Zo'n importverbod is natuurlijk een goed besluit omdat ontbossing CO2 de atmosfeer injaagt, biodiversiteit aantast en de blote aarde gemakkelijker laat opwarmen. Meer bos is beter dan minder bos. Maar het is ook hypocriet. In Europa stond voor er veel mensen kwamen heel veel bos. Dat kapten onze voorouders om dezelfde redenen waarom dit nu elders gebeurt. We hadden landbouwgrond en -productie nodig en - want er waren nog geen kolen, laat staan olie en gas - brandstof. De bomen gingen in de kachel. En het bijzondere is: dat laatste wil de Europese Commissie op voorspraak van commissaris Timmermans juist laten voortbestaan omdat hij geen olie en gas meer wil en vermoedelijk ook geen nucleaire energie.
Ook verwondert het besluit van de EU om minder landbouwproductie te willen realiseren, tot zo'n 10-15% minder. Dat moet dan ergens anders vandaan komen, maar het mag niet via boskap. Het beste is dan om niet te kiezen voor biologisch, want dat kost meer land. Maar uitgerekend de EU kiest dan weer voor biologisch en kan daardoor minder bos aanplanten ter compensatie van de kap elders.
Wie met enig verstand van landbouw, ecologie en klimaatverandering kijkt naar beleidsmakers realiseert zich wat een geweldig wijs besluit de Nederlandse Radboud Universiteit heeft genomen: iedere student (of'ie nou een taalwonder wil worden, rechten, culturele antropologie of sexuologie studeert) moet een basiscursus duurzaamheid volgen. Zulke initiatieven zijn nodig om onze hoogste bestuurders in de toekomst coherente beleidsbesluiten te laten nemen.
We staan voor een wereldwijd complex duurzaamheidsprobleem. Kennis, onderzoek en talent zijn nodig om hiermee om te gaan. Daarom neemt de Radboud Universiteit duurzaamheid blijvend op in al haar opleidingen. https://t.co/f9GMiIY6v1 #jebentnodig pic.twitter.com/HHXC1TMpCh
— Radboud University (@Radboud_Uni) November 18, 2021
Nee! De maatschappelijke plicht van universiteiten is om hun studenten op te leiden tot experts die beschikken over een grondige kennis van hun vakgebied, en daardoor de grenzen van hun eigen kennen en kunnen redelijk kunnen afbakenen. Universiteiten hebben de handen daar meer dan vol aan, lijkt me.
Universiteiten zijn bij uitstek NIET bedoeld om hoofden vol te gieten met modieuze napraatsels, dwz studenten op te voeden tot min kukels in de betekenis van het woord zoals oorspronkelijk bedoeld door de bedenker (Toonder ten, Marten. Tom Poes en het kukel, 1963; Uitgeverij de Bezige Bij).
Eens met Enno. Aan de universiteit moet je opgeleid worden. Tot kritische autonoom denker. Een basis leggen van inhoudelijke vakkennis. Universiteiten houden zich anno 2021 veel te veel bezig met ontwikkeling of frames. Zeer verontrustend.
Hoe breng je toekomstige bovenbazen dan basale natuurkunde, scheikunde, biologie en modelbouw/statistiek bij?
Dat leer je onvoldoende op de middelbare school. Verder niet oneens, want - idd - de science over de toepassing van die vakken is politiek geworden. Dat heeft een reden: als de waarheid waar, kan wel science maar niet de beoefenaar langs de lijn blijven staan.
Betekent wat jullie zeggen, dat er naast de universiteit een 'echte universiteit' nodig is?
Mag ik jullie er op wijzen dat universiteiten van oorsprong aan de kerk gelieerd waren? De grote doorbraken in nou juist de grote natuurkundige vakken vonden buiten de universiteit plaats.
Inderdaad dat Dick "Hoe breng je toekomstige bovenbazen dan basale natuurkunde, scheikunde, biologie en modelbouw/statistiek bij?"
En verder in aanvulling : "kritische autonoom denken en op inhoud kunnen debatteren".
En "wetenschap-kunde ** en filosofie".
** Het HOE doen van goed fundamenteel onderzoek. De inhoudelijke conclusies hangen vooral af van de correctheid van de onderzoeksopzet immers
Eens met Enno (#1), maar op zich wel een goed idee om alle studenten te scholen in 'duurzaamheid'. Het gaat volledig afhangen van de inhoud van die verplichte module of er sprake gaat zijn van 'overdracht van grondige kennis' van het begrip duurzaamheid of van 'hoofden volgieten met modieuze napraatsels'. Je kunt studenten prima scholen in de haken en ogen rond het begrip 'duurzaamheid': Hoe definieer je het, welke aspecten bepalen de 'duurzaamheid' van een product(ieproces), hoe kwantificeer je die op een betrouwbare manier, welke criteria gebruik je voor het vergelijken van de 'duurzaamheid' van verschillende producten of processen, welke trade-offs zijn er (afwenteling van milieu-impact van het ene proces (of product of sector of land/werelddeel) naar het andere), et cetera. Dan leer je studenten om berichtgeving over duurzaamheid/verduurzaming kritisch te beschouwen en hebben ze kennis in huis om zowel de boodschap als de boodschapper te beoordelen op inhoud en eventuele verborgen agenda's ('waarde').
Het wordt pas een probleem als de module frames en ideologieën gaat bevatten, of gesponsord gaat worden door industrie of ngo's.