1 min
Naar aanleiding van het kritische eindrapport Meten en Berekenen Stikstof van de Commissie Hordijk besloot het kabinet tot maatregelen om te ontsnappen aan juridische procedures na de uitgifte van natuurvergunningen. Nico Gerrits volgt het dossier zowel juridisch als biochemisch al 2 decennia en geeft zijn indruk van de deugdelijkheid.
Minister Schouten stelde afgelopen vrijdag voor elk plan of project waarvoor een zogeheten passende beoordeling wordt vereist, te beoordelen op een maximale afstand van 25 kilometer. Daarbinnen moet de aanvrager van een natuurvergunning rekening gehouden met het effect van stikstofdepositie op kwetsbare natuur. Verder weg dan 25 kilometer kijken we bij vergunningverlening dus niet meer.
Aan de ene kant geeft dat wat lucht aan agrarische bedrijven in bijvoorbeeld Drenthe. Zij hoeven bij een passende beoordeling niet meer te onderzoeken in hoeverre hun bedrijf eventueel schade zou kunnen aanrichten aan duinvegetaties op de Waddeneilanden. Aan de andere kant zijn nu (industriële) bouwprojecten en wegenaanleg de klos. Dergelijke activiteiten en nieuwe infrastructuur kwamen tot nu toe weg met een effectberekening tot een maximale afstand van 5 kilometer. Het ministerie geeft in essentie aan voortaan landbouw en niet-landbouw gelijk te willen behandelen.
Verandert er verder nog iets? De strijd tegen piekbelasters gaat gewoon door. De totale emissie van ammoniak (NH3) en stikstofdioxides (NO2) moet nog altijd drastisch naar beneden en de nog altijd onbegrijpelijk lage rekengrens van 0,005 mol/ha.jr voor negatieve effecten blijft bestaan. Wel wordt extern salderen ingewikkelder want dat kan niet meer buiten een straal van 25 kilometer.
De laatste zin van de Kamerbrief stelt:
“Het kabinet is ervan overtuigd dat met deze onderbouwde keuze binnen de huidige systematiek meer perspectief voor economische ontwikkelingen wordt geboden ….”
Het Kabinet heeft kennelijk niet begrepen dat de universele toepassing van zijn 25 kilometergrens ingrijpende consequenties heeft voor niet-agrarische projecten. Lokale overheden of partijen onderling in een gebied zullen moeten beslissen wie zijn activiteiten opgeeft of gedwongen moet worden die op te geven. Daarmee staan alle denkbare juridische procedures alweer op scherp.
Dit artikel afdrukken
Aan de ene kant geeft dat wat lucht aan agrarische bedrijven in bijvoorbeeld Drenthe. Zij hoeven bij een passende beoordeling niet meer te onderzoeken in hoeverre hun bedrijf eventueel schade zou kunnen aanrichten aan duinvegetaties op de Waddeneilanden. Aan de andere kant zijn nu (industriële) bouwprojecten en wegenaanleg de klos. Dergelijke activiteiten en nieuwe infrastructuur kwamen tot nu toe weg met een effectberekening tot een maximale afstand van 5 kilometer. Het ministerie geeft in essentie aan voortaan landbouw en niet-landbouw gelijk te willen behandelen.
Verandert er verder nog iets? De strijd tegen piekbelasters gaat gewoon door. De totale emissie van ammoniak (NH3) en stikstofdioxides (NO2) moet nog altijd drastisch naar beneden en de nog altijd onbegrijpelijk lage rekengrens van 0,005 mol/ha.jr voor negatieve effecten blijft bestaan. Wel wordt extern salderen ingewikkelder want dat kan niet meer buiten een straal van 25 kilometer.
De laatste zin van de Kamerbrief stelt:
“Het kabinet is ervan overtuigd dat met deze onderbouwde keuze binnen de huidige systematiek meer perspectief voor economische ontwikkelingen wordt geboden ….”
Het Kabinet heeft kennelijk niet begrepen dat de universele toepassing van zijn 25 kilometergrens ingrijpende consequenties heeft voor niet-agrarische projecten. Lokale overheden of partijen onderling in een gebied zullen moeten beslissen wie zijn activiteiten opgeeft of gedwongen moet worden die op te geven. Daarmee staan alle denkbare juridische procedures alweer op scherp.
Voor het berekenen van stikstofneerslag, nodig voor het aanvragen van een natuurvergunning, gaat een vaste afstandsgrens van 25 kilometer gelden. Dat schrijft minister Carola Schouten in een brief aan de Tweede Kamer. #aanpakstikstof
— Ministerie van Landbouw, Natuur & Voedselkwaliteit (@minlnv) July 9, 2021
Lees meer https://t.co/mQZyRNrv31 pic.twitter.com/aRQ1qoHwrc
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Als een boer meer dieren wil houden zal bestaande huisvesting emissiearm gemaakt moeten worden om ruimte te creeeren voor een nieuwe stal..
Waarom deze systematiek niet voor het bouwen van huizen?? Maak eerst een bestaande wijk energiezuinig en gebruik de gewonnen ruimte voor de bouw van een nieuwe woonwijk. Met de bedragen die nu voor een huis betaald worden kan er veel gerealiseerd worden!
Hetzelfde met wegen. Eerst verder elektricificeren en met de gewonnen ruimte een nieuwe weg aanleggen.
Zo blijft grijze depositie grijs en groene depositie groen. En alles wordt meteen duurzamer.
Tja, het wordt misschien wel lastiger (voor bijv. die wegenbouwers), maar misschien was het dat al en wordt nu pas duidelijk hoe groot de impact is?
Een boerenbedrijf zit op één plek en doet daar zijn uitstoot, de auto's op een snelweg doen hun uitstoot over de gehele lengte van de weg. Ja, dat is lastig, maar de impact is er dan ook naar. Die weg is nu eenmaal tig kilometer lang en inderdaad heel veel groter dan één boerenbedrijf. Een oplossing zoeken wordt dan dus lastiger. Men kwam tot nu toe inderdaad makkelijk weg. Het is dus goed dat dat ophoudt.
De vraag is hoe dit uitwerkt.
Gelet op de depositie binnen 25km zou voor NH3, 30% moeten neerslaan en 10% voor NOx. Daar komt nog overheen dat industrie met een schoorsteen en warmte alsnog over de 25km afkap kan gaan tillen. Zoals Nico al aangeeft zal lokaal elkaar in de weg zitten.
Daarmee is de woningbouw en MKB, wegverkeer en nog steeds de boer, de klos. Probleemverschuiving, zonder duidelijke onderbouwing. Vrees dat het geen stand houdt.
Edit: Hoogveen beschermen in het Wierdense veld, 108m2 kosten 40 miljoen, ook nog een drinkwaterwinningsplek, in de praktijk is het hoogveen niet in het veld te vinden aldus Geesje Rotgers en 2 ecologen in artikel. Wie houdt nu wie voor de gek?
En om het feest compleet te maken; Tovervloeren, mais of bio maakt geen (significant) verschil.
Samenvattend;
De gemiddelde emissies +/- standaarddeviatie van bedrijfsgemiddelden bedroeg:
• Methaan: 189 +/- 54 kg CH4 per dierplaats per jaar,
• Ammoniak: 13,4 kg +/- 3,2 kg NH3 per dierplaats per jaar
• Lachgas: 0,59 +/- 0,24 kg N2O per dierplaats per jaar.
Nu kan Aerius weer aan het rekenen waar de natuur NU het slechtst is na deze >5 km en géén verschil in emissie stallen.
Ook kan Brabant het beleid volledig in de prullenbak gooien
NOx quotum per auto.
Rijd ik 5000 of 50.000km per jaar?
Gewoon aftikken per liter verbruikte brandstof.