Nederlanders met ernstig overgewicht maken zich tegenwoordig minder druk over hun eigen gewicht. Je comfortabel voelen in je eigen lichaam is belangrijk, maar toch is deze stijging niet per se goed nieuws, zegt de bekende mediacardioloog Janneke Wittekoek op RTL. Ze maakt zich zorgen over de gezondheidsgevolgen van de dik-is-ook-best-ok campagnes van de afgelopen jaren.
Tussen 2018 en 2020 zei 26% van de ernstig te zware Nederlanders tevreden te zijn over hun gewicht. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van het CBS. Tussen 2015 en 2017 was dit percentage nog maar 22%.
De groeiende tevredenheid over een te hoog gewicht, is mogelijk het gevolg van de eveneens gegroeide aandacht in de media voor te dikke modellen en campagnes die dikke mensen anti-stigmatiseren met zogeheten body positivity. Modellen 'met een maatje meer' zijn inmiddels gemeengoed. Het maatje 36 of 50 maakt niet uit. Je moet je lekker voelen in je eigen lijf.
Wittekoek zegt blij te zijn met mensen die psychisch lekker in hun vel zitten. Verder ziet ze ook de andere kant van de zaak. "Ik ben blij als mensen zich gelukkig voelen. Daar is niks mis mee. Maar ik kijk er wel vanuit mijn klinische blik naar. Van daaruit gezien zijn deze cijfers wel zorgwekkend. Of je het verder mooi vindt of lelijk is niet interessant, het gaat puur om gezondheid."
Wie met ernstig overgewicht bij Wittekoek in de spreekkamer belandt, kan niet doen alsof er niets aan de hand is. Als ze overgewicht constateert, voelt ze de verplichting daar iets aan te doen. "Ik moet daar wat mee. Ik kan niet zeggen: 'ah, dat valt allemaal wel mee'."
Tussen 2018 en 2020 zei 26% van de ernstig te zware Nederlanders tevreden te zijn over hun gewicht. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van het CBS. Tussen 2015 en 2017 was dit percentage nog maar 22%.
De groeiende tevredenheid over een te hoog gewicht, is mogelijk het gevolg van de eveneens gegroeide aandacht in de media voor te dikke modellen en campagnes die dikke mensen anti-stigmatiseren met zogeheten body positivity. Modellen 'met een maatje meer' zijn inmiddels gemeengoed. Het maatje 36 of 50 maakt niet uit. Je moet je lekker voelen in je eigen lijf.
Wittekoek zegt blij te zijn met mensen die psychisch lekker in hun vel zitten. Verder ziet ze ook de andere kant van de zaak. "Ik ben blij als mensen zich gelukkig voelen. Daar is niks mis mee. Maar ik kijk er wel vanuit mijn klinische blik naar. Van daaruit gezien zijn deze cijfers wel zorgwekkend. Of je het verder mooi vindt of lelijk is niet interessant, het gaat puur om gezondheid."
Wie met ernstig overgewicht bij Wittekoek in de spreekkamer belandt, kan niet doen alsof er niets aan de hand is. Als ze overgewicht constateert, voelt ze de verplichting daar iets aan te doen. "Ik moet daar wat mee. Ik kan niet zeggen: 'ah, dat valt allemaal wel mee'."
In TEDx Sydney liet Kelli Jean Drinkwater zien hoe dikke mensen zich voelen en waarom ze om emancipatie vragen.
Je kunt ze alleen helpen als ze geholpen willen worden en je iets te bieden hebt waarmee ze ook aan de slag kunnen.
@#1. Of mensen wel of niet tevreden zijn met hun overgewicht maakt niet uit voor hun gezondheidsrisico, ze moeten dus beide geholpen worden.
Wat goed dat Janneke Wittekoek het gesprek aangaat over gewicht met mensen in haar spreekkamer. Gelukkig zijn er steeds meer artsen die dat gesprek aan durven gaan. Want wat Kelli Jean Drinkwater bespreekt staat los van 'tevreden zijn met je gewicht'. Haar verhaal gaat over de vetfobie van anderen en hoe discriminerend en stigmatiserend dat kan zijn.
'Tevreden zijn over je gewicht' is een breed begrip en kan onderdeel zijn van tevreden zijn met jezelf, zelfcompassie en acceptatie. Maar ik ben nog nooit iemand tegengekomen met ernstig overgewicht die niet liever een normale BMI wilde. En een beetje zelfliefde is echt nodig wanneer je gezond in het leven wilt staan. En misschien wel een start om wat gezonde gedragsveranderingen door te voeren.
Er is echter een belangrijk andere observatie. Want je bent niet of dik óf dun. Iemand die ernstig overgewicht heeft kan blijvend 5 tot 15 procent afvallen. Maar de kans is heel klein dat meer gewichtsverlies duurzaam is. Dus zelfs als alle mensen met ernstig overgewicht met een arts als Janneke Wittekoek aan de slag gaan, dan nog houden we in Nederland een grote diversiteit aan lichaamsgewichten. De kans bestaat dat wanneer een patiënt met ernstig overgewicht bij Wittekoek in de spreekkamer komt, hij of zij al tien procent is afgevallen en dagelijks tussen de 10- en 11.000 stappen loopt en net gestopt is met roken. Dan heeft deze patiënt iets voor elkaar gekregen wat het merendeel van haar patiënten niet lukt. Maar de kans dat deze patiënt ooit een gezonde BMI krijgt is erg klein. De kans dat deze patiënt deze gedragsverandering volhoudt is echter groter wanneer hij of zij dit kan accepteren en tevreden en trots is met wat er is bereikt.
Hopelijk gaan we toe naar meer preventie op jongere leeftijd en gaan we overgewicht zien als een gevolg van onze obesogene samenleving die het mensen met de verkeerde genen heel erg moeilijk maakt. Waardoor we in spreekkamers, sportscholen of zelfs bij de tandarts gewoon het gesprek durven en kunnen aangaan over overgewicht: 'Ik zie dat je te zwaar bent, ik ga er vanuit dat je bekend bent met de consequenties. Wil je het erover hebben?"
Huib #3 om sociale en maatschappelijke (en economische) acceptatie.
Huib #3
"Nu ontstaat de suggestie dat er meer dikke mensen onverantwoordelijk met hun gezondheid en - zo is de redenering er meteen achteraan - met de centjes voor de gezondheidszorg omspringen".
Kan het ook zo zijn vanuit zorg om (onnodig) ongemak en ziek en zeer, wetende dat er maatregelen mogelijk zijn om het grotendeels te voorkomen.
En dan je laatste vraag ook te beantwoorden.
Kennis van zaken geeft vaak een ander licht op zaken.
Zou bewustwording, van verschillende oorzaken, geen belangrijke rol kunnen spelen?