De EU krijgt te maken met een tekort aan stikstof uit dierlijke meest als al het vee in de Unie gevoerd moet worden met grondstoffen van eigen gronden. Als we geen kunstmest meer gebruiken, leidt dat vervolgens tot lagere opbrengsten van de plantaardige landbouw. Omdat de input van meststoffen daalt, daalt ook de productie.
De WUR-analyse gaat uit van de kringloop van stikstof. Door afname van de beschikbare hoeveelheid veevoer neemt de dierlijke productie met zo’n 30% af. Dat resulteert in een daling van de plantaardige productie met zo’n 10%. Dat heeft als positief effect een verminderde milieudruk en geen ontbossing van regenwouden meer, maar ook een verminderd aanbod voor consumptie en daardoor hogere voedselprijzen. Door voortdurende stikstofverliezen zonder toevoeging van kunstmest boert de EU echter uiteindelijk haar gronden uit en daalt de productie verder.
Om de productie op peil te houden, zal de landbouw uiteindelijk kringlooplandbouw op moeten geven. Dat kan door kunstmest te gaan gebruiken. Omdat dat niet de bedoeling is van kringlooplandbouw, kan ook veevoer uit de buurt binnen de EU importeren soelaas bieden. Oekraïne is daarvoor de meest voor de hand liggende origine.
Om het stikstofgat te dichten moet dan ook de import van veevoer vanuit de Amerika's (Zuid en Noord) worden vervangen door import uit Oekraïne of door toch weer kunstmest te gaan gebruiken en dus kringlooplandbouw binnen de EU zelf op te geven. Uiteraard moet tevens geconcludeerd worden dat Oekraïne - net als Zuid- en Noord-Amerika - de EU alleen van veevoer voor 'kringloopmest' kan blijven voorzien als het land kunstmest gebruikt. Het ligt dan ook meer voor de hand om minder veevoer te importeren en zelf direct kunstmest te gebruiken voor plantaardige teelt in de EU.
De analyse toont voor de goede verstaander aan dat kringlooplandbouw een concept is dat de aarde langzaam maar zeker uitboert.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Kringlooplandbouw bestaat niet. Bestond niet en zal nooit bestaan!
Neen, Hendrik J. Kaput omdat de WUR het nu schrijft, bestaat vanaf nu kringlooplandbouw in Wageningen niet. Al is een longread geen wetenschappelijk paper. Dus misschien ben ik te positief. Maar voordat kringlooplandbouw ook in Den Haag niet meer bestaat zijn we echt een kabinetsperiode verder. Formeel bestaat overigens in Brussel duurzame elektra uit biomassa ook nog, en in Nederland (behalve Den Haag) is men erachter dat dit nogal onduurzaam is.
:-)
Als propagandist van Isaac Asimov zou ik zeggen lees On Chemistry.
Wouter. Het exploiteren van biomassa is ook gewoon een vorm van landbouw. En net als bij Asimov zijn de nutriënten het hoofdthema. RWE sleet ze aan de cementindustrie.
Het is een ontluisterend overzicht wat overigens veel lezers niet zal verbazen. Kringlopen zijn leuk, tot je er cijfers aan vastplakt. De WUR stelt dat door uitvoer van mest "de mineralenbalans beter in evenwicht komen en zullen de verliezen veel geringer zijn". Op dit moment wordt 4,2 % van de in Nederland geproduceerde dierlijke mest geëxporteerd. Nu worden droge en natte mest op één hoop gegooid, dus is het geen eerlijke vergelijking, uitgedrukt in fosfaat wordt 20% geëxporteerd (uitgedrukt in stikstof 8%), vooral in de vorm van kippenmest korrels.
De export naar overige landen (zonder Duitsland, België en Frankrijk) is in 2020 met 25 % gestegen, naar 1,2% in fosfaat. In Brazilië, Argentinië en Oekraïne staan ze nog niet echt op de kade om op de vrachten Nederlandse mest op te wachten en zullen ze voorlopig gewoon kunstmest blijven gebruiken. Die de Nederlandse veehouderij dan via veevoer weer importeert.
En toch is er op Foodlog elke week wel een bijdrage waarin de tekorten aan dierlijke mest breed uitgemeten worden. Denkt iemand er dan wel eens bij na hoe ze dat in de productielanden doen?