1 min
Al tien jaar hebben we het erover op Foodlog: het schuurt in de productieketen van de ingeblikte tomaten. Verhalen over illegalen, bootvluchtelingen, tomatenslaven en mensenrechtenschendingen vliegen ons soms om de oren. De misstanden werden ook al aan de kaak gesteld door politici, ngo's als Oxfam en tv-programma's als de Keuringsdienst van Waren. Het oude probleem heeft weer een nieuwe aflevering.
Het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel (CBL, de koepel van supermarktorganisaties) en vakbond FNV "gaan onderzoek doen in de productieketen van de ingeblikte tomatenhandel," melden beide organisaties in een persbericht. "Doel is om eind juli in kaart te hebben welke specifieke risico’s op schendingen van mensenrechten zich in de Italiaanse tomatenketen voordoen en welke verbeteringen nodig zijn."
Een extern bureau gaat in Italië veldonderzoek doen en zoekt de verschillende partijen die in de keten actief zijn op. Uiteindelijk moet het tot aanbevelingen komen "hoe de Nederlandse deelnemers in de keten een positieve verandering in gang kunnen zetten."
De tomatenketen blijkt een 'hoog-risico-keten'. "We willen vaststellen hoe het zit met het naleven van mensenrechten," zegt FNV-bestuurder Jos Hendriks in het AD. "We weten van de Italiaanse vakbonden dat met name de maffia een flinke vinger in de pap heeft in deze tomatenhandel. Er zijn zelfs collega's vermoord die dit aan de kaak stelden. Kijk, de regels en wetten in dit land deugen. Maar in de praktijk is het een ander verhaal", zegt Hendriks. In hoeverre wil je het als Nederlandse supermarkt op je geweten hebben dat je producten verkoopt waar het productieproces niet van door de beugel kan?’’
Ook de supermarkten 'pakken hun verantwoordelijkheid' - tot nu toe hielden ze boot af - en vinden het essentieel inzicht te krijgen in hoe de keten precies in elkaar steekt. Alleen dan kun je stappen zetten om positieve verandering teweeg te kunnen brengen. Het onderzoek zal zich toespitsen op de rol die supermarkten, fabrikanten en organisaties die kwaliteitscertificaten uitreiken, spelen bij het zetten van stappen om de positie van werknemers te verbeteren.
Mocht je denken dat de FNV en supermarkten dit uit pure goedertierendheid gaan aanpakken, dan heb je het mis. Het onderzoek krijgt ondersteuning van twee andere partners in het IMVO-convenant Voedingsmiddelen (een convenant voor internationaal maatschappelijk ondernemen), te weten het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Federatie Nederlandse Levensmiddelenindustrie (FNLI). Volgens het convenant moeten alle leden hun risico's in kaart brengen én aanpakken. Want daar is het uiteindelijk om te doen.
"Het belangrijkste komt natuurlijk ná het onderzoek: hoe zorgen we dat de richtlijnen van OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) en Verenigde Naties ten aanzien van mens en milieu worden toegepast bij de teelt, de oogst, het transport en de verwerking van de tomaten?”, vraagt Hendriks.
Dit artikel afdrukken
Een extern bureau gaat in Italië veldonderzoek doen en zoekt de verschillende partijen die in de keten actief zijn op. Uiteindelijk moet het tot aanbevelingen komen "hoe de Nederlandse deelnemers in de keten een positieve verandering in gang kunnen zetten."
De tomatenketen blijkt een 'hoog-risico-keten'. "We willen vaststellen hoe het zit met het naleven van mensenrechten," zegt FNV-bestuurder Jos Hendriks in het AD. "We weten van de Italiaanse vakbonden dat met name de maffia een flinke vinger in de pap heeft in deze tomatenhandel. Er zijn zelfs collega's vermoord die dit aan de kaak stelden. Kijk, de regels en wetten in dit land deugen. Maar in de praktijk is het een ander verhaal", zegt Hendriks. In hoeverre wil je het als Nederlandse supermarkt op je geweten hebben dat je producten verkoopt waar het productieproces niet van door de beugel kan?’’
Ook de supermarkten 'pakken hun verantwoordelijkheid' - tot nu toe hielden ze boot af - en vinden het essentieel inzicht te krijgen in hoe de keten precies in elkaar steekt. Alleen dan kun je stappen zetten om positieve verandering teweeg te kunnen brengen. Het onderzoek zal zich toespitsen op de rol die supermarkten, fabrikanten en organisaties die kwaliteitscertificaten uitreiken, spelen bij het zetten van stappen om de positie van werknemers te verbeteren.
Mocht je denken dat de FNV en supermarkten dit uit pure goedertierendheid gaan aanpakken, dan heb je het mis. Het onderzoek krijgt ondersteuning van twee andere partners in het IMVO-convenant Voedingsmiddelen (een convenant voor internationaal maatschappelijk ondernemen), te weten het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Federatie Nederlandse Levensmiddelenindustrie (FNLI). Volgens het convenant moeten alle leden hun risico's in kaart brengen én aanpakken. Want daar is het uiteindelijk om te doen.
"Het belangrijkste komt natuurlijk ná het onderzoek: hoe zorgen we dat de richtlijnen van OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) en Verenigde Naties ten aanzien van mens en milieu worden toegepast bij de teelt, de oogst, het transport en de verwerking van de tomaten?”, vraagt Hendriks.
Nederlandse supermarkten vinden het essentieel dat mensenrechten in ketens worden geborgd. Daarom gaan het CBL en de @FNV onderzoek doen naar de Italiaanse tomatenketen. Meer informatie hierover: https://t.co/Wu0tYVeRNi @FNLI_nl @minbuza
— CBL (@cblnieuws) May 17, 2021
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nog even terug gegaan naar een ouder artikel op Foodlog en wat informatie opgehaald.
Franse onderzoek - L'Empire de l'Or Rouge - (Imperium van het rode goud) heeft 2 jaar in beslag genomen. De gelijknamige documentaire werd in 2017 en nog een aantal keren daarna uitgezonden. Het gelijknamige boek en de DVD zijn ook verkrijgbaar.
De terreinen van de fabrikanten van bekende Italiaanse tomaten producten staan tegenwoordig vol met blauwe vaten van 230kg tomatenpuree uit China om er 'Italiaanse producten' van te maken. Het loon van de plukkers in China is ca. 0,01 euro per kilo, daar hebben wij geen antwoord op. Bovendien is Italië veel te klein om voldoende tomaten aan de industrie te leveren.
De meeste Italiaanse tomatenproducten worden gemaakt met tomaten uit China als grondstof. Om de industriële tomatenteelt in Italië niet dood te laten bloeden worden de goedkoopste arbeidskrachten als redmiddel ingezet zoals migranten. Hetzelfde gebeurt in Californië.
Fragmenten uit de recensie in Midi-Libre: Wij eten allemaal tomatenconcentraat uit China.
Het onderzoek van de journalist Jean-Baptiste Malet begon in de Vaucluse (F):
'In 2011 ontdekte ik dat de conservenfabriek Le Cabanon in de Vaucluse (F) in 2004 door het Chinese leger was opgekocht. Verbaasd over de aanwezigheid van het Volksleger op een terrein dat zo ver verwijderd is van militaire aangelegenheden, vroeg ik om een ontmoeting met de managers van het Chinese bedrijf.
Toen ze me weigerden te ontvangen, ging ik naar de site. Stel je mijn verbazing voor toen ik door de poort grote blauwe vaten zag met 230 kilo concentraat, met het etiket "Made in China". Deze ontdekking achtervolgde me en ik wilde terugkeren. Waarom "Made in China" vaten in het midden van de Provence?
De helft van de wereldproductie van industriële tomaten is geconcentreerd in drie productiegebieden: Californië, Italië en China. In China, is het vooral Xinjiang. Voor mijn onderzoek heb ik de velden en fabrieken van deze grote produktiegebieden bezocht en de belangrijkste leiders ontmoet.
We eten allemaal Chinese tomatenpuree zonder het te weten. Deze tomaten worden in Xinjiang geoogst, soms door kinderen of gevangenen. Ze worden omgevormd in fabrieken en reizen dan per trein door China. In Tianjin, worden de vaten verscheept over de hele wereld. Naar Afrika, of Europa, waar dit concentraat wordt verwerkt. "Italiaanse tomaten" betekent niets: je kunt 5% Italiaanse tomaten mengen met 95% Chinese tomaten, in een blikje doen of er een Italiaanse saus van maken.
De Italiaanse fabrikanten zijn de oorzaak van de opkomst van China als belangrijke speler in de tomatenindustrie. Zij zijn degenen die China gingen uitrusten. Italië was lange tijd de nummer één bestemming voor het Chinees tomatenconcentraat. Met dit concentraat beschikten zij over een zeer goedkoop product, dat vervolgens naar de rest van Europa werd uitgevoerd, nadat het in Italiaanse kleuren werd gehuld.
De hele mensheid consumeert industriële tomaten. Het is de meest toegankelijke handelswaar van het kapitalistische tijdperk. Zelfs de armste mensen op deze planeet - zij die van minder dan een dollar per dag moeten rondkomen - consumeren ze.'
- Maarrrr.....
De tomatenpuree die in bulk wordt aangevoerd wordt in China van sojabonenvezels uit Afrika, zetmeel, dextrose en kleurstof voorzien om de textuur, het uiterlijk en vooral de winstgevendheid te beïnvloeden, zónder dit op de labels te vermelden! Zie vanaf 2:05 in video Vimeo, Engels. De Italiaanse wantoestanden worden eerder belicht.
De documentaire L'Empire de l'Or Rouge (TV2 InfraRouge) heb ik HIER nog teruggevonden, Franstalig zonder ondertiteling, 1 uur 9 min.
--------
Wat mij betreft, hoge importheffing op de spotgoedkope tomatenprut uit China die als grondstof voor de Italiaanse tomatenproducten t.b.v. de rest van Europa worden gebruikt. Het loon kan dan in Italië omhoog, maar trekt wel een enorme stroom migranten aan die nog geen werk hebben.