Nederlanders met ernstig overgewicht maken zich tegenwoordig minder druk over hun eigen gewicht. Je comfortabel voelen in je eigen lichaam is belangrijk, maar toch is deze stijging niet per se goed nieuws, zegt de bekende mediacardioloog Janneke Wittekoek op RTL. Ze maakt zich zorgen over de gezondheidsgevolgen van de dik-is-ook-best-ok campagnes van de afgelopen jaren.
Tussen 2018 en 2020 zei 26% van de ernstig te zware Nederlanders tevreden te zijn over hun gewicht. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van het CBS. Tussen 2015 en 2017 was dit percentage nog maar 22%.
De groeiende tevredenheid over een te hoog gewicht, is mogelijk het gevolg van de eveneens gegroeide aandacht in de media voor te dikke modellen en campagnes die dikke mensen anti-stigmatiseren met zogeheten body positivity. Modellen 'met een maatje meer' zijn inmiddels gemeengoed. Het maatje 36 of 50 maakt niet uit. Je moet je lekker voelen in je eigen lijf.
Wittekoek zegt blij te zijn met mensen die psychisch lekker in hun vel zitten. Verder ziet ze ook de andere kant van de zaak. "Ik ben blij als mensen zich gelukkig voelen. Daar is niks mis mee. Maar ik kijk er wel vanuit mijn klinische blik naar. Van daaruit gezien zijn deze cijfers wel zorgwekkend. Of je het verder mooi vindt of lelijk is niet interessant, het gaat puur om gezondheid."
Wie met ernstig overgewicht bij Wittekoek in de spreekkamer belandt, kan niet doen alsof er niets aan de hand is. Als ze overgewicht constateert, voelt ze de verplichting daar iets aan te doen. "Ik moet daar wat mee. Ik kan niet zeggen: 'ah, dat valt allemaal wel mee'."
Tussen 2018 en 2020 zei 26% van de ernstig te zware Nederlanders tevreden te zijn over hun gewicht. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van het CBS. Tussen 2015 en 2017 was dit percentage nog maar 22%.
De groeiende tevredenheid over een te hoog gewicht, is mogelijk het gevolg van de eveneens gegroeide aandacht in de media voor te dikke modellen en campagnes die dikke mensen anti-stigmatiseren met zogeheten body positivity. Modellen 'met een maatje meer' zijn inmiddels gemeengoed. Het maatje 36 of 50 maakt niet uit. Je moet je lekker voelen in je eigen lijf.
Wittekoek zegt blij te zijn met mensen die psychisch lekker in hun vel zitten. Verder ziet ze ook de andere kant van de zaak. "Ik ben blij als mensen zich gelukkig voelen. Daar is niks mis mee. Maar ik kijk er wel vanuit mijn klinische blik naar. Van daaruit gezien zijn deze cijfers wel zorgwekkend. Of je het verder mooi vindt of lelijk is niet interessant, het gaat puur om gezondheid."
Wie met ernstig overgewicht bij Wittekoek in de spreekkamer belandt, kan niet doen alsof er niets aan de hand is. Als ze overgewicht constateert, voelt ze de verplichting daar iets aan te doen. "Ik moet daar wat mee. Ik kan niet zeggen: 'ah, dat valt allemaal wel mee'."
In TEDx Sydney liet Kelli Jean Drinkwater zien hoe dikke mensen zich voelen en waarom ze om emancipatie vragen.
Janneke Wittekoek gaat iets te kort door de bocht.
Laten we ons niet focussen op mensen met overgewicht die dat helemaal oké vinden, maar laten we mensen met overgewicht die daar ongelukkig mee zijn met al onze kennis en inzichten helpen (als ze dat vragen).
Kelli Jean Drinkwater vraagt om wat anders.
Precies #1 , iedereen die zich terecht of onterecht zorgen maakt om ontwikkelingen in de samenleving lijkt de sterke neiging te hebben om het top-down te willen oplossen middels wetgeving en repressie. Dat terwijl de vrije wil ons hoogste goed is. Het leidt enkel tot een totalitaire samenleving. Laat daarom de vraag het aanbod sturen. De kans op duurzaam succes met behoud van de vrije wil is vele malen groter.
Ik ben wel benieuwd wat het onderzoek precies zegt over die 4%. Zijn er minder obese mensen die zich schuldig voelen, of die minder last hebben van fatshaming? Dat zou op een positieve ontwikkeling duiden. Zijn er ineens 4% meer mensen die het geen zak kan schelen dat ze ongezond dik zijn? Daarop wordt wel gereageerd door de artsen, althans, in de berichtgeving. Dan nog is de vraag of dat goed of slecht is. Nu ontstaat de suggestie dat er meer dikke mensen onverantwoordelijk met hun gezondheid en - zo is de redenering er meteen achteraan - met de centjes voor de gezondheidszorg omspringen.
Jan Peter #1 , waar vraagt Kelli Jean Drinkwater dan om denk je?
Maarten #2 , wat is de vraag en wat het aanbod en hoe zie je die gestuurd worden?
Huib #3
"Nu ontstaat de suggestie dat er meer dikke mensen onverantwoordelijk met hun gezondheid en - zo is de redenering er meteen achteraan - met de centjes voor de gezondheidszorg omspringen".
Kan het ook zo zijn vanuit zorg om (onnodig) ongemak en ziek en zeer, wetende dat er maatregelen mogelijk zijn om het grotendeels te voorkomen.
En dan je laatste vraag ook te beantwoorden.
Kennis van zaken geeft vaak een ander licht op zaken.
Zou bewustwording, van verschillende oorzaken, geen belangrijke rol kunnen spelen?
Huib #3 om sociale en maatschappelijke (en economische) acceptatie.