De Duitse minister van Landbouw Julia Klöckner vindt de Nederlandse Eurocommissaris Frans Timmermans - verantwoordelijk voor de Green Deal - geen goede bestuurder omdat hij als groene activist zou optreden bij de onderhandelingen om tot een nieuw Europees Gemeenschappelijk Landbouw Beleid (GLB) te komen. En niet alleen zij.
Dat nieuws meldde Politico als eerste op basis van een verklaring van de Duitse minister. Daarin verklaart Klöckner dat de ministers van alle lidstaten vinden dat commissaris Timmermans' felle pleidooien voor een groener landbouwbeleid dat in overeenstemming moet zijn met zijn Green Deal "het vertrouwen in de Commissie in haar rol als eerlijke bemiddelaar ondermijnen". Volgens Klöckner is er consensus over het feit dat de Commissie er goed aan zou doen om de Raad en het Parlement te respecteren in hun rol van wetgever. "Het is een kwestie van constructief naar oplossingen toewerken. Ik dring er derhalve bij iedereen op aan zijn steentje bij te dragen tot een snelle en succesvolle afronding van de triloog [het overleg tussen de drie, red]. De lidstaten zijn daartoe bereid."
De verklaring van Klöckner is een reactie op de druk die de Commissie op de EU-lidstaten heeft gezet om megastallen te verbieden. De landbouwministers van de lidstaten willen dat niet omdat zulk beleid boeren tot niet rendabel te krijgen bedrijfsvoeringen veroordeelt. Door het verzet van landen tegen de hoge groene ambities liepen vorige maand de gesprekken over het aanstaande GLB vast. Dat gebeurde naar het schijnt na een 10 minuten durende tirade van Timmermans over het gebrek aan groene ambitie bij de Europese Raad onder het Portugese voorzitterschap.
Klöckner suggereert dat Timmermans een deal over het GLB blokkeert. Politico citeert een naamloze EU-official die zegt dat de Duitse minister makkelijk praten heeft. Timmermans zou juist voorstellen op tafel leggen om de impasse te doorbreken. Daar willen de landen als collectief echter niet aan en hij krijgt daar nu een rode kaart voor.
Onderwijl zit Timmermans gevangen tussen twee vuren. Klimaatactivisten zoals Greta Thunberg vinden zijn Green Deal veel te slap omdat hij biomassa als duurzame brandstof niet afwijst. De landenministers vinden hem daarentegen te groen en proberen hem als bestuurder te diskwalificeren om hun zin te krijgen voor een landbouwbeleid dat meer bij de status quo van pappen en nathouden past.
Dat nieuws meldde Politico als eerste op basis van een verklaring van de Duitse minister. Daarin verklaart Klöckner dat de ministers van alle lidstaten vinden dat commissaris Timmermans' felle pleidooien voor een groener landbouwbeleid dat in overeenstemming moet zijn met zijn Green Deal "het vertrouwen in de Commissie in haar rol als eerlijke bemiddelaar ondermijnen". Volgens Klöckner is er consensus over het feit dat de Commissie er goed aan zou doen om de Raad en het Parlement te respecteren in hun rol van wetgever. "Het is een kwestie van constructief naar oplossingen toewerken. Ik dring er derhalve bij iedereen op aan zijn steentje bij te dragen tot een snelle en succesvolle afronding van de triloog [het overleg tussen de drie, red]. De lidstaten zijn daartoe bereid."
De verklaring van Klöckner is een reactie op de druk die de Commissie op de EU-lidstaten heeft gezet om megastallen te verbieden. De landbouwministers van de lidstaten willen dat niet omdat zulk beleid boeren tot niet rendabel te krijgen bedrijfsvoeringen veroordeelt. Door het verzet van landen tegen de hoge groene ambities liepen vorige maand de gesprekken over het aanstaande GLB vast. Dat gebeurde naar het schijnt na een 10 minuten durende tirade van Timmermans over het gebrek aan groene ambitie bij de Europese Raad onder het Portugese voorzitterschap.
Klöckner suggereert dat Timmermans een deal over het GLB blokkeert. Politico citeert een naamloze EU-official die zegt dat de Duitse minister makkelijk praten heeft. Timmermans zou juist voorstellen op tafel leggen om de impasse te doorbreken. Daar willen de landen als collectief echter niet aan en hij krijgt daar nu een rode kaart voor.
Onderwijl zit Timmermans gevangen tussen twee vuren. Klimaatactivisten zoals Greta Thunberg vinden zijn Green Deal veel te slap omdat hij biomassa als duurzame brandstof niet afwijst. De landenministers vinden hem daarentegen te groen en proberen hem als bestuurder te diskwalificeren om hun zin te krijgen voor een landbouwbeleid dat meer bij de status quo van pappen en nathouden past.
Green Deal = honger. --> meer import voedsel--> Exit EU boeren door te hoge kostprijs.
Voor de lezers: het Europese Parlement wil 10% landbouwgrond uit productie + 25% biologisch areaal. Dat zou 15% minder productie in totaal kunnen betekenen. Het EP zit dus op een straffere lijn dan de ministers waar minister Klöckner het over heeft.
Op Foodlog sprak Carolien Makkink onlangs haar verbazing over uit over de wensen van het EP. In de 2e Kamer waarschuwde haar op zijn Iers uitgesproken voornaamgenoot Caroline vd Plas (BBB) daar ook voor omdat de wereldvoedselvoorraad maar 11 weken is.
De vraag stelt zich: is het een boerofielbelangen onderwerp of een reëel onderwerp waar niet-boeren geen verstand van hebben omdat ze los van de werkelijkheid zijn geraakt?
We zijn er zo aan gewend geraakt dat de winkels vol liggen, dat de factor voedselzekerheid sterk onderbelicht is geraakt in de hele discussie over landbouw. 10% uit productie en 25% biologisch geeft beduidend minder voedselproductie. Als dit gemiddeld over de EU is zou je nog de minder geschikte gronden kunnen aanwijzen om uit productie te nemen. Het risico is echter dat elk land het gaat doen.
Nederland wordt steeds als exportland van voedsel neergezet, maar netto zijn wij een importland (zie www.clo.nl). Er zijn toenemende problemen in de wereld met temperatuurstijging en verzilting waardoor grond ongeschikt wordt voor landbouw. Laten we dus zuinig zijn op de hoog-productieve gronden.
Overigens is ook volgens Timmermans zelf biologische teelt niet de enige manier om te verduurzamen.
Dus: wel verduurzamen maar ook de voedselzekerheid in het oog houden.
Klöckner is nog veel te lief voor Timmermans en zijn souffleur Samson, met pek en veren het parlement uitsturen zou de enigste juiste optie zijn, wat een aanfluiting met nul verstand van voedselvoorziening deze heren.
Als de hongerkoning een budget had gekregen was het allemaal veel makkelijker geweest l. Nu wordt hij van het kastje naar de muur gestuurd en weer terug. Je zou bijna medelijden met hem krijgen..