1 min
De Bond van Landpachters en Eigen Grondgebruikers (BLHB) roept staatssecretaris Raymond Knops van Binnenlandse Zaken op om voor de pachters van het Rijksvastgoedbedrijf (RVB) tot maatwerk voor de betaling van de pachtprijs te komen. Door de coronacrisis staat het water hun soms aan lippen. Dat meldde boerenblad Nieuwe Oogst onlangs.
Lagere prijzen voor de producten die van het land komen, brengen boeren die land huren (pachten) van eigenaren in de rode cijfers. Ze kunnen de huur niet betalen. Vandaag meldt het Duitse boerenblad Agrarheute soortgelijk nieuws. Ook Duitse boeren hebben het moeilijk omdat ze de huur niet kunnen betalen.
De Nederlandse boeren klaagden het eerst. De Duitse komen nu pas. Dat is eigenlijk vreemd omdat in Duitsland boeren veel vaker dan Nederlandse, pachter dan eigenaar zijn van de grond die ze bewerken. Nederlandse akkerbouwers en melkveehouders zijn op papier rijk omdat ze veel vaker dan de gemiddelde Duitse boer hun hectares in eigendom hebben en de waarde van hun grond tot topprijzen (€60-120.000 per hectare) is gestegen. In het veel ruimere Duitsland ligt de gemiddelde prijs voor landbouwgrond onder de €30.000.
Duitse boeren zijn vaker dan Nederlandse huurders van grond vanwege een historische reden. Rijke burgers belegden tijdens de Tweede Wereldoorlog in land om hun geld niet te laten ontwaarden. Na de oorlog blijven zij eigenaren. Nu heeft het tot consequentie dat Duitse boeren meer dan Nederlandse lijden onder slechte prijzen.
Lagere prijzen voor de producten die van het land komen, brengen boeren die land huren (pachten) van eigenaren in de rode cijfers. Ze kunnen de huur niet betalen. Vandaag meldt het Duitse boerenblad Agrarheute soortgelijk nieuws. Ook Duitse boeren hebben het moeilijk omdat ze de huur niet kunnen betalen.
De Nederlandse boeren klaagden het eerst. De Duitse komen nu pas. Dat is eigenlijk vreemd omdat in Duitsland boeren veel vaker dan Nederlandse, pachter dan eigenaar zijn van de grond die ze bewerken. Nederlandse akkerbouwers en melkveehouders zijn op papier rijk omdat ze veel vaker dan de gemiddelde Duitse boer hun hectares in eigendom hebben en de waarde van hun grond tot topprijzen (€60-120.000 per hectare) is gestegen. In het veel ruimere Duitsland ligt de gemiddelde prijs voor landbouwgrond onder de €30.000.
Duitse boeren zijn vaker dan Nederlandse huurders van grond vanwege een historische reden. Rijke burgers belegden tijdens de Tweede Wereldoorlog in land om hun geld niet te laten ontwaarden. Na de oorlog blijven zij eigenaren. Nu heeft het tot consequentie dat Duitse boeren meer dan Nederlandse lijden onder slechte prijzen.
Dus de redenatie is dat als je dure grond hebt dan heb je minder te lijden van lage prijzen, dat gaat alleen op als je grond verkoopt en ik schat zomaar in dat de pachtprijs in Nederland ook fors hoger is als in Duitsland.
Volgens dezelfde redenering zou het ook minder erg zijn voor mensen in Amsterdam als de lonen naar beneden zouden gaan want de huizen zijn er fors duurder dan in Groningen.
De redenering is deze: in een land dat minder pachthectares telt, heeft de gemiddelde boer die eigenaar (zonder hypotheek) van zijn grond is minder hoge vaste lasten.
De pachtprijzen zijn in mijn ogen helemaal niet hoog en dalen dit jaar weer. Ik betaal als pachtboer voor 20 hectare grond plus gebouwen, inclusief twee woongedeeltes nog geen € 20.000 per jaar. Dan ontvang ik huur voor de verhuur van een woongedeelte plus voor 20 hectare toeslagrechten.
Om het in perspectief te zetten: mijn dochter huurde een studio van 37 m2 in het centrum van Utrecht voor bijna hetzelfde bedrag!
Het punt is m.i. dat in Dld iets meer het contract bepalend is, contract is contract. Betalen en je ziet maar hoe, in Ned. lig je in een vergelijkbare situatie gewoon achter met betalen (of aflossen in het geval van een lening) maar het opeisen van het geld gaat wat gemoedelijker.
#3 Dan heb je een schappelijke verpachter of slechte/zelf opgeknapte gebouwen/woningen , in regio oost is de grond alleen al 13500 euro.