De Autoriteit Consument & Markt (ACM) heeft 5 vuistregels opgesteld om misleiding met duurzaamheidsclaims - 'greenwashing' - en daaruit voortvloeiende concurrentievervalsing te voorkomen.
Volgens de ACM laten consumenten "duurzaamheid steeds vaker meewegen in hun aankoopbeslissing." Maar diezelfde consument kan door de wildgroei aan duurzaamheidskeurmerken (de ACM telt er zo al 250!) niet makkelijk doorzien hoe milieuvriendelijk, gezond of diervriendelijk een product nu eigenlijk is.
Met de vuistregels wil de ACM bereiken dat bedrijven consumenten goed en volledig voorlichten over de duurzaamheid van hun producten of diensten. Bedrijven die zich niet aan de regels houden, kunnen een boete of dwangsom opgelegd krijgen en worden met naam en toenaam genoemd.
De vuistregels zijn:
De regels zijn nog niet in beton gegoten. De ACM nodigt 'bedrijven en andere organisaties' uit om tot 20 oktober mee te denken en te reageren. Consumenten zijn dus niet uitgenodigd. Zij kunnen wel claims die zij misleidend vinden bij de ACM melden. Hoe weet een consument of een duurzaamheidsclaim misleidend is dan? Op de NOS geeft Edwin van Druten, directeur ACM, voorbeelden van misleidende duurzaamheidsclaims: "Als er op een product staat dat het duurzaam is geproduceerd, maar het onduidelijk is of die mededeling over het product gaat of over het etiket. Of als er wordt geclaimd dat het product duurzaam is, maar de vervoer- en transportkosten niet worden meegerekend."
Dat laatste is pikant. Vanuit Nederland worden bijvoorbeeld nog altijd groenten per vliegtuig geëxporteerd die claimen duurzaam (zoals biologisch) geteeld te zijn. Het label On the Way to PlanetProof verbiedt daarentegen het invliegen van bijvoorbeeld duurzame bloemen. De biologische groothandel Eosta vliegt vers fruit in als biologisch (en dus 'duurzaam' in de volksmond), maar compenseert al jaren de transportemissies met het afkopen van de CO2-uitstoot die dat kost.
Dit artikel afdrukken
Met de vuistregels wil de ACM bereiken dat bedrijven consumenten goed en volledig voorlichten over de duurzaamheid van hun producten of diensten. Bedrijven die zich niet aan de regels houden, kunnen een boete of dwangsom opgelegd krijgen en worden met naam en toenaam genoemd.
De vuistregels zijn:
- Maak duidelijk welk duurzaamheidsvoordeel het product heeft
- Onderbouw duurzaamheidsclaims met feiten en houd ze actueel
- Vergelijkingen met andere producten, diensten of bedrijven moeten eerlijk zijn
- Wees eerlijk en concreet over de duurzaamheidinspanningen van uw bedrijf
- Zorg dat visuele claims en keurmerken behulpzaam zijn voor consumenten en niet verwarrend
De regels zijn nog niet in beton gegoten. De ACM nodigt 'bedrijven en andere organisaties' uit om tot 20 oktober mee te denken en te reageren. Consumenten zijn dus niet uitgenodigd. Zij kunnen wel claims die zij misleidend vinden bij de ACM melden. Hoe weet een consument of een duurzaamheidsclaim misleidend is dan? Op de NOS geeft Edwin van Druten, directeur ACM, voorbeelden van misleidende duurzaamheidsclaims: "Als er op een product staat dat het duurzaam is geproduceerd, maar het onduidelijk is of die mededeling over het product gaat of over het etiket. Of als er wordt geclaimd dat het product duurzaam is, maar de vervoer- en transportkosten niet worden meegerekend."
Dat laatste is pikant. Vanuit Nederland worden bijvoorbeeld nog altijd groenten per vliegtuig geëxporteerd die claimen duurzaam (zoals biologisch) geteeld te zijn. Het label On the Way to PlanetProof verbiedt daarentegen het invliegen van bijvoorbeeld duurzame bloemen. De biologische groothandel Eosta vliegt vers fruit in als biologisch (en dus 'duurzaam' in de volksmond), maar compenseert al jaren de transportemissies met het afkopen van de CO2-uitstoot die dat kost.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Regel één van het grote marketingboek: duurzaam, ambachtelijk, puur, eerlijk, gezond, enz zijn vogelvrije containerbegrippen, welke continu misbruikt mogen worden.
Maar Jack, dat is volgens de ACM dus niet meer zo.
Misschien besluit de autoriteit straks wel dat MSC en ASC toch schuldig zijn omdat consumenten kunnen denken dat hun keurmerken ook diervriendelijkheid dekken.
Zo schijnbt er ook een fabrikant van magnetrons te zijn veroordeeld die zijn klanten niet verteld had dat je een natte poedel niet in de magnetron moet proberen te drogen. Of dat een ‘urban legend’ is of waarheid, daar wil ik vanaf zijn. Dát associaties kennelijk tot de daadwerkelijke eigenschappen worden gerekend, lijkt echter zo langzamerhand een juridische werkelijkheid.
Jack, Ik had een bestuursvergadering van een stichting. Een consultant was ingehuurd om te helpen een nieuwe missie etc vast te leggen. In het concept stond lekker, gezond en duurzaam in 1 zin. Persoonlijk vond ik het “hol” maar ja ik stond alleen. Ik heb het maar laten gaan.
Haha Wouter #3 , daar ontbrak dan ook nog gemakkelijk, transparant, eerlijk, innovatief en menselijke maat aan.
Ik denk dat Jack eerder bedoelt dat dit soort begrippen heel lastig controleerbaar is. Wie bepaalt de norm en welke aspecten normeren we? Wat weegt zwaarder, transport of grondgebruik? CO2 uitstoot of watergebruik? Gebruik van fossiele energie of eutrofiëring? En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Ongetwijfeld een boterham voor een legertje bureaus, consultants en regelgevers om dit in goede banen te leiden, want het is niet zo gemakkelijk als het lijkt. Bedrijven en marketeers zullen inspelen op de vuistregels, maar of dat duurzaam is valt nog te bezien.