Het Europees Parlement liet zich vooralsnog niet van de wijs brengen. Het stemde in met de volgende tekst:
§ 94 Recognises that front-of-pack nutritional labels have been identified by international public health bodies such as the World Health Organization as a key tool to help consumers make more informed, more balanced and healthier food choices; stresses that front-of-pack nutrition labelling system, which is consistent with and complementary to dietary guidelines, should help consumers to make healthier food choices by providing them with comprehensible information on the food they consume; calls on the Commission to ensure that a mandatory and harmonised EU front-of-pack nutritional label is developed based on robust, independent scientific evidence and demonstrated consumer understanding, with open access for all market operators including small and medium-sized operators, taking into account the additional burden to food operators and unions; stresses furthermore that to facilitate comparison across products, it should include an interpretive element to provide transparent, comparable and harmonised product information and be based on uniform reference amounts; calls on the Commission to duly take into account the specific characteristics of single ingredient products and products under European quality schemes (PDO, PGI, GI etc.), particularly the invariability of their composition, while stressing that any considerations regarding potential exemptions should be based on scientific reasoning; calls for the establishment of a digital system for the provision of additional voluntary information for food products (EU4healthyfood), and suggests that this information could be provided in a digital manner via a QR code and be retrieved easily by the consumer;
Met name dat 'mandatory' is blijven staanSteuntje in de rug
De tekst zegt dat er een verplicht ('mandatory') keuze-label moet komen in de gehele EU. "Dat is een steuntje in de rug voor de Europese Commissie," zegt Nelleke Polderman, werkzaam bij de Europese consumentenorganisatie BEUC. "Met name dat 'mandatory' is blijven staan." Er is namelijk druk gelobbyd om allerlei uitzonderingen voor elkaar te krijgen, zoals door de roquefort-federatie. De Europese Commissie gaat nu een aantal 'impact assessments' en onderzoeken laten uitvoeren, waarbij de wetenschappelijke onderbouwing de hoofdrol speelt. Zo zullen de EFSA en het Joint Research Center met adviezen komen. Naar verwachting zal de Commissie eind 2022 met een voorstel komen voor een definitieve keuze. Grote kanshebber: de Nutri-Score, het van oorsprong Franse systeem met 5 letters en 5 kleuren, van de groene A naar de rode E.
"En dan begint het hele spel pas", zegt voedingskundige van de Nederlandse Zuivelorganisatie (NZO) Stephan Peters, gevraagd naar zijn verwachting. "Want de Commissie en het Parlement zijn nog helemaal niet akkoord met wélk logo het gaat worden. Daar spelen de impact assessments nog een grote rol bij. En als het Parlement en de Commissie dan groen licht gegeven hebben, moet het voorstel nog door de trilogen." Dat zijn de tripartite overleggen tussen delegaties van de Europese Commissie, het Europees Parlement en de Raad van Ministers. "Ik verwacht dat het nog wel een paar jaar door blijft kabbelen."
Krachtenveld
Hoewel Polderman opgelucht is omdat één voedselkeuzelogo consumenten daadwerkelijk gaat helpen een gezondere keus te maken, verbaast ze zich over het krachtenveld dat recent aan het licht kwam. "Het lijken de kleine producenten te zijn die erop wijzen dat Nutri-Score een bedreiging voor hen en hun mooie producten zou zijn. Maar wat weinig consumenten weten, is dat er achter die herkomstproducten hele grote spelers schuil gaan." Zo is bijvoorbeeld de president van de Confédération générale des producteurs de lait de brebis et des industriels de Roquefort Hugues Meaudre, niet toevallig ook algemeen directeur van Lactalis AOP & Terroirs. Die zuivelgigant produceert 70% van alle Franse roquefort. En ook achter de Parmaham staan grote industriëlen, én grote economische en financiële belangen.
De Franse minister van Landbouw, Julien Denormandie, deed donderdag een oproep om 'de methodologie' van de Nutri-Score aan te passen, zodanig dat de Franse producten, waaronder de kazen met een herkomstbescherming zoals de roquefort, er niet onder lijden.
De minister van landbouw is twee handen op één buik met de grote industriëlen. Maar je mag een gezondheidsinstrument niet om economische redenen denaturerenVolksgezondheid, niet economie
"Minister Denormandie moet zich op het terrein van de volksgezondheid voegen naar het werk van wetenschappers. Op dat gebied moet hij niet proberen grote bedrijven te plezieren. Dit gaat over gezondheid en dat is een interministeriële verantwoordelijkheid", reageert Serge Hercberg, de Franse voedingswetenschapper die aan de wieg van de Nutri-Score stond. "De minister van landbouw is twee handen op één buik met de grote industriëlen. Maar je mag een gezondheidsinstrument niet om economische redenen denatureren". Hercberg wijst erop dat de Nutri-Score niet voor niets al in 7 landen in gebruik genomen is. Dat is te danken aan de rigoureuze wetenschappelijke onderbouwing en inderdaad, het belang van de volksgezondheid. "We hebben te maken met zulke grote problemen, obesitas, diabetes, hart- en vaatziekten. Alles wat de Nutri-Score doet, is erop gericht om het de consument gemakkelijk te maken de gezonde keus te maken. Rood is niet 'verboden', maar wijst erop dat dat product met mate geconsumeerd dient te worden." Natuurlijk zijn herkomst, streek en kwaliteit prachtige culturele aspecten, "maar cultuur is niet hetzelfde als een hoge nutritionele kwaliteit."
Om zijn tegenstanders de wind uit de zeilen te nemen, herhaalt Hercberg onvermoeibaar dat de Nutri-Score een vergelijkingsinstrument is. Het vergelijkt op een standaard manier de voedingswaarde per 100 gram van een bepaald product. En nee, het is geen perfect instrument. Maar het is objectief, wetenschappelijk onderbouwd en in lijn met nationale voedingsrichtlijnen, die ook per productgroep ingericht zijn. Op dit moment is een wetenschappelijk comité bezig de Nutri-Score te verfijnen. Opnieuw, op wetenschappelijke basis. Zo overweegt Hercberg een zwarte rand toe te voegen voor ultrabewerkt voedsel. Belangrijk vindt Hercberg het dat uit onderzoeken keer op keer blijkt dat consumenten het label snappen, en dat ze hun aankoopgedrag aanpassen. Minder D en E, meer A en B. En dat komt de volksgezondheid uiteindelijk ten goede.
Gezondheidsclaims
Maar daar vindt Hercberg Peters op zijn pad. "Ik vraag het me af of de Nutri-Score die gezondheidsclaim echt waar kan maken. Mocht de keus straks op de Nutri-Score vallen en het label verplicht gesteld wordt, dan zou ik willen dat de EFSA ook gaat kijken of het klopt, dat het logo echt tot gezondere keuzes leidt bij de consument." Peters vraagt zich met name af of de verschuiving binnen de productgroep optreedt - zoals de bedoeling is - of binnen het consumptiemoment. Dan ruilt de consument zijn volle yoghurt met fruit in voor choco-ontbijtgranen met een A, die beter scoren maar ongezonder zijn.
Wordt aan die voorwaarden voldaan, dan ziet Peters wel een potentiële winnaar in de Nutri-Score. Al verwacht hij niet dat het label ooit verplicht zal worden. Daarvoor zijn de krachten te groot, de (economische) belangen te uiteenlopend en de communicatie van het Nutri-Score-team te 'agressief'. "Je kunt niet alleen uitgaan van het gezondheidsaspect. Je moet altijd ook rekening houden met economische, ecologische en cultuuraspecten," aldus Peters. Hij denkt dat het pro Nutri-Scorekamp zich in de eigen voet schiet door te hameren op gezondheid. Daarmee maakt het label onnodig vijanden die zich gebruskeerd voelen omdat hun cultuur 'vergeten' wordt.
REPLAY
— Michel Mompontet (@mompontet) October 19, 2021
Notre bon Roquefort contre le méchant Nutriscore, le grand enfumage de la semaine avec à la manoeuvre les industriels de l'agro alimentaire.
C'est le menu de notre édito d'hier dans le 18/20 de France Info Tv, salutaire.
A partager...ou pas pic.twitter.com/ESRetJx5qp
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wat is er op tegen, als een bepaald product diepdonkerrood of zelfs F = paars wordt ? IK zou pas voorzichtig worden, als roquefort c.s. een D of zelfs C zou krijgen, want is geen roquefort meer.
Wat dacht u overigens van vocht op fles, waar een gevaarlijk gif in zit, namelijk alcohol ?
Die nutriscore verwart een aantal zaken. En neemt een aantal zaken niet mee.
Zoals vetten, waarover hier al uitgebreid discussie gevoerd is.... al sinds FL bestaat misschien. Geraffineerde vetten, of niet, de vetbasis en die vetten als 'carrier' van micronutriënten , het grote verschil russen O3, O6 en O9, etc.
Goede olijfolie mag van mij een nutriscore A krijgen... niemand drinkt dat puur, en uiterst gezond met balsamico in een salade (met fèta ;), de opname van 'stofjes' uit die salade ook verbeterend. Essentieel onderdeel van het MD.
Rauwe lijnzaadolie? Zwarte komijnolie? Waar zoveel waardevolle eigenschappen aan toegeschreven worden.... AA+ !
Zoutere kaas slechter? Misschien gebruik je die dan minder uitbundig (of als alternatief voor Jozo in maaltijden, hoe zit het met de nutriscore van een pak ('normale' Jozo met aardolie jodium/ Keltisch zee)zout?), wordt die wel gegeven? Kaas met vele gezonde microflora (zoals Roquefort)? Of met mierikswortel, of knoflook en kruiden? Rauwmelks, gethermiseerd of gepasteuriseerd? Is magere yoghurt echt wel beter dan volle?
Parmaham zonder uiterst schadelijk conserveermiddel slechter scorend dan lichter gezouten ham mét?
Sinaasappelsap minder goed dan IJsthee met minder suikers of aspartaam?
Welke factoren worden er allemaal niet meegewogen, welke kennis wordt gebruikt?
Het verhaal kan héél lang gemaakt worden.
Het enorm vertekende beeld dat voorgeschoteld wordt misleidend. En ook juist vaak de industrie dienend (al is het goed dat bij kant en klaar verborgen zaken als suikers duidelijk gemaakt worden).
Zou het kunnen, Frank, dat jij een ander functioneel ontwerp in je hoofd hebt?
Die vraag stellen is hem beantwoorden Dick, jou DNA is anders? Maar dat is geen inhoudelijk antwoord! En heb ik niets aan in mijn ontwikkeling.... zoals om deze vraag te begrijpen. Nu klinkt het als een aanval op mijn licht getrapte teentjes, door allerlei aanvallen tevoren hier :( Maar dat is misschien helemaal niet je bedoeling, en als compliment... of vraag... bedoeld?
Een alternatief voor die nutriscore verzinnen?
Natuurlijke diëten? Met Roquefort - ook - als mooie optie? Fabrieksshit vermijden? (waarmee ik lang niet alles uit 'de fabriek' veroordeel... mijn natuurlijk gefermenteerde zoute olijven, gefermenteerde zoute sojasaus en 10% vette Griekse yoghurt (noodzakelijk voor de échte tsatsiki) - etc - komen ook uit een 'fabriek'). Niet zo discutabel doen met die scores die een scheef beeld veroorzaken... back to basics... en wat natuurlijk, in populaties en onderzoeken, is 'bewezen' (waarschijnlijk gemaakt). Het totale voedingsplaatje is wat telt. Bepaalde (veel) fabrieksshit hoort daar niet bij. Maar hoe dát te be/veroordelen? (er zijn een aantal zaken die ik zeker niet zal kopen... en soms met mate al weet ik dat dit niet echt geweldig is). Uiteindelijk draait het om kennis/ motivatie (bijbrengen). Te beginnen op scholen. Een politiek aandachtspunt dat ontbreekt, meestal.
Dit puntensysteem is geen oplossing, maar juist (uiting/ versterken van) kennisgebrek.
Of een dieet gezond is, wordt niet bepaald door afzonderlijke ingrediënten, als kaas, olijven, boter, rijst, pasta, vleeswaren, etc. Wel door de verhoudingen van die ingrediënten in maaltijden.
Ik denk dat veel discussie wordt voorkomen door de Nutriscore te beperken tot kant& klaarmaaltijden en snacks. Pizza's, cereals, stoombakjes, diepvries maaltijden, etc. Snacken moet je denk ik zowiezo beperken.
(Een maaltijd, bestaande uit couscous, champignons, een uitje, veldsla, gebakken peer en pistachenoten, op smaak brengen met wat blokjes Roquefort (score dieprood E) daar is niets mis mee.)