Eenduidige metingen zijn problematisch omdat er vele onduidelijke definities circuleren van gezonde voeding en gezond koken. Nog los van het ontbreken van een 'gouden standaard' of eenduidige en objectieve meetmethoden, komt daarbij dat externe factoren als nachtdiensten, toegang tot supermarkten, geld, culturele voorkeuren, normen en tradities sterk bepalen wat mensen klaar zullen maken.
Jaap Seidell, hoogleraar voeding en gezondheid aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, onderschrijft de visie van de Amerikanen.
Kunnen koken is een complexe vaardigheid met veel facetten.
— jacob seidell (@jaapseidell) February 3, 2021
Het belang van het meten van voedselvaardigheden bij gezondheidsbevordering wordt ernstig onderschat.
Challenging Task of Measuring Home Cooking Behavior - ScienceDirect https://t.co/sdUtlPkb5X
Kunnen koken is meer dan vaak koken (de kookfrequentie), kookvoorbereidingen weten te treffen (boodschappen doen) of een recept uit kunnen voeren. Kort gezegd: wie kan koken, is nog geen gezonde kok. Culturele, omgevings- en sociale invloeden maken van koken een fenomeen met vele kanten.
Gevalideerde metingen van kookvaardigheden, gedrag en de bijbehorende psychologie zouden een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het onderzoek naar gezond eten. Goed inzicht in iemands gezonde kookkwaliteiten is nodig om zinvol persoonlijk kookadvies en gezondheidsbevorderende interventies aan verschillende bevolkingsgroepen te kunnen geven.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wat Nederland(ers) betreft praten we meestal over die ene warme avondmaaltijd, nota bene een kleinere lichte maaltijd aan het einde van de dag. Velen eten de hele dag brood en met die ene avondmaaltijd moet plots een achterstallige hoeveelheid groentes, eiwitten en vitamines ingehaald worden. Dat lukt vaak niet, of wordt eenzijdig met maar 1 of 2 soorten groentes of helemaal niet.
Hoe bereid je een goed ontbijt en hoe bereid je een goede lunch met voldoende eiwitten en groentes verdient veel meer aandacht. Voor velen wellicht het grootste probleem: hoe krijg je dit in een broodtrommeltje om ook nog binnen 30 minuten met je handen naar binnen te werken.
Om gezond te willen koken zal het voedsel dat je kookt aan de gezondheid voorwaarden moeten voldoen. Het voedsel voldoet aan die voorwaarden als het de voedingstoffen bevat die ons lichaam uit ons voedsel nodig heeft. Uit wetenschappelijke onderzoeken blijkt steeds meer dat er verbanden bestaan tussen aandoeningen en ziektes en een gebrek aan voedingstoffen. Alleen de verbinding tussen het systeem van voedselproductie met zijn praktische kennis en het niveau van de kennismensen is totaal uit beeld. Heb dat hier al vaker geuit en werd bestreden maar nu door de wetenschappelijke wereld herkend en heel voorzichtig erkent.
Even terug naar het koken, ja er zal door verkeerd handelen in dat proces veel fout kunnen gaan.
En het sterk verwarmen van voedsel/melk doet veel voedingswaarden kapot maken en kan zelfs schadelijke effecten veroorzaken. Het is als met veel dingen zo met kennis van zaken kom je verder.
Arnold, voor de 100.000ste keer: kun je wat van die onderzoeken citeren of zijn ze nog steeds geheim en behoren ze tot de occulte kennis van een select gezelschap dat ze om duistere redenen niet wil delen met het klootjesvolk?
Of heb je het over bijv. zink-, magnesium- en selenium-tekorten, om er maar een paar te benoemen? Nog nooit heb je ook maar 1 aspect genoemd. Begin er eens mee en kom met referenties.
Verontwaardiging. Gespeelde onschuld. In de hoek zetten. Wat Arnold met zekere regelmaat aanstipt behoort bij eenieder langzamerhand — en zeker bij de hoofdman van het FL volkje — wel eens bekend te zijn. Er is geen woord Spaans bij. McCance Widdowson al 100 jaar.
Theo, moet je nou toch kijken: 2007 - David Thomas, hier op Foodlog. De studie is overigens heftig bekritiseerd. Dat weet je ongetwijfeld ook.
Maar ... als dat alles is wat je te vertellen hebt, zeg het dan. Daar nodigen we Arnold inmiddels al heel lang toe uit. Maar hij komt nooit. Vandaar dat ik maar eens iets suggereerde, zoals je al zag aan #3. Dus nee, niet wegzetten, gemeen in de hoek zetten vanuit een machtspositie. Maar wel een kletskous erop wijzen dat hij niets vertelt. Nooit.
Over David Thomas' verhalen gaat het gesprek in de literatuur al jaren (ook hier, al vele jaren geleden). Op dit moment zijn we er zelfs zelf mee bezig in een project dat we noemen S2S, from soil to stomach. Waarom? Om lijn te krijgen in 1) de kennis (op interventiebasis ipv alle geklets en -speculeer) en 2) te kijken hoe duurzaamheid, bevolkingsgrootte en gezondheid zich verhouden.
Ik sta er overigens zeer sympathiek tegenover. Zou graag willen dat het waar was.