).
Er is toestemming (prefectoraal decreet) om in het gebied te jagen, echter wel onder begeleiding van medewerkers van het ONF (was niet het geval). In het verleden is ook in het gebied gejaagd op wilde zwijnen zonder begeleiding van het ONF en zonder dat de jachtvereniging hierop door het ONF werd aangesproken.
Daarnaast vond, volgens de GPS coördinaten, het ongeval plaats nėt binnen de grens van het reservaat (200m). Een grens die niet duidelijk is aangegeven volgens de jagers (noot: bij ons weten de jagers van de verschillende gemeenten de onzichtbare grenzen perfect te liggen).
Ten slotte hangt het gebied vol met cameravallen en zou het ONF op de hoogte zijn geweest van de aanwezigheid van de beren maar heeft het de jachtvereniging hiervan niet op de hoogte gesteld. De applicatie die de aanwezigheid van de beer aanduidt werd pas de dinsdag na het ongeval geupdated.
Ourse tuée en Ariège, l'ONF pointé du doigt : "attention avant d'accuser les chasseurs, le terrain est miné"
Ik lees zojuist dat de jager aan alle kanten fout is. Hij wist dat hij een reservaat betrad waar beren voorkomen. Het reservaat wordt door <l'Office nationale des forêts> onderhouden. De jager wordt naast onnodig doden van een beschermde diersoort ook vervolgd voor "Illegale jacht in een reservaat". (Midi-Libre)
Spreken over jagers is als spreken over muziek. Je hebt ze in allerlei genres. De één voelt zich 200% ecoloog en weet van elk plantje en beestje in de buurt waar die zich bevind en in welke staat. De ander is onverschillig en wil gewoon een troffee voor boven de schouw of op het bureau of op het bord. Hetgeen ze gemeen hebben is dat ze de dood onder ogen durven zien. Iets wat 'wij' sinds tijden hebben uitbesteed aan de industrie buiten de dorp- of stadskern. Vanwege de hygiëne maar misschien ook wel om de gedachte uit te bannen dat mensen dit elkaar ook onderling aan kunnen doen. Ondertussen proberen wij als doven een orkest te dirigeren en lijkt harmonie iets uit een ver verleden (dat misschien wel nooit heeft bestaan).
Toen we hier in 2000 in de Quercy kwamen wonen, was het jachtgebied. Een stel slechtziende oude jagers schoten een hert aan, wat gewond en gillend van de pijn tegen een hek kwam; de honden hebben het vervolgens levend kapot gereten.
Sindsdien heb ik het niet meer op met jagers. Vaak is zondag hier de drukste dag, dan wordt er af en aan gereden met stinkende jeeps, en is er gehuil van honden. Vaak zijn er ook toerist-jagers, en staat er een stinkende file.
#4 Peter Jens: mijn #1 was niet zozeer bedoeld om te raken maar eerder een deelresultante van een jarenlange zoektocht hoe wij, als boerenbedrijf, ons moeten verhouden ten opzichte van de plaatstelijke jachtvereniging. Bij ons in de buurt is de relatie tussen boer, burger en jager een haat- liefde verhouding. Allen hebben ze elkaar nodig, wederzijds verfoeien ze elkaar, terwijl alle partijen niets van elkaar begrijpen. Als buitenstaander is het soms een voordeel om een ongeschreven blad te zijn, je daarom domme vragen kunt stellen en ongebruikelijke dingen te doen om in dat kwetsbare sociale weefsel te plekje vinden.
#5 Dick: ik denk dat het lijden dat je voelt het minste is wat je kunt doen. Soms is het nodig een geliefde te verliezen om meer van hem te houden. Als mens zijn we denk ik te onverschillig omgegaan met de natuur, zijn we ontaard geraakt en koesteren we nu het laatste beetje wat ons rest (en verfoeien we jagers en boeren die het dichtst bij die natuur staan).