1 min
Belgische varkenshouders zijn platzak en hebben dringend cash nodig om hun bedrijven open te kunnen houden. In Duitsland is de situatie al even dramatisch. Nederlandse slachters profiteren van de situatie. Ze kunnen tegen lage prijzen varkens inkopen en kunnen het vlees tegen de hoofdprijs kwijt in China. Een unieke situatie in de wereldhandel in vlees.
Kwijtschelding van alle certificeringskosten, sanitaire bijdragen, heffingen van de voedselautoriteit (FAVV) en andere lasten, sociale bijdragen voor het lopende en volgende kwartalen én ondersteuning van de varkensmarkt door de overheid. Dat is het wensenlijstje dat de Vlaamse varkenshouder Bart Vergote namens de varkenshouderij in een Open Brief aan 17 Belgische politici op alle beleidsniveaus stuurt. "De situatie is nijpend en zéér dringend: kan de varkenssector op jullie steun rekenen?”
Alleen dan krijgen de varkenshouders weer wat ademruimte. Sinds in september 2018 in België wilde zwijnen werd aangetroffen met Afrikaanse varkenspest (AVP) verkeert de sector in zwaar weer. Varkensvlees van Belgische origine is sindsdien nog steeds niet welkom in landen buiten de EU. De Belgen vestigden hun hoop op Duitsland als afnemer. Begin september werd daar echter ook AVP vastgesteld. Een nieuwe klap, want nu is ook op Europees niveau de markt volledig verstoord.
Vorige maand braken de tranen door bij de landbouwminister van Nedersaksen vanwege de ontstane situatie; inmiddels kan meer dan een half miljoen varkens niet bij de Duitse varkenshouders weg. Laat staan dus dat de Belgische varkens naar de Duitse afzetmarkt zouden kunnen doorstromen. Overal stropt het en hopen levende dieren zich op die dringend geslacht moeten worden.
Bijzondere positie Nederlandse slachters
Als klap op de vuurpijl dwingt de Covid-19 pandemie wereldwijd tot horecasluitingen en gewijzigde consumptiepatronen. "Afzetgarantie is voor een varkensbedrijf van cruciaal belang. Door de wegvallende afzetmogelijkheden komen de varkenshouders nu ook in de problemen. [..] De sector is in diepe crisis," schrijft Vergote. De oproep om - vooral financiële maatregelen - te treffen is noodzakelijk: de Belgische varkenshouders hebben letterlijk geen cent meer in kas. "Alleen door gerichte tussenkomsten kan wat cash gegenereerd worden op de landbouwbedrijven waardoor de varkenshouders opnieuw wat ademruimte krijgen om hun dagelijkse bezigheden verder te zetten."
Bijzonder is de positie van de Nederlandse slachters. In Europa zijn de prijzen voor varkens laag als gevolg van de geschetste ontwikkelingen. Nederland is echter een land waar China - dat door de AVP dáár een groot tekort aan varkensvlees heeft - nog wel inkoopt; België en Duitsland staan op de zwarte importlijst. Onze slachters maken daarom op dit moment uitstekende marges op hun export naar China. Het aanbod op de thuismarkt is overweldigend zodat de inkoopprijzen laag zijn. Aan China kunnen zij tegen hoge prijzen verkopen omdat de vraag groter is dan het toegelaten aanbod. Zulke situaties zijn in de wereld van het varkensvlees uniek.
Dit artikel afdrukken
Alleen dan krijgen de varkenshouders weer wat ademruimte. Sinds in september 2018 in België wilde zwijnen werd aangetroffen met Afrikaanse varkenspest (AVP) verkeert de sector in zwaar weer. Varkensvlees van Belgische origine is sindsdien nog steeds niet welkom in landen buiten de EU. De Belgen vestigden hun hoop op Duitsland als afnemer. Begin september werd daar echter ook AVP vastgesteld. Een nieuwe klap, want nu is ook op Europees niveau de markt volledig verstoord.
Vorige maand braken de tranen door bij de landbouwminister van Nedersaksen vanwege de ontstane situatie; inmiddels kan meer dan een half miljoen varkens niet bij de Duitse varkenshouders weg. Laat staan dus dat de Belgische varkens naar de Duitse afzetmarkt zouden kunnen doorstromen. Overal stropt het en hopen levende dieren zich op die dringend geslacht moeten worden.
Bijzondere positie Nederlandse slachters
Als klap op de vuurpijl dwingt de Covid-19 pandemie wereldwijd tot horecasluitingen en gewijzigde consumptiepatronen. "Afzetgarantie is voor een varkensbedrijf van cruciaal belang. Door de wegvallende afzetmogelijkheden komen de varkenshouders nu ook in de problemen. [..] De sector is in diepe crisis," schrijft Vergote. De oproep om - vooral financiële maatregelen - te treffen is noodzakelijk: de Belgische varkenshouders hebben letterlijk geen cent meer in kas. "Alleen door gerichte tussenkomsten kan wat cash gegenereerd worden op de landbouwbedrijven waardoor de varkenshouders opnieuw wat ademruimte krijgen om hun dagelijkse bezigheden verder te zetten."
Bijzonder is de positie van de Nederlandse slachters. In Europa zijn de prijzen voor varkens laag als gevolg van de geschetste ontwikkelingen. Nederland is echter een land waar China - dat door de AVP dáár een groot tekort aan varkensvlees heeft - nog wel inkoopt; België en Duitsland staan op de zwarte importlijst. Onze slachters maken daarom op dit moment uitstekende marges op hun export naar China. Het aanbod op de thuismarkt is overweldigend zodat de inkoopprijzen laag zijn. Aan China kunnen zij tegen hoge prijzen verkopen omdat de vraag groter is dan het toegelaten aanbod. Zulke situaties zijn in de wereld van het varkensvlees uniek.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Unieke situatie in de wereld van het varkensvlees: hier laag inkopen, duur verkopen in China.
Is deze situatie werkelijk zó uniek?
Handel* leeft bij de gratie van goedkoop inkopen en duur verkopen toch?
*daarbij maakt het niets uit of het commodities zijn!
Van wanneer kun je je soortgelijke situaties herinneren, Jos?
Lage prijzen voor de boeren, goede prijzen voor de slachters en geen protesten.
Aha, een vetpot dus voor de Nederlandse slachterijen? En ze lopen vast helemaal binnen met die gigantische lucratieve export naar China?? Daar is de varkensprijs, volgens gegevens van het Chinese ministerie van Landbouw, momenteel rond omgerekend 3,80 euro per kilo levend gewicht. Vergelijk dat maar met de Nederlandse prijs van 1,05 euro/kilo levendgewicht.
Misschien is er een (gepensioneerde) landbouweconoom beschikbaar die eens een rekensommetje kan loslaten over de huidige winstmarges. Ik heb echter al het vermoeden dat de winst vooral wordt gemaakt bij de supermarkten (zoals eigenlijk meestal). Want de lage varkensprijs wordt door vleesinkopers (zoals supermarkten) altijd met graagte ge- of misbruikt om ook weer een paar centen minder voor vlees te bieden (ze letten immers altijd op de kleintjes). Richting de consument wordt er dan een mooi verhaal bij vermeld, over de inspanningen die de boer heeft gedaan om de beesten groot te brengen. Dan even twee lapjes in een bakje en de consumentenprijs wordt makkelijk 5 tot 10 keer de inkoopsprijs. Relatie met de varkensprijs is er niet, dus de consument voelt niets van de verliezen bij de producent. En nu met de gesloten restaurants en cafés lacht de retail zich een breuk. Voor iedere biefstuk, varkenshaas, karbonade etc heeft de consument nauwelijks nog keus.
In een wekelijks commentaar over de situatie in de Nederlandse varkensmarkt schrijft Varkenshandel Dijk op hun website o.a.:
''Een enkele optimist meent nog dat de Nederlandse markt ook dit jaar wat prijsruimte biedt. November is de maand van extra bevoorrading voor feestdagen en nog flinke volumes die naar China verscheept worden. Deze kunnen daar dan immers nog net voor hun grote Nieuwjaarsvieringen verwerkt worden. Maar de groep marktkenners die er eigenlijk alleen maar op hoopt dat we de prijs op het huidige povere niveau vast kunnen houden, totdat er kort voor de kerst de klad in komt, is niet alleen in Duitsland maar ook hier veel groter. De onderdelen zijn deze week opnieuw met gemiddeld rond de 4 cent in niveau verlaagd. Het aantal slachtingen blijft, ook in Nederland, onder druk. Dit omdat de slachterijconcerns op eieren lopen vanwege de enorme corona protocollen en de weer toenemende dreiging dat er broodnodig personeel naar huis gestuurd moet worden. Maar ook omdat er de afgelopen weken nogal wat storingen in de processen optreden. Handelaren moeten dus opnieuw, of nog steeds, schuiven met varkens. ...''
Lourens, zou het zo kunnen zijn dat slachters die naar China leveren en relatief weinig hier, nu een mooi voordeel hebben?
Vast en zeker Dick, Maar zijn die er dan? Export naar China is vooral lucratief (essentiëel eigenlijk) voor de varkensdelen die bij de moderne West-Europese consument niet meer zo in trek zijn. Complete koppen (en/of snuiten, oren), poten, staarten. Daarnaast met name de (smakelijke) vettere delen (nekken ofwel procureurs) zoals men in Nederland typisch ziet bij de Chinees als Babi-Pangang. Ik hoor nooit dat slachterijen enthousiast zijn over export van varkenshaasjes, hammen of andere (magere) vleesdelen die in Europa goed kunnen worden verkocht. Dus het één kan niet zonder het ander. Dwz een slachterij kan niet bestaan met uitsluitend export naar China, maar als afzetkanaal voor de bijproducten is het een zeer welkome markt.
Vooral de complete koppen schijnt zeker in de huidige tijd van personeelsgebrek een prettige handel te zijn. Afsnijden, inpakken, invriezen, in een container op de boot en enkele weken later wordt het in China ontdooid, in kleinere onderdelen gesneden of wellicht compleet klaargemaakt.
Er is vast een vleesdeskundige onder de Foodloglezers die beter is ingevoerd in die materie en er meer duidelijkheid over kan geven.