Voor mij heeft het HAVI project in essentie het karakter van gefundenes fressen. Een mooie kans om kleinschalig op een kosten- en milieueffectieve wijze fossiele brandstof plaats te laten maken voor biobrandstof. De grondstof daarvoor is afgewerkte frituurolie die je met geen mogelijkheid een zinnige plaats kunt geven in een smal gedefinieerde vorm van circulair denken zoals het terugbrengen naar "de" akker. Welke akker? De frituurolie bestaat uit een mengsel van "not identity preserved" oliën zoals koolzaadolie, sojaolie en maïsolie van allerlei verschillende akkers wereldwijd! Afgezien daarvan zou je de afgewerkte frituurolie eerst ook nog eens naar oliesoort moeten zien te splitsen, wat onmogelijk is, om de juiste akker ergens in de wereld terug te vinden en de betreffende akkerbouwer, en niet een ander, zijn olie in de maag te splitsen. En dan nog, wat zou die er dan op zijn akker mee aan moeten? Omploegen niet. Ter plekke dan omvormen (verbranden dus) tot CO2 en die dan "identity preserved" in vaten opslaan als voedingsstof voor zijn nieuwe aanplant? En dat terwijl de akkerbouwer in de atmosfeer al in overvloed de beschikking heeft over vrije "not identity preserved" CO2? Ik zie dat niet gebeuren, laat HAVI nou maar.