Dat maakte de Britse regering dit weekend bekend, in een opmerkelijke ommezwaai, schrijft de Financial Times. Vorige maand nog verwierp het Britse parlement een amendement op de Agriculture Bill dat er voor moest zorgen dat importproducten aan de Britse standaarden moeten voldoen. Tot nu toe was de regering er alles aan gelegen om zo snel mogelijk handelsakkoorden te sluiten met partners als de Verenigde Staten, om het vertrek uit de Europese Unie op te vangen. Dat moest voorkomen dat de Britten fors meer zouden moeten gaan betalen voor voedsel door goedkope importproducten na de economische achteruitgang die brexit met zich mee kan brengen. De Covid-economie versterkt die mogelijkheid nog eens.

De keerzijde van die goedkopere producten is dat ze geproduceerd worden in landen met minder hoge standaarden ten aanzien van voedselproductie, dierenwelzijn en milieu. Tot die landen horen de Verenigde Staten, die in de besprekingen over een handelsakkoord tussen beide landen eisten dat de Britten genoegen zouden nemen met lagere dierenwelzijnsstandaarden. In de VS zijn medicijnen, hormonen en houderijsystemen toegestaan die in Groot-Brittannië verboden zijn, zoals de beruchte 'chloorkip' en met groeihormonen behandeld vlees.

1 miljoen handtekeningen
De Britse National Farmers Union, boeren, voedselverwerkers, milieuorganisaties en ook tv-kok Jamie Oliver kwamen in opstand. In een petitie verzamelden ze meer dan 1 miljoen handtekeningen om de regering op andere gedachten te brengen. Met succes, bleek dit weekend, toen Liz Truss liet weten dat "ons handelsbeleid diep geworteld is in de Britse waarden - democratie, de rechtsstaat, mensenrechten en een sterke toewijding aan hoge voedsel- en landbouwnormen." Voorts benadrukt ze: "Elke overeenkomst die niet in overeenstemming is met deze waarden of die geen resultaten oplevert voor vitale sectoren zoals de landbouw, zal onverbiddelijk op de plank blijven liggen."

Om op de standaarden toe te zien, wordt een eerder dit jaar ingestelde commissie omgevormd tot een statutair orgaan dat onafhankelijk advies over ieder vrijhandelsakkoord zal geven dat, na de brexit, aan het parlement worden voorgelegd.

Mijlpaal
De Britse boeren zijn opgelucht en tevreden. NFU-voorzitter Minette Batters in de Financial Times: "Dit belangrijke commitment aan rechtstreekse wetgeving inzake voedselnormen is precies waar we om hebben gevraagd. Het is een mijlpaal voor de Britten, voor ons platteland en voor de toekomst van het voedsel op ons bord." Hun blijdschap is begrijpelijk: ze hebben de goedkopere concurrentie bij wet weten uit te schakelen.

De Amerikanen zijn teleurgesteld. Eerder dit jaar zei Woody Johnson, de Amerikaanse ambassadeur in Groot-Brittannië dat "opruiende en misleidende termen als 'chloorkip en 'hormoonvlees' gebruikt worden om de Amerikaanse landbouw in het slechtste mogelijke daglicht te stellen", aldus The Guardian. Volgens hem is een chloorbadje "de meest effectieve en goedkope manier om voedselinfecties tegen te gaan." De werkelijkheid gebiedt te zeggen dat dat waar is, maar Europese consumenten vinden het nu eenmaal vies klinken.
Dit artikel afdrukken