De sardines gevangen voor de Franse Middellandse Zeekust worden steeds kleiner. Onderzoekers ontdekten waarom. Ze moeten harder werken voor hun eten.
Was een gemiddelde sardien zo'n 10 jaar geleden nog 15 centimeter lang, inmiddels zijn ze gekrompen tot 11 centimeter. En in plaats van 30 gram, weegt een gemiddelde mediterrane sardien nog maar 10 gram. Ook wordt een sardientje van onder de Franse Middellandse Zeekust zelden nog ouder dan 2 jaar, terwijl 5 à 6 jaar een gebruikelijke leeftijd is. De vissers uit de Zuid-Franse vishaven Sète trokken aan de bel, want alleen grote sardientjes zijn commercieel aantrekkelijk.
Wat is er met de sardines aan de hand? Verschillende theorieën deden de ronde. Het zou door overbevissing komen, of door natuurlijke predatoren zoals de tonijn of de dolfijn, of er zou een virus of bacterie in het spel zijn.
Niets van dat al: minder plankton is de reden. En dat is weer een gevolg van de klimaatverandering.
Sardientjes eten plankton. De afgelopen 15 jaar nam de hoeveelheid plankton in de Golfe du Lion, aan de noordwestelijke Middellandse Zeekust, met 15% af, blijkt uit satellietbeelden. Maar ook de grootte van het plankton nam af. En dat is slecht nieuws voor de sardines. Zij moeten harder werken voor hun eten, verder zwemmen, en krijgen er minder voedingsstoffen voor terug.
Dat ontdekten wetenschappers van Ifremer. Zij lieten gedurende 7 maanden 450 sardines in 4 aparte bassins zwemmen, schrijft franceinfo. Ze kregen respectievelijk groot of klein plankton gevoerd, in grote of kleine hoeveelheden. Wat blijkt: klein plankton filteren sardientjes via hun kieuwen uit het water. Dat houdt in dat ze intensiever moeten zwemmen, daarvoor meer energie verbruiken, dus "zichtbaar vermageren", aldus de onderzoekers, en uiteindelijk niet ouder worden dan 2 jaar. Groter plankton eten sardientjes hap voor hap; dat vraagt minder zwemactiviteit en levert de sardine dus meer op. Volgens de onderzoekers groeiden de sardines die groot plankton in grote hoeveelheden kregen, gewoon weer tot de 'oude' grootte van voor 2008 door.
De spannende vervolgvraag luidde natuurlijk: waarom krimpt het plankton? Dat blijkt samen te hangen met veranderingen in het milieu die van invloed zijn op de kwaliteit van het plankton, zoals de hoeveelheid voedingsstoffen die door de Rhone aangevoerd wordt. De stijging van de watertemperatuur, wijzigingen in de atmosfeer- en oceaancirculatie en de stijging van de luchttemperatuur met 0,5 graden Celsius over de afgelopen 30 jaar zijn veranderingen die verband houden met klimaatverandering - en dus niet eenvoudig terug te draaien.
Voor sardineliefhebbers is er een lichtpuntje. De sardines in de Atlantische Oceaan krimpen (nog) niet. Die groeien nog gewoon uit tot 20 centimeter en leven drie keer zo lang als hun mediterrane familieleden.
Dit artikel afdrukken
Wat is er met de sardines aan de hand? Verschillende theorieën deden de ronde. Het zou door overbevissing komen, of door natuurlijke predatoren zoals de tonijn of de dolfijn, of er zou een virus of bacterie in het spel zijn.
Niets van dat al: minder plankton is de reden. En dat is weer een gevolg van de klimaatverandering.
Sardientjes eten plankton. De afgelopen 15 jaar nam de hoeveelheid plankton in de Golfe du Lion, aan de noordwestelijke Middellandse Zeekust, met 15% af, blijkt uit satellietbeelden. Maar ook de grootte van het plankton nam af. En dat is slecht nieuws voor de sardines. Zij moeten harder werken voor hun eten, verder zwemmen, en krijgen er minder voedingsstoffen voor terug.
Dat ontdekten wetenschappers van Ifremer. Zij lieten gedurende 7 maanden 450 sardines in 4 aparte bassins zwemmen, schrijft franceinfo. Ze kregen respectievelijk groot of klein plankton gevoerd, in grote of kleine hoeveelheden. Wat blijkt: klein plankton filteren sardientjes via hun kieuwen uit het water. Dat houdt in dat ze intensiever moeten zwemmen, daarvoor meer energie verbruiken, dus "zichtbaar vermageren", aldus de onderzoekers, en uiteindelijk niet ouder worden dan 2 jaar. Groter plankton eten sardientjes hap voor hap; dat vraagt minder zwemactiviteit en levert de sardine dus meer op. Volgens de onderzoekers groeiden de sardines die groot plankton in grote hoeveelheden kregen, gewoon weer tot de 'oude' grootte van voor 2008 door.
De spannende vervolgvraag luidde natuurlijk: waarom krimpt het plankton? Dat blijkt samen te hangen met veranderingen in het milieu die van invloed zijn op de kwaliteit van het plankton, zoals de hoeveelheid voedingsstoffen die door de Rhone aangevoerd wordt. De stijging van de watertemperatuur, wijzigingen in de atmosfeer- en oceaancirculatie en de stijging van de luchttemperatuur met 0,5 graden Celsius over de afgelopen 30 jaar zijn veranderingen die verband houden met klimaatverandering - en dus niet eenvoudig terug te draaien.
Voor sardineliefhebbers is er een lichtpuntje. De sardines in de Atlantische Oceaan krimpen (nog) niet. Die groeien nog gewoon uit tot 20 centimeter en leven drie keer zo lang als hun mediterrane familieleden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Moraal van het verhaal: niet het warmer worden van onze omgeving met daardoor zeespiegelstijging, doch het daardoor minder groeien van (ons) voedsel zal de echte ramp van de klimaatsverandering zijn.
Ik hoor nog een specialist in Thailand van het Grain Institute ( rijst): "+ 2 C zal betekenen, dat we hier ipv nu 2 a 3 rijstoogsten per jaar en nog maar één hebben. En dat betekent, dat we hier 500 miljoen monden te veel te voeden hebben". Die blijven natuurlijk allemaal op hun veilige plaats zitten, totdat de natuur weer voor een evenwicht gezorgd heeft ( na een massale hongersnood ).
Minder plankton door minder voedingsstoffen uit de Rhone, dus door een schonere Rhone.
Is dat dan ook een gevolg van klimaatverandering?
Het is vrij duidelijk, als je als onderzoeken eden ten dage, klimaatverandering er niet bij haalt, krijg je waarschijnlijk geen funding en doe je geen onderzoek meer.
We leven in een rare wereld.
#1 Harry: misschien dat op andere plekken meer kan worden geoogst. Hier (midden Frankrijk) is, bij de buren na de gerstoogst, eind juli maïs ingezaaid. Afgelopen week is deze van het land afgehaald. De planten waren ongeveer 2m hoog. De korrels in de kolven waren nog niet rijp maar vanwege voorspelde nachtvorst is besloten de maïs te oogsten. Het zou zomaar kunnen dat in de toekomst die vorst achterwege blijft en er na de graanoogst een volwaardige maïsoogst mogelijk is. Het was gisteren 19 graden.
Er zal denk ik een verschuiving plaats vinden van waar en hoe landbouw wordt bedreven. Ik ben benieuwd of dit positief of negatief zal uitpakken voor voedselproductie en of hier scenariostudies voor zijn uitgevoerd.
Dan wordt het hoog tijd weer fosfaat in het wasmiddel te doen.
#2 Klimaatverandering is het kindeke jezus van de milieubeweging.