Milieudefensie laat in een persbericht weten dat de rechtbank Noord-Nederland de inzet van bestrijdingsmiddelen in de omgeving van Natura2000-gebieden zonder vergunning van de Wet Natuurbescherming verbiedt.
De uitspraak betreft alle teelten die een negatieve invloed kunnen hebben op een Natura2000-gebied. Voor lang bestaande teelten kunnen uitzonderingen worden gemaakt.
De rechter oordeelt dat telers de genoemde vergunning moeten aanvragen voor drainage of het gebruiken van bestrijdingsmiddelen. Voorafgaand aan zulke bedrijfsactiviteiten moeten ze wetenschappelijk (laten) aantonen dat hun activiteiten geen aantasting veroorzaken van het zogenoemde Natura 2000-gebied (beschermd natuurgebied) of daar een bijdrage aan leveren. Zonder die zekerheid mag de overheid geen toestemming verlenen. De uitspraken heeft ingrijpende gevolgen voor landbouw en legt de bewijslast volledig bij boeren.
Elke vereniging of stichting die opkomt voor de belangen van de natuur kan de overheid nu dwingen om handhavend op te treden tegen telers die zonder vergunning bestrijdingsmiddelen gebruiken of verdroging veroorzaken bij beschermde natuurgebieden. Milieudefensie Westerveld had de provincie om handhaving gevraagd toen telers zonder vergunning Wet natuurbescherming een stuk land inrichtten voor lelieteelt. De provincie vond dat hiervoor geen vergunning nodig is en wees het verzoek af. Milieudefensie ging daarom in beroep bij de rechtbank.
Aan deze uitspraak ligt dezelfde Europese wetgeving, de Habitatrichtlijn, ten grondslag die in mei 2019 leidde tot de ondergang van het Programma Aanpak Stikstof (PAS) dat Nederland sindsdien in de nog altijd voortdurende stikstofcrisis stortte.
De zaak kan uiteindelijk ook van belang zijn voor de toekomst van waterwinning door de waterleidingbedrijven in en rond natuurgebieden. In verschillende Natura-2000 wordt water gewonnen voor Nederlandse consumenten.
De uitspraak betreft alle teelten die een negatieve invloed kunnen hebben op een Natura2000-gebied. Voor lang bestaande teelten kunnen uitzonderingen worden gemaakt.
De rechter oordeelt dat telers de genoemde vergunning moeten aanvragen voor drainage of het gebruiken van bestrijdingsmiddelen. Voorafgaand aan zulke bedrijfsactiviteiten moeten ze wetenschappelijk (laten) aantonen dat hun activiteiten geen aantasting veroorzaken van het zogenoemde Natura 2000-gebied (beschermd natuurgebied) of daar een bijdrage aan leveren. Zonder die zekerheid mag de overheid geen toestemming verlenen. De uitspraken heeft ingrijpende gevolgen voor landbouw en legt de bewijslast volledig bij boeren.
Elke vereniging of stichting die opkomt voor de belangen van de natuur kan de overheid nu dwingen om handhavend op te treden tegen telers die zonder vergunning bestrijdingsmiddelen gebruiken of verdroging veroorzaken bij beschermde natuurgebieden. Milieudefensie Westerveld had de provincie om handhaving gevraagd toen telers zonder vergunning Wet natuurbescherming een stuk land inrichtten voor lelieteelt. De provincie vond dat hiervoor geen vergunning nodig is en wees het verzoek af. Milieudefensie ging daarom in beroep bij de rechtbank.
Aan deze uitspraak ligt dezelfde Europese wetgeving, de Habitatrichtlijn, ten grondslag die in mei 2019 leidde tot de ondergang van het Programma Aanpak Stikstof (PAS) dat Nederland sindsdien in de nog altijd voortdurende stikstofcrisis stortte.
De zaak kan uiteindelijk ook van belang zijn voor de toekomst van waterwinning door de waterleidingbedrijven in en rond natuurgebieden. In verschillende Natura-2000 wordt water gewonnen voor Nederlandse consumenten.
Dit hakt er in!
Leliepercelen worden intensief bespoten, dus zo naast een natuurgebied was het welhaast een provocatie van die teler. Steeds maar weer grenzen opzoeken, sommige boeren kunnen het niet laten. En krijgen nu het lid op de neus.
Als je niet meer mag spuiten blijven over:
1) biologische teelt
2) blijvend grasland met de koeien in de wei.
Maar zelfs daarbij wordt misschien een (onmogelijk?) bewijs van onschadelijkheid verplicht.
Optie 2 past landschappelijk beter bij een natuurgebied en levert weinig ammoniak.
Dus hoop ik niet dat Milieudefensie ook dat gaat blokkeren.
Het voorzorgsbeginsel begint te regeren.
Niemand mag nog een auto besturen indien men kan aantonen dat men geen ongeluk zal gaan veroorzaken.
Was wel te verwachten, alle activiteiten die natura2000-gebieden aantasten komen onder de loep.
Gezien de impact van verdroging (drainage, beregening, verharding etc.) op het natura-2000 gebied zal dit voor de landbouw een zeer lastig te nemen hindernis zijn in de vergunningverlening.
Drinkwaterontrekkingen zie ik niet als een probleem, volgens mij zijn die al vergund voor aanwijzing van het natura-2000 gebied.
Wanneer bij een Natura2000-gebied waterwinning wordt toegepast, dan wordt de natuur aldaar volledig beïnvloed door die waterwinning en kan een Natura2000-gebied met waterwinning niet de status van natuurgebied hebben.
Piet Hoogland,
Daar heb je gelijk in m.i., door de drinkwaterontrekking (en industriele ontrekkingen) krijg je waarschijnlijk nooit het oorspronkelijke natuurgebied terug en wellicht is in gevallen ook een goede staat van instandhouding niet (of nauwelijks) te bereiken!
Het punt wat ik wilde maken is dat de drinkwaterontrekking volgens mij wel goed vergund is vanuit het verleden maar veel landbouwontrekkingen niet.
Nu ga jij waarschijnlijk schrijven dat de landbouw dus opdraait voor de nadelige gevolgen van drinkwaterontrekking!!!
En dan schrijf ik weer, de landbouw heeft er teveel vertrouwen in gehad dat het met de natuurbescherming wel los zou lopen.