Duurzame en diervriendelijke akkerbouw- en varkenshouderijvernieuwer Annechien ten Have-Mellema is een goede bekende op Foodlog. In Trouw publiceerde ze gisteren een opvallende opinie. Ze raadt collega-boeren, die door de overheid en de publieke opinie wordt aangeraden duurzaam en diervriendelijk te worden, af die weg in te slaan.
Ten Have schrijft: Ik ben een veehouder die diervriendelijk werkt. Met mijn man en zoon heb ik een bedrijf met varkens, akkerbouw en biogas. Onze varkens zitten in een tweesterren-huisvesting. Dat betekent dat onze kraamzeugen in een vrijloopkraamstal werpen. Staarten worden niet gecoupeerd, onze dieren kunnen naar buiten en ze hebben stro. Ik krijg regelmatig collega-varkenshouders langs die zeggen: ‘Dat wil ik ook!’ In alle eerlijkheid moet ik ze dat afraden. De belemmeringen en hindernissen die ik tegenkom – bij aspecten als afzet van producten, financiële risico’s en regelgeving – zijn simpelweg te groot.
Dat zegt ze omdat de overheid wetten en regels maakt op allerlei deelgebieden waar niet aan te voldoen valt omdat ze samen een zooitje ongeregeld zijn en tot een commercieel niet tot nauwelijks aantrekkelijk te maken product leiden. Ten Have gaf het goede voorbeeld met een vernieuwend stalconcept, maar roept het komende kabinet op te komen "met een totaalaanpak, waarbij het over dierenwelzijn gaat en tegelijk ook over milieu, klimaat, gezondheid en omgevingskwaliteit. ‘Integraal’ dus."
Als die aanpak er is, zet ze graag de deur weer open voor collega's en wil ze hen wél positief adviseren om te verduur- en verwelzijnen.
Ten Have schrijft: Ik ben een veehouder die diervriendelijk werkt. Met mijn man en zoon heb ik een bedrijf met varkens, akkerbouw en biogas. Onze varkens zitten in een tweesterren-huisvesting. Dat betekent dat onze kraamzeugen in een vrijloopkraamstal werpen. Staarten worden niet gecoupeerd, onze dieren kunnen naar buiten en ze hebben stro. Ik krijg regelmatig collega-varkenshouders langs die zeggen: ‘Dat wil ik ook!’ In alle eerlijkheid moet ik ze dat afraden. De belemmeringen en hindernissen die ik tegenkom – bij aspecten als afzet van producten, financiële risico’s en regelgeving – zijn simpelweg te groot.
Dat zegt ze omdat de overheid wetten en regels maakt op allerlei deelgebieden waar niet aan te voldoen valt omdat ze samen een zooitje ongeregeld zijn en tot een commercieel niet tot nauwelijks aantrekkelijk te maken product leiden. Ten Have gaf het goede voorbeeld met een vernieuwend stalconcept, maar roept het komende kabinet op te komen "met een totaalaanpak, waarbij het over dierenwelzijn gaat en tegelijk ook over milieu, klimaat, gezondheid en omgevingskwaliteit. ‘Integraal’ dus."
Als die aanpak er is, zet ze graag de deur weer open voor collega's en wil ze hen wél positief adviseren om te verduur- en verwelzijnen.
Als zelfs Annechien ten Have-Mellema de moed dreigt te verliezen door belemmeringen en hindernissen, dan wordt het toch tijd dat Den Haag gaat luisteren, lijkt me!
Carolien, dat dacht ik ook. Maar ze heeft dan ook heel wat meegemaakt; vanaf de zijlijn heb ik het met enige regelmaat van wat dichterbij mogen volgen.
Wat ik me vooral afvraag, is dit: hoe moet de overheid dat doen, een integraal kloppend beleid maken waar boeren, verwerkers en detailhandel commercieel mee uit de voeten kunnen?
Ik maak me grote zorgen, want ik zie dat het antwoord op die vraag cruciaal is, maar niet zo gesteld wordt. In plaats daarvan komt iedereen met oplossingen. Misschien wel voor het verkeerde of alleen zijn eigen uitdaging en ambities. Dat gaat lekker zo!
#1, Ik zie het zo; de overheid denkt nu, o ze zitten op het randje van hun kunnen, laten we ze nog een duwtje geven.
Er zijn nog maar weinig boeren en steeds meer mensen aan de zijlijn die van alles roepen zonder dat ze er verstand van hebben. Dierenactivistenclubs schieten als paddenstoelen uit de grond. Politieke groeperingen die elkaar na papegaaien over allerlei eisen( kalenderlandbouw) ,kringlooplandbouw (zonder te weten waar het overgaat) verdienmodellen (zonder concreet te worden) biodiversiteit ( en maar blijven bouwen en verstenen) etc.
Het wordt er niet leuker op alleen maar lastiger. Ik zie in mijn omgeving jonge boeren bij bosjes afhaken met dit beleid en sentiment en ik kan ze geen ongelijk geven.
Maar dan halen we het eten wel uit het buitenland en maar hopen dat er geen grenzen gesloten worden.
Ik had het stuk gelezen. Heel goed verhaal. Maar:
Annechien ten Have-Mellema produceert voedsel. En voedsel is er heel veel. En van de producenten wordt verwacht dat ze dan concurreren met de rest van de wereld.
Ze produceert met een twee sterren huisvesting. Heel goed, zou iedereen moeten doen. Ze produceert (voor een groot deel ) haar eigen voer. Door heel veel mensen in de periferie uitgelegd als het ultieme kringloop model. (niet de mijne trouwens, op die grond is heel goed tarwe en koolzaad (olie) te telen).
Ze heeft haar eigen merknaam. Al weer door velen uitgelegd als de manier om je te onderscheiden. (net afgelopen dag de melktapperij als voorbeeld gehoord).
Allemaal onderdeel van de transitie die zo nodig plaats moet vinden. We gaan nu toe naar 25 % biologische landbouw (ben ik voor). Maar in Farm to fork (wat een titel) ben ik niet tegen gekomen hoe de EU garandeert dat die biologische boeren dan een inkomen gaan verdienen, wanneer het voedsel in de schappen komt te liggen naast gangbaar geproduceerd en geïmporteerd biologisch eten.
Voedselproducenten zullen dus scherp aan de wind moeten, met goede producties en optimale bemesting. Ja, dat heeft effecten. Laten we regels opstellen om die effecten tegen te gaan.
Ik durf te stellen: wanneer de voedselproductie niet op de een of andere manier ingekaderd en beschermd gaat worden dan zijn alle maatregelen, dan is alle regelgeving een end of pipe oplossing. En niet realistisch.
Net vandaag gehoord dat het niet meer gaat om voedsel productie. Het zou gaan om het leveren van diensten. Dat zal goed betaald gaan worden. Graag een garantie, maar ik geloof er niets van. Want als de diensten wat veel zijn, wat gaat er dan gebeuren ?
En mijn stelling is ook: als er een tekort aan voedsel is, laten de liberale partijen dan maar in de regering zitten.